Εντείνεται ξανά το τελευταίο διάστημα η κινητικότητα γύρω από τη λεγόμενη «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία» (ΚΑΛΟ), με κυβερνητικές παρεμβάσεις και δημοσιεύματα στον Τύπο. Εκτός από τα γνωστά και τετριμμένα, για τη διέξοδο που μπορεί να δώσει η ΚΑΛΟ σε ανέργους και χαμηλόμισθους, προσφέροντας απασχόληση σε έναν «ουδέτερο» τάχα χώρο ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον κρατικό τομέα της οικονομίας, οι πιο πρόσφατες καταγραφές περιέχουν πολλά στοιχεία για την ανάπτυξη της ΚΑΛΟ σε άλλες χώρες της ΕΕ, με τις οποίες συγκρίνεται η Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτά, η συμμετοχή της ΚΑΛΟ στις οικονομίες των κρατών - μελών της ΕΕ φτάνει μέχρι και το 10% του ΑΕΠ, όταν στην Ελλάδα είναι μόλις στο 1,8%, στοιχείο που δείχνει καθυστερήσεις, αλλά και μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, σύμφωνα με την κυβέρνηση. Από τις καταγραφές ξεχωρίζει η Γαλλία, που προβάλλεται ως χώρα - πρότυπο για τη στήριξη της ΚΑΛΟ. Μόνο που δεν λένε ότι στη Γαλλία, μαζί με την ανάπτυξη τέτοιων συνεταιριστικών επιχειρήσεων, προχωράει και το ξήλωμα της εργατικής νομοθεσίας, με νόμους που αυξάνουν την εκμετάλλευση και διευκολύνουν την εργοδοσία να προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις. Με το ένα χέρι πετάνε μαζικά εργαζόμενους στο δρόμο και με το άλλο τους ανοίγουν την πόρτα στην ΚΑΛΟ, που παίζει πολύπλευρο ρόλο στη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας και πέραν όλων των άλλων αποτελεί εργαλείο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση τομέων και υπηρεσιών, όπου το κράτος διατηρεί ακόμα κάποιες θέσεις.