Την ώρα που η κυβέρνηση τρέχει «χωρίς διακοπές» τα μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, ανάμεσα στα οποία είναι και τα «προαπαιτούμενα» της 3ης «αξιολόγησης», η κυβερνητική προπαγάνδα επιστρατεύει ξανά το κάλπικο αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης» για «δόλωμα» στη «φάκα» εγκλωβισμού του λαού στους στόχους του κεφαλαίου.

Το στίγμα αυτό έδωσαν και το Σαββατοκύριακο που πέρασε με σειρά συνεντεύξεών τους τα κυβερνητικά στελέχη, με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη (στην «Αυγή»), να κάνει λόγο για «ανάπτυξη από τα κάτω», προσθέτοντας ότι «η έξοδος από τα μνημόνια (...) ο σχεδιασμός από σήμερα της μεταμνημονιακής Ελλάδας με όρους βιωσιμότητας και δικαιοσύνης, η επιτάχυνση της ανάκαμψης και η διάχυση των αποτελεσμάτων της στα κοινωνικά στρώματα με τις μεγαλύτερες ανάγκες, συνθέτουν (...) συγκεκριμένο κυβερνητικό σχέδιο που υλοποιείται». Ο Γ. Δραγασάκης δεν παρέλειψε δε να παρουσιάσει τους στόχους για τη δημιουργία νέων σχημάτων στράτευσης των λαϊκών στρωμάτων στους στόχους του κεφαλαίου κάνοντας λόγο για το ότι «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει με όρους "ανάθεσης", με την κοινωνία σε ρόλο θεατή» και παρουσιάζοντας σχήματα της περιβόητης «κοινωνικής οικονομίας» ως τάχα θεσμούς «πέραν του κλασικού δίπολου κράτους - ιδιωτικής οικονομίας».

Στο ίδιο μότο και ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς, που με συνέντευξή του επίσης στην «Αυγή», αφού παρουσιάζει τις γνωστές απάτες και «μισές αλήθειες» που στοιχειοθετούν υποτίθεται το κοινωνικό πρόσημο της «ανάκαμψης σε όλους τους τομείς», όπως π.χ. τα στοιχεία για την ανεργία που κρύβουν τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας και το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, παλεύει να δημιουργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό από την καπιταλιστική ανάκαμψη σημειώνοντας πως «για να γιατρευτούν οι πληγές της κρίσης χρειάζεται αριστερή προοδευτική μακροχρόνια διακυβέρνηση (...) Ο μεγάλος στόχος είναι να αποκαταστήσουμε το σύνολο της απασχόλησης που χάθηκε. Να οικοδομήσουμε ένα κοινωνικό κράτος και να σπάσουμε τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς».

Στο ίδιο πνεύμα και η «Αυγή» της Κυριακής επιχειρεί να παρουσιάσει τα νομοσχέδια που πέρασε κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση κλείνοντας μια σειρά «εκκρεμότητες» για λογαριασμό του κεφαλαίου, ως «νίκες στη μάχη της καθημερινότητας», παρουσιάζοντας - εντελώς ενδεικτικά - το νομοσχέδιο για τη «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας», που όχι μόνο δεν καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες για πρόληψη και Πρωτοβάθμια Υγεία, αλλά επιπλέον προβλέπει κάθε λογής «δημοσιονομικούς κόφτες», ως «ολοκληρωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης που θα παρέχει υπηρεσίες Υγείας καθολικές και ισότιμες για όλους», το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που μεταξύ άλλων προσαρμόζει τα ιδρύματα και την Ερευνα ακόμα πιο στενά στις σημερινές απαιτήσεις των καπιταλιστών, ως «πανεπιστήμιο της γνώσης και της Δημοκρατίας» κ.ο.κ.

Το «αφήγημα» της επόμενης μέρας, καθώς και το ρόλο του κομματικού μηχανισμού στη στράτευση του λαού στους στόχους της ανάκαμψης του κεφαλαίου σκιαγραφεί και η απόφαση της πρόσφατης ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ που δόθηκε ολόκληρη στη δημοσιότητα την περασμένη Παρασκευή. Ανάμεσα σε άλλα στην απόφαση αναγορεύεται σε κυρίαρχο επίδικο της εποχής το «ποια πολιτική δύναμη θα καταφέρει να εκφράσει στο πολιτικό επίπεδο τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που διάκεινται με καχυποψία, ή και με εχθρότητα ακόμη, απέναντι στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα των χωρών του αναπτυγμένου δυτικού καπιταλισμού», προσθέτοντας με νόημα ότι «από τη διατήρηση και την ενίσχυση των πολιτικών του δεσμών με τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα καθορίζεται εν πολλοίς η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ επιστρατεύεται ξανά ως και το χοντροκομμένο παραμύθι του «άλλο η κυβέρνηση, άλλο το κόμμα», με την επισήμανση ότι «το κόμμα με πυξίδα τις ανάγκες των πολλών, συνεχίζει να αποτελεί την αριστερή συνείδηση της κυβέρνησης»!