-- Ας σκεφτούμε το εξής όλοι μαζί, ας το σκεφτούν αυτό και οι τηλεθεατές, οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας που μας ακούνε. Σε βασικά κεντρικά ζητήματα, δηλαδή αυτό που λέμε καπιταλιστική ανάπτυξη, καπιταλισμός, σύστημα. Ολα αυτά τα κόμματα ορκίζονται σε αυτό το σύστημα, στην ελευθερία της αγοράς, στην καπιταλιστική ελευθερία στις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. Το ίδιο κι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο και η ΝΔ, το ίδιο και άλλα κόμματα της Κεντροαριστεράς κ.λπ. της αστικής αντιπολίτευσης.

Στο ζήτημα της ΕΕ και το ποια πρέπει να είναι η σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ. Επίσης, είναι στην ίδια στρατηγική γραμμή πλεύσης. Στο ζήτημα του ΝΑΤΟ και της συμμετοχής της χώρας σε επεμβάσεις, της «αξιοποίησης» των αμερικανικών βάσεων στη Σούδα, σας έλεγα πριν για τον Αραξο, όλα τα κόμματα ομονοούν, δεν έχουν διαφορετική γνώμη. Στο ζήτημα του τρίτου μνημονίου, ψήφισαν το μνημόνιο, το οποίο πρόβλεπε συγκεκριμένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.

Μα θα μου πείτε «ακριβώς ίδια είναι;». Ε, όχι, δεν είναι ακριβώς ίδια όλα, έχουν και διαφοροποιήσεις. Αλλωστε, έτσι παίζεται - για να το πω πιο απλά και κατανοητά - και το δικομματικό, το διπολικό παιχνίδι μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Για να γίνεται και το «φύγε εσύ τώρα», να λένε οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, η ΕΕ και «έλα εσύ ο επόμενος για να κάνεις την ίδια βρώμικη δουλειά», με άλλους υπουργούς, με άλλα πρόσωπα, με άλλα υποτίθεται κόμματα. Ετσι παίζεται αυτό το παιχνίδι και αυτό το έχουμε ζήσει πλέον, δεν είναι κάτι τωρινό, δεν έγινε τα τελευταία δύο - πέντε χρόνια, είναι δεκαετίες τώρα. Αρα είναι κοινό μυστικό όλων, για να μην κοροϊδευόμαστε δηλαδή, και για να μην κοροϊδεύει και κανένας τον ελληνικό λαό.

Και φυσικά εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ το παίζει δήθεν προοδευτικός, όπως παλιότερα τη δεκαετία του '80 αυτόν το ρόλο έπαιζε τότε το ΠΑΣΟΚ, φυσικά σε άλλες συνθήκες, δεν είναι ίδιες οι συνθήκες, ούτε εξομοιώνουμε τα πάντα. Λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι είναι αριστερός, δεν πάει στην Εσθονία φέτος, πήγε πέρυσι στην αντικομμουνιστική φιέστα, βάζει γαρύφαλλα στην Καισαριανή για τους εκτελεσμένους. Αλλά εντάξει εδώ που τα λέμε και η ΝΔ με τον προηγούμενο πρωθυπουργό, τον Κώστα Καραμανλή, πήγε στον Αη Στράτη, έβαλε κι εκείνος λουλούδια, εκεί που ήταν τόπος εξορίας.

Δηλαδή, ορισμένα πράγματα γίνονται για το θεαθήναι, να το πω έτσι, ή απλώς για να εξασφαλιστούν κάποια άλλοθι στις αντιλαϊκές πολιτικές, γιατί για τέτοιο πράγμα πρόκειται. Η πολιτική γραμμή και αυτές οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν το άλλοθι σε έναν κόσμο που τον ακολουθεί, που έχει διαμορφωθεί πραγματικά με προοδευτικές αντιλήψεις, άλλοι παλιότερα είχαν κομμουνιστικές αντιλήψεις, αριστερές καταβολές, έτσι ώστε να μπορεί να τον συγκρατεί, ως εκλογικό σώμα, αυτό τον ενδιαφέρει.

Ομως, η πολιτική για την οποία πρέπει και να κρίνεται ένα κόμμα δεν είναι «τι ψηφαλάκια μαζεύω και άρα πώς καλύτερα κοροϊδεύω τον ελληνικό λαό», αλλά πρέπει να είναι «με ποια συνέπεια πρέπει να αγωνιστώ, να αντιπαλέψω θεούς και δαίμονες, για να υπερασπίσω τα συμφέροντα του εργαζόμενου ελληνικού λαού, των ανέργων, αυτών που υποφέρουν, της νεολαίας, των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, των επαγγελματιών - αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών».

Αυτός είναι ο ρόλος, αυτός θα έπρεπε να είναι ο ρόλος ενός πολιτικού κόμματος. Αρα, δεν μπορεί να κρυφτούν γύρω από τέτοιες δήθεν διαφοροποιήσεις. Στα μεγάλα τα στρατηγικά, δηλαδή αυτά που καθορίζουν τη ζωή όλων μας, τη ζωή του λαού μας, να συμφωνούμε και σε κάποια επιμέρους να διαφοροποιούμαστε δήθεν για να παίρνουμε εύσημα αριστεροσύνης ο ένας ή ο άλλος δεξιοσύνης, απευθυνόμενος στα δεξιά του ή σε συντηρητικά ακροατήρια.