Σάββατο 15 Σεπτέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΔΙΕΘΝΗ
Οι πραγματικοί τρομοκράτες

Η «επόμενη μέρα» της τραγωδίας στη Νέα Υόρκη δημιουργεί ανησυχητικές σκέψεις για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η αμερικανική κυβέρνηση, με την πατροπαράδοτη αλαζονεία της, δε φαίνεται να συνειδητοποιεί το βάθος και την ουσία του προβλήματος και απειλεί ωμά όλες τις χώρες ότι θα υποστούν δεινά, εάν δεν υπακούουν τυφλά στα δικά της κελεύσματα.

Αλλά ο ηθικός αυτουργός για τον εφιάλτη στο Μανχάταν είναι η ίδια η αμερικανική πολιτική, όπως εκφραζόταν και όπως εκφράζεται από το Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και το οικονομικό της κατεστημένο. Είναι ο ίδιος ο ιμπεριαλισμός που προξενεί τις καταστροφές και φέρνει τη δυστυχία στους λαούς. Η Αμερική, στο πέρασμα του χρόνου, έδινε καθημερινές «εξετάσεις» και αναδείχτηκε σαν τον μεγαλύτερο παγκόσμιο τρομοκράτη! Φανερά, ή συγκεκαλυμμένα επεμβαίνει στα εσωτερικά των άλλων χωρών, και έχει στο ενεργητικό της μύρια θύματα και συμφορές. Μόνο ελάχιστα περιστατικά θα θυμίσουμε: Στο Βιετνάμ υπήρξαν χιλιάδες νεκροί Αμερικανοί στρατιώτες, άλλοι τόσοι γύρισαν ανάπηροι, και πλείστοι έζησαν έκτοτε με αθεράπευτα ψυχολογικά προβλήματα. Ποιος ήταν υπεύθυνος γι' αυτό το δράμα; Οι Βιετκόγκ που υπερασπίζονταν την ακεραιότητα της πατρίδας τους, ή οι Αμερικανοί ιθύνοντες που πραγματοποίησαν αισχρή επέμβαση σε ξένο κράτος, το κατέκαψαν και δολοφόνησαν χιλιάδες αθώους πολίτες. Ποιος έστειλε τα παιδιά του αμερικανικού λαού στο σφαγείο, και για να εξυπηρετήσουν ποια συμφέροντα; Τότε οι πολίτες τους το αντιλήφθηκαν και ξεσηκώθηκαν. Νωρίτερα είχαν κάνει το ίδιο με την Κορέα, όπου έμπλεξαν και την Ελλάδα. Δεμένη στο άρμα της Αμερικής η χώρα μας, πλήρωσε ακριβά σε αίμα εκείνο τον πόλεμο για το συμφέρον της Ουάσιγκτον. Οι Αμερικανοί έκαναν πάντα τους πολέμους τους με το αίμα των άλλων. Και αποτελούσε απαράβατη αρχή τους, τα πολεμικά παιχνίδια τους να παίζονται εκτός αμερικανικού εδάφους. Για πρώτη φορά τώρα είδαν παγωμένοι ότι τα δεινά που προκαλούν σε άλλους, μπορεί να μετατραπούν σε «μπούμερανγκ».

Οταν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ ισοπέδωσαν τη Γιουγκοσλαβία, βομβάρδισαν το Ιράκ κλπ. όχι μόνο δεν έδειξαν ίχνος ευαισθησίας, αλλά αντίθετα τους χαρακτήρισε ύψος αναισθησίας. Κι εκεί ισοπεδώθηκαν κτίρια, κι εκεί θάφτηκαν άνθρωποι ζωντανοί κάτω από τα ερείπια. Οι τηλεοράσεις τους όμως δεν έδειξαν στο κοινό τους το μέγεθος της τραγωδίας που προκάλεσαν στους άλλους. Διότι είχαν μάθει τόσα χρόνια, ότι οι συμφορές που προκαλούσαν οι Αμερικανοί ιθύνοντες σε άλλους λαούς, μπορεί να είναι ένα τηλεοπτικό «σόου» που οι πολίτες τους θα το παρακολουθούσαν ξαπλωμένοι αναπαυτικά στις πολυθρόνες πίνοντας το ουίσκι ή την κόκα - κόλα τους. Κι είναι χαρακτηριστικό, ότι στην προκειμένη περίπτωση, οι αμερικανικές τηλεοράσεις - που κόπτονται περί ελευθερίας της πληροφόρησης, κλπ. - υπακούοντας στα αόρατα αφεντικά τους, δεν έδειξαν καμία σκηνή από νοσοκομεία, για να μη φανεί το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας και οι πολίτες θελήσουν να αναζητήσουν τα αίτια της συμφοράς. Περιορίστηκαν μόνο στις εικόνες εκείνες, που θα τους έκαναν να ζητούν εκδίκηση για το χαμένο τους «γόητρο»...

Οι αίτιοι των συμφορών

Ακόμα και τώρα, οι Αμερικανοί δε φαίνεται να συνειδητοποιούν τις ευθύνες τους, ούτε διανοούνται μια αναδρομική αυτοκριτική για το τι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν διαπράξει. Η μοίρα το θέλησε, η μέρα που σημειώθηκε η τραγωδία στο Μανχάταν, να είναι η επέτειος που η ΣΙΑ και τα γεράκια του Πενταγώνου ανέτρεψαν τον σοσιαλιστή Πρόεδρος της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, κατήργησαν τη δημοκρατία και δολοφόνησαν χιλιάδες αθώους πολίτες, για να στεριώσουν στην εξουσία τον δικτάτορα Πινοσέτ. Οι δίδυμοι ουρανοξύστες και το Πεντάγωνο που δέχτηκαν τα χτυπήματα, συμβολίζουν την οικονομική και στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ. Γι' αυτό οι λαοί του κόσμου θρηνούν τα αθώα θύματα, αλλά πανηγυρίζουν για το τραυματισμένο θανάσιμα γόητρο της υπερδύναμης, για το γκρέμισμα των συμβόλων. Κι αυτά τα «σύμβολα» προκάλεσαν την τραγωδία.

Ψάχνουν ανά την υφήλιο οι Αμερικανοί, για να ανακαλύψουν τρομοκράτες. Πρόσφατα, όμως, ένας Αμερικανός επίσημος παραδέχτηκε ότι οι κυβερνώντες της χώρας του, δημιουργούν τους τρομοκράτες. Δεν το είπε βέβαια μ' αυτά ακριβώς τα λόγια, αλλά το συμπέρασμα αποδίδει αυτό το νόημα. Κι αφορμή για τη συγκεκριμένη αναφορά, στάθηκε η πολιτική των ΗΠΑ στην Ελλάδα!

Στις αποθήκες του αμερικανικού εθνικού τυπογραφείου, σε μια γειτονιά της Ουάσιγκτον, βρίσκονται στοίβες από αντίτυπα του βιβλίου που έχει τίτλο:

«Οι εξωτερικές σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών - Ανατολική Μεσόγειος 1964-1968». Πρόκειται για τα απόρρητα αρχεία της ΣΙΑ για την Ελλάδα και την Κύπρο, για την πολιτική των ΗΠΑ που αφορούσε εμάς. Η έκδοση είναι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που εδώ και πολλά χρόνια έχει καθιερώσει την περιοδική έκδοση αυτών των βιβλίων για την εξωτερική πολιτική, και δημοσιοποιούνται μετά από παρέλευση 30 ετών, εκτός αν συντρέχουν λόγοι «εθνικής ασφαλείας»! Αυτοί οι «λόγοι» μεταφράζονται πιο απλά στη λαϊκή διάλεκτο: «Τα άπλυτα» της αμερικανικής πολιτικής που δε συμφέρει να γνωστοποιηθούν!

Η ΣΙΑ, λοιπόν, αρνείται να αποχαρακτηρίσει αυτά τα άκρως απόρρητα έγγραφα, με το επιχείρημα, ότι μπορεί να αποκαλύψουν «πηγές ή τεχνικές συλλογής πληροφοριών» θέτοντας σε κίνδυνο τις σημερινές δραστηριότητές της!

Οπως έγραφε ο συνάδελφος κ. Αλέξης Παπαχελάς στο «Βήμα», ο απελθών πρέσβης κ. Νίκολας Μπερνς είχε στείλει έγγραφη εισήγηση για το αποχαρακτηρισμό του τόμου, παρά τις πιέσεις που δέχτηκε από συνεργάτες του και κυρίως από το σταθμάρχη της ΣΙΑ στην Ελλάδα, ο οποίος είπε ότι η δημοσιοποίηση νέων στοιχείων για την περίοδο 1964-1968, «θα δώσει αφορμή στην τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη" να δικαιολογήσει κάποιο χτύπημά της»!

Αυτό αποτελεί επίσημη παραδοχή για τις ευθύνες και την ολέθρια εγκληματική πολιτική της Ουάσιγκτον σε βάρος της χώρας μας (για την οποία δεν είχαμε καμιά αμφιβολία, ούτε και μας εκπλήσσει), που μπορεί να προκαλέσει τη δίκαιη οργή και κάποιο πιθανό χτύπημα «τρομοκρατών». Αλλά ο πραγματικός τρομοκράτης είναι η ίδια η αμερικανική πολιτική, οι εκφραστές της οποίας μεταβάλλονται με κυνικό τρόπο σε κήνσορες. Ερχεται δε το ΝΑΤΟ, ο παγκόσμιος χωροφύλακας, να ενεργοποιήσει κάποιο άρθρο του που λέει ότι εφόσον δέχεται χτύπημα η Αμερική, όλες οι χώρες του Ατλαντικού Συμφώνου, πρέπει να συστρατευτούν στο πλευρό της... Γιατί, όμως, οι υποκριτές των Βρυξελλών, δε διατύπωσαν την ίδια αξίωση όταν οι Τούρκοι έκαναν εισβολή στην Κύπρο; Εκεί είχε αμβλυνθεί η ευαισθησία τους... Η προκλητικότητα και η αυθάδεια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, φτάνει στο σημείο να απειλούν με κυρώσεις, ακόμα κι αυτούς που θέλουν να μείνουν ουδέτεροι στον «πόλεμο» για τον οποίο κάνει λόγο ο Μπους...

Οικτρή εντύπωση προκάλεσε όμως και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός που μόλις για πρώτη φορά ανέβηκε στην εξουσία, θεώρησε υποχρέωσή του να εκφράσει από του βήματος του Κοινοβουλίου τις ευχαριστίες του προς τις ΗΠΑ (δίνοντας εξ αρχής το μέτρο της ιδεολογικής...«σοσιαλιστικής»(!) του ταυτότητας) που βαρύνεται με την υπόθεση Οτσαλάν, που δε βρήκε να πει μια λέξη για την γκαγκστερική απαγωγή του Μιλόσεβιτς, δεν τσιγκουνεύτηκε τώρα σε «κορόνες πίστης» προς τον πλανητάρχη. Αντί να περιοριστεί να εκφράσει τη συντριβή του για τα αθώα θύματα, έκανε λόγο και για «τα ιδεώδη της ανθρώπινης κοινωνίας που εκφράζει η Αμερική»! Πού τα είδε αυτά τα «ιδεώδη» ο κ. Σημίτης; Κι είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ ακόμα και πολλοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας επισήμαναν τις ευθύνες της αμερικάνικης πολιτικής, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ απέφυγαν επιμελώς να θίξουν τα «κακώς κείμενα»... Η εξουσία τούς κάνει πολύ προσεκτικούς...

Η αμερικανική κυβέρνηση θα βάλει την ανθρωπότητα τώρα σε μια περιπέτεια του παραλόγου, της τρέλας και νέων δεινών. Ο παγκόσμιος ορίζοντας συννεφιάζει. Αν ήθελε η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να εξουδετερώσει μελλοντικά τρομοκρατικά χτυπήματα, μόνο με μια της επίσημη δήλωση: Οτι θα πάψει στο εξής να αναμειγνύεται στα εσωτερικά των άλλων χωρών. Αλλά δεν το κάνει. Και κανείς δεν έχει πειστεί βέβαια ότι η τραγωδία του Μανχάταν οφείλεται στον Μπιν Λάντεν.

Εκείνο που βλέπουμε με σιγουριά, είναι ότι με αφορμή τη συγκεκριμένη τραγωδία του Μανχάταν, αυτοί που έχουν συμφέρον, θα προχωρήσουν με «δικαιολογητικά» στον ολοκληρωτισμό της παγκοσμιοποίησης. Οι Αμερικανοί θέλουν να τους φοβούνται. Οπως έλεγε όμως χαρακτηριστικά ένας πραγματικός σοσιαλιστής, ο υπαρχηγός του Αγγλικού Εργατικού Κόμματος Ανιούριν Μπέβαν, «Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος. Σύντροφός του είναι το μίσος, και το μίσος γεννάει την ωμότητα και θρέφει την αδιαλλαξία...».


Του Γ.Α. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ