Ο Λοβέρδος είπε τον Κατρούγκαλο «μαλάκιο» και «εύκαμπτο». Ο Κωνσταντινόπουλος είπε τον Κουρουμπλή και τους ΠΑΣΟΚογενείς ΣΥΡΙΖΑίους, «γενίτσαρους». Ο Κουρουμπλής απάντησε ότι προτιμά να είναι «γενίτσαρος» παρά να «φιλάει κατουρημένες ποδιές της δεξιάς». Ο Λοβέρδος επανήλθε και είπε τον Κουρουμπλή «ρίψασπι»...

Γενικώς, υπάρχει μια ωραία ατμόσφαιρα ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη ηγεσίας στον «νέο φορέα της κεντροαριστεράς». Και το γεγονός ότι στο ξεκατίνιασμα εμπλέκονται, εκτός από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, και οι του ΣΥΡΙΖΑ (που βεβαίως και αυτοί είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι) δείχνει το πόσο σκληρές είναι οι κόντρες συμφερόντων που εκδηλώνονται διά των υποψηφίων, αλλά και ο καβγάς για την αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας.

Πάντως, ένα είναι σίγουρο. Οτι αυτές οι διεργασίες γίνονται στο πλαίσιο των αναγκών που διαμορφώνει η «επόμενη μέρα» της ανάκαμψης του κεφαλαίου, για απρόσκοπτη κυβερνητική εναλλαγή, που θα διασφαλίζει τη συνέχεια και κλιμάκωση του αντιλαϊκού έργου και από την άλλη θα ανανεώνει την ικανότητα του συστήματος να χειραγωγεί και να ενσωματώνει τις λαϊκές αντιδράσεις.