Η λαϊκή χειραγώγηση είναι κρίσιμο στοιχείο και όχι τυχαία απασχολεί τα κυβερνητικά και κομματικά όργανα και τις διαβουλεύσεις τους, αφού αποτελεί προϋπόθεση για την υλοποίηση χωρίς προσκόμματα της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει ανάγκη η ανάκαμψη του κεφαλαίου και για την εξασφάλιση της ομαλής εναλλαγής στην αστική διαχείριση. Η επίκληση δε μέτρων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας που η πολιτική τους διογκώνει, ως στοιχείο που διαφοροποιεί τη σημερινή κυβέρνηση απ' τις προηγούμενες, στην πραγματικότητα επιβεβαιώνει τη σύμπλευσή τους.