Κυριακή 23 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Το παζάρι συνεχίζεται με την ίδια αντιλαϊκή ορμή

Ενώ φουντώνουν ευρύτεροι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί με αιχμή την Ενέργεια και επανέρχονται διάφορες εκδοχές του προωθούμενου διχοτομικού σχεδίου

Προχτές η Φ. Μογκερίνι επανέλαβε ότι το Κυπριακό είναι «προτεραιότητα» για την ΕΕ (φωτ. από περσινή επίσκεψή της στην Κύπρο)

Copyright 2016 The Associated

Προχτές η Φ. Μογκερίνι επανέλαβε ότι το Κυπριακό είναι «προτεραιότητα» για την ΕΕ (φωτ. από περσινή επίσκεψή της στην Κύπρο)
Μπορεί η Διάσκεψη για το Κυπριακό στην Ελβετία να ολοκληρώθηκε χωρίς κατάληξη τα ξημερώματα της 8ης του Ιούλη, όμως το παζάρι όχι μόνο συνεχίζεται αλλά και «φουντώνει», περιπλέκεται και διευρύνεται αφού όλες οι πλευρές επιστρατεύουν όλο και περισσότερα μέσα, οι ισορροπίες στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο αναδεικνύονται όλο και πιο καθαρά τμήμα ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών διεργασιών.

Η άφιξη του πλοίου - γεωτρύπανου «West Capella» στην κυπριακή ΑΟΖ, στις 12 του Ιούλη, μαζί με όσα ακολούθησαν επιβεβαίωσε πως ζητούμενο είναι οι επενδυτικές προτεραιότητες ισχυρών μονοπωλιακών κολοσσών, οι οποίοι «μυρίστηκαν» ακόμα μια φορά κέρδη στη φλεγόμενη γειτονιά μας και εκφράζουν την ετοιμότητά τους να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους σε όλα τα επίπεδα: Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις ότι «τα σχέδια των γεωτρήσεων θα συνεχιστούν κανονικά» (Κυπρίων αξιωματούχων αλλά και εκπροσώπων της κοινοπραξίας της γαλλικής TOTAL και της ιταλικής ENI για λογαριασμό των οποίων ήρθε το «West Capella»). Αυτό δείχνουν οι κινήσεις της Τουρκίας που έστειλε το «Μπαρμπαρός» για έρευνες στα ανοιχτά της Πάφου, συνοδευόμενο από φρεγάτα του τουρκική Πολεμικού Ναυτικού και δεσμεύοντας τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ μέχρι το Δεκέμβρη. Αυτό δείχνουν τα «κανόνια» που συνωστίζονται στην περιοχή (πολεμικά πλοία έχουν στα ανοιχτά της Κύπρου με το ένα ή το άλλο πρόσχημα Τουρκία, Ελλάδα, Γαλλία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ρωσία) και στο πλαίσιο μιας επίδειξης πυγμής με την οποία κάθε πλευρά στέλνει τα δικά της μηνύματα.

Την ίδια στιγμή, και τη βδομάδα που πέρασε, επανήλθαν γνωστά ή νέα σχέδια για τη διχοτόμηση της Κύπρου, είτε με τη μορφή «σχεδίων Β'» και «Γ'» όπως τα περιγράφει συνήθως η Τουρκία, είτε μέσα από πιο εξευγενισμένες αναλύσεις που μιλούν για «βελούδινα διαζύγια» ή «συνεταιρισμούς».

Παράλληλα, ενδεικτικές είναι και οι επισημάνσεις πολλών (και από τους πρωταγωνιστές των διαδικασιών) που χαρακτηρίζουν «σταθμό» τη Διάσκεψη στην Ελβετία και εντοπίζουν θετικά σημεία σε αυτόν το γύρο συνομιλιών, επιλέγουν καθαρά να μιλούν για το αλισβερίσι που χρειάζεται να δυναμώσει, παρά τους βερμπαλισμούς με τους οποίους προσπαθούν να εμφανιστούν υπέρμαχοι των λαϊκών συμφερόντων.

Χαρακτηριστική ήταν, για παράδειγμα, η δήλωση του Ελληνα ΥΠΕΞ, Νίκου Κοτζιά, από τη Λευκωσία στις αρχές της βδομάδας, μιλώντας για τα «κίνητρα» που η Τουρκία μπορεί να αποκτήσει: «Τα κίνητρα είναι οι σχέσεις της με τον δυτικό κόσμο, είναι τα εργαλεία που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτήν τη στιγμή η τελωνειακή ένωση, είναι το διεθνές περιβάλλον στο οποίο η Τουρκία δεν είναι τόσο νικηφόρα όσο ήλπιζε. Το βλέπουμε και στη Συρία, όπου ο "αήττητος" τουρκικός στρατός δεν έχει τόσο εύκολη πορεία. Υπάρχουν πάρα πολλές εσωτερικές αντιθέσεις στην Τουρκία, που μπορούν όταν εκδηλωθούν να την υποχρεώσουν να πάρει ένα διαφορετικό δρόμο...».

Με «εγγυητές ασφάλειας» τους ιμπεριαλιστές

Ανταλλάγματα όμως διεκδικούν πολλά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, με δεδομένο ότι οι υδρογονάνθρακες της Ν/Α Μεσογείου αλλά και η γεωγραφική της θέση μπορεί να επιδράσει, να ανατρέψει ή να επιταχύνει πολλούς ενεργειακούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς (για την έκβαση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, για επικείμενες «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις στη Βόρεια Αφρική, για τη χάραξη νέων ενεργειακών και εμπορικών διαδρόμων κ.τ.λ.).

Πρώτα από όλα η λυκοσυμμαχία της ΕΕ προσδοκά αναβαθμισμένο ρόλο στη διχοτόμηση της Κύπρου, όπως θύμισε προχτές και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι, από την Αθήνα, χαρακτηρίζοντας το Κυπριακό «προτεραιότητα» για τις Βρυξέλλες. Μάλιστα, εκτίμησε ότι «υπάρχει επαρκής ουσία, για να συνεχιστεί η διαδικασία στο Κυπριακό, όταν θα είναι κατάλληλες οι πολιτικές συνθήκες».

Εξάλλου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο περίσσεψαν τις τελευταίες μέρες οι προκλητικές περιγραφές της ΕΕ ως «εγγυητή της ασφάλειας». Ομως η εμπειρία έχει δείξει ότι όσο βαθύτερα χώνεσαι στο ιμπεριαλιστικό παζάρι τόσο περισσότερο εκτίθεσαι σε σχεδιασμούς για συνεκμεταλλεύσεις, για αλλαγές συνόρων κ.λπ., που φέρνουν στους λαούς μόνο δεινά τα οποία μάλιστα πληρώνουν ακόμα και με το αίμα τους.

Η επίσκεψη της Γαλλίδας υπουργού Αμυνας επίσης ήταν ενδεικτική. Ηρθε να υπενθυμίσει το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Γαλλίας για τη «γειτονιά» μας, για αυτό και καθόλου τυχαία δεν επανήλθε η «νέα αμυντική συμφωνία» που Παρίσι - Λευκωσία υπέγραψαν πριν από τέσσερις μήνες καθορίζοντας ένα πλαίσιο «αναβαθμισμένης συνεργασίας» με «ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα θαλάσσιας και ενεργειακής ασφάλειας».

Από κοντά, βέβαια, παρακολουθούν τις εξελίξεις και άλλα κέντρα, όπως η Γερμανία (η Μέρκελ ενημερώθηκε τηλεφωνικά από τον Αναστασιάδη για το σκηνικό που διαμορφώνεται μετά την άφιξη του «West Capella»), η Ρωσία, η Κίνα, που μάλιστα επανέρχονται ακόμα πιο έντονα σε προτάσεις που ακούγονται στην Κύπρο για «αλλαγή στρατηγικής» και «αξιοποίηση φιλικών μας χωρών» (όπου «φιλική χώρα» εννοείται η μια ή η άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη).

Οσο όλο αυτό το γεωπολιτικό παζλ «απλώνεται», δυναμώνουν και οι προσπάθειες να καθαγιαστούν ή να δαιμονοποιηθούν τα σχέδια της μίας ή της άλλης πλευράς, να κρυφτεί η βάση πάνω στην οποία ξετυλίγονται όλες οι διπλωματικές, στρατιωτικές και επενδυτικές κινήσεις: Αυτή, δηλαδή, της αναμέτρησης μονοπωλίων, των ανειρήνευτων αντιθέσεων και των εύθραυστων συμβιβασμών τους. Πάνω σε αυτήν διαμορφώνονται και οι επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας, στην επιδίωξη για γεωπολιτική αναβάθμιση και στο πλαίσιο της στρατηγικής επιλογής για συμμετοχή σε ΕΕ - ΝΑΤΟ. Πάνω σε αυτήν εκδηλώνονται και οι προκλήσεις της Τουρκίας, με δεδομένη και την προσπάθεια ανάδειξής της σε καθοριστικό «παίκτη» στα ενεργειακά δρώμενα της περιοχής και γενικότερα, στο φόντο διαφόρων «τριβών» και ανακατατάξεων.

Πάντως, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι χαρακτηριστικές ορισμένες επισημάνσεις για το βάρος που έχει η Τουρκία στις ενεργειακές «εξελίξεις». Σημείωνε πρόσφατα ανάλυση σε μεγάλη αστική εφημερίδα: «Το μέγεθος της γειτονικής μας χώρας σχεδόν απαγορεύει σκέψεις για αμετάκλητη αποκοπή της από τις ενεργειακές πραγματικότητες που διαμορφώνονται στην περιοχή. Οι ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, συνηγορούν σθεναρά σε αυτή την άποψη, προσπαθώντας να επηρεάσουν τις εξελίξεις προς ανάλογη κατεύθυνση. Ισως, μάλιστα, με τις ευλογίες τους, ώστε να εξευμενιστεί και ο Ερντογάν, να προωθηθεί το επόμενο διάστημα συμφωνία με το Ισραήλ (πιο συγκεκριμένα με τις εταιρείες που διαχειρίζονται τα κοιτάσματά του) για την τροφοδοσία της Αγκυρας». Στο ίδιο κείμενο αναφερόταν πως αν ανακαλυφθούν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ «η ΕΕ θα έχει εξασφαλίσει μια σημαντική "εγχώρια" πηγή και ενώ η εξάρτησή της από τις εισαγωγές φυσικού αερίου βαίνει αυξανόμενη. Εν συνεχεία, ο τρόπος διάθεσης στην ευρωπαϊκή αγορά πιθανόν να επιφέρει ανακατατάξεις (προφανής αλλά όχι δεδομένη η προτίμηση στην Ελλάδα ως διαμετακομιστή), ενώ και η Τουρκία θα επιδιώξει εκτός από τη συμμετοχή στο σκέλος της μεταφοράς στη Γηραιά Ηπειρο, να αποκτήσει πρόσβαση στις πηγές της Κύπρου για τη δική της διψασμένη αγορά». Μεταξύ άλλων, επισημάνθηκε ότι «αξιοπρόσεκτο ρόλο στις αποφάσεις διατηρεί και η Αίγυπτος» και συμπερασματικά διατυπωνόταν το ερώτημα «εντέλει, θα ενώσουν δυνάμεις τα κράτη της περιοχής με παραγωγικές δυνατότητες (ώστε να καταστούν ανταγωνιστικότερα) ή θα κινηθούν κατά μόνας;».

Και ...νέες ιδέες

Τέλος, δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητες ιδέες που πυκνώνουν για να προχωρήσουν γοργά διάφορα επενδυτικά σχέδια, ενδεικτικά και της αποφασιστικότητας να ασκηθούν πιέσεις προς διάφορες κατευθύνσεις. Προχτές, η «Καθημερινή της Κύπρου» επικαλέστηκε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες Τουρκία και ψευδοκράτος θέλουν να επιταχύνουν, μεταξύ άλλων, το άνοιγμα των Βαρωσίων (φιλέτο στην περιοχή της Αμμοχώστου), φυσικά υπό «τουρκοκυπριακή ηγεσία» αλλά με «δικαίωμα» των κατοίκων της περιοχής (σε μεγάλο βαθμό Ελληνοκυπρίων) να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Ηδη συζητιούνται εναλλακτικές για την ανακαίνιση των (τουριστικών και άλλων) υποδομών της περιοχής και μάλιστα σχεδιάζεται να αξιοποιηθούν κονδύλια είτε της Τουρκίας, είτε της ΕΕ, είτε της «διεθνούς κοινότητας». Αντίστοιχα, στα Κατεχόμενα εξετάζονται και «άλλες πρωτοβουλίες» όπως η επιστροφή των Μαρωνιτών στα (κατεχόμενα σήμερα) χωριά τους.

Επίσης, στο πλαίσιο των «ζυμώσεων» για το πώς το ψευδοκράτος θα βγει από την απομόνωση, τις προηγούμενες μέρες κατατέθηκαν και προτάσεις όπως: Στα ζητήματα του φυσικού αερίου πρέπει να γίνουν «ειρηνικά και εμπορικής υφής βήματα». Να κατατεθεί πρόταση για συνεργασία με την «ελληνοκυπριακή πλευρά» στον Τουρισμό. Να προχωρήσει η διαπραγμάτευση με την Αγγλία για την πώληση ακινήτων μετά το Brexit.

Ολα αυτά δείχνουν ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν εξελίξεις σε πολλά επίπεδα. Χαρακτηριστική είναι και η νέα επίσκεψη στην Κύπρο, αύριο, του ειδικού συμβούλου του γγ του ΟΗΕ για το Κυπριακό Εσπαν Μπαρθ Αϊντε.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ