Στη Μαύρη Θάλασσα ανοίχτηκαν, για άλλη μια φορά, πλοία της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2, που αναπτύχθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο στο Αιγαίο, κατόπιν πρόσκλησης και της ελληνικής κυβέρνησης, με πρόσχημα τη διαχείριση του Προσφυγικού, ενώ όπως αποδεικνύει στην πράξη η παρουσία εδώ πλοίων της λυκοσυμμαχίας, το Αιγαίο αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο στην αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε όλο το τόξο από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, για τη διείσδυση και τον έλεγχο σε αγορές, πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαύλους. Μια επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας, που έρχεται με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να υπηρετήσει το στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για το λαό.

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από στοιχεία της Ναυτικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ (MARCOM), η ναυαρχίδα της SNMG2, το βρετανικό πλοίο «HMS Duncan», κατέπλευσε πριν μερικές μέρες στην Κωνσταντινούπολη, και αφού ενέταξε και επισήμως στη δύναμη της ΝΑΤΟικής αρμάδας και την τουρκική φρεγάτα «TCG Yildirim», ανοίχτηκαν μαζί στη Μαύρη Θάλασσα, με το βρετανικό πλοίο να δένει, μάλιστα, προχτές, στο λιμάνι της Βάρνας, στις βουλγαρικές ακτές.

Η ανάπτυξη στη Μαύρη Θάλασσα πλοίων της SNMG2 συνδέεται άμεσα με τη μεγάλης κλίμακας πολυεθνική ναυτική άσκηση «Sea Breeze», που διεξάγεται ακριβώς υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα στο διάστημα 10 - 22/7 στην ίδια θαλάσσια ζώνη, έχοντας για βάσεις εκκίνησης λιμάνια και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και υποδομές της Ουκρανίας.

Μάλιστα, πληροφορίες από τη Βουλγαρία κάνουν λόγο για συμμετοχή των δυο πλοίων στο κομμάτι της ΝΑΤΟικής άσκησης που θα γίνει στα βουλγαρικά χωρικά ύδατα.

Θυμίζουμε, «φιλοξενούντα έθνη» της άσκησης προβάλλουν οι ΗΠΑ και Ουκρανία. Μετέχουν εναέριες, χερσαίες, ναυτικές και αμφίβιες δυνάμεις, από 16 κράτη, συγκεκριμένα από Βέλγιο, Βουλγαρία, Καναδά, Γαλλία, Γεωργία, Ελλάδα, Ιταλία, Λιθουανία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σουηδία, Τουρκία, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ.

Υπολογίζεται ότι η συνολική δύναμη σε προσωπικό φτάνει τις 3.000 στελέχη, με τους 800 να είναι ναύτες, στρατιώτες και πεζοναύτες των ΗΠΑ. Σε ό,τι αφορά τα μέσα, μετέχουν πλοία από ΗΠΑ, Γεωργία, Ρουμανία, Τουρκία και Ουκρανία, ένα υποβρύχιο από την Τουρκία και χερσαίες και ειδικές δυνάμεις από διάφορες χώρες, όπως η Γεωργία, η Ρουμανία και η Ουκρανία.

Οπως λέγεται από τα κεντρικά του 6ου Αμερικανικού Στόλου, που επιτηρεί Ευρώπη και Αφρική, η «Sea Breeze 2017» αποτελεί «τη μεγαλύτερη και πιο σύνθετη εκδοχή μέχρι στιγμής της άσκησης», που γίνεται κάθε χρόνο ως «ετήσια επαναλαμβανόμενη πολυεθνική άσκηση που επικεντρώνεται σε ποικίλα πεδία πολέμου, που περιλαμβάνουν ναυτικές επιχειρήσεις αποτροπής, αντιαεροπορική άμυνα, ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τακτικές ελέγχου βλαβών, επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και αμφίβιες επιχειρήσεις».

Χαρακτηριστικά δε των στοχεύσεων είναι και τα όσα λέγονται για το ότι η άσκηση «έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει την ευελιξία και τη διαλειτουργικότητα, να ενισχύσει τις ικανότητες συνδυασμένης απόκρισης και να επιδείξει αποφασιστικότητα μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων και των δυνάμεων των εταίρων να διασφαλίσουν τη σταθερότητα στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου», δίνοντας το περίβλημα συμμετοχής χωρών στον άμεσο περίγυρο της Ρωσίας, στις οποίες επιθυμεί να διεισδύσει βαθύτερα το ΝΑΤΟ στην ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι πέρα από την «παροχή» του Αιγαίου ως πεδίο ανάπτυξης ΝΑΤΟικών δυνάμεων, η ελληνική συνεισφορά στη «Sea Βreeze» είναι φέτος αναβαθμισμένη, καθώς συνίσταται σε παρουσία ενός στελέχους στο κεντρικό επιτελείο της άσκησης και, το σημαντικότερο, με αποστολή στην Ουκρανία ομάδας εκπαιδευτών από το περιλάλητο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής, το κέντρο του ΝΑΤΟ στη Σούδα που εκπαιδεύει στελέχη της λυκοσυμμαχίας και «εταίρων» χωρών σε ζητήματα «θαλάσσιας ασφάλειας».

Αλλη μια πτυχή της όλης υπόθεσης που αξίζει να επισημανθεί, είναι η σημερινή σύνθεση πλοίων της SNMG2, που περιλαμβάνει πέρα από τη βρετανική ναυαρχίδα, συν 3 πλοία από Γερμανία, Ρουμανία και Αλβανία και 3 πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού (τα «Δανιόλος», «Ευρώπη» και «Κάσος»), όπως και 2 τουρκικά (την προαναφερόμενη φρεγάτα «TCG Yildirim» συν το περιπολικό «TCG Κilimli»).

Η συνύπαρξη και συνεργασία ελληνικών και τουρκικών πλοίων στο Αιγαίο υπό ΝΑΤΟική διοίκηση, με βάση τα γενικότερα προτάγματα της λυκοσυμμαχίας απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, την ίδια ώρα που άλλα πολεμικά μέσα Ελλάδας και Τουρκίας, πλοία, αεροσκάφη και υποβρύχια, αναπτύσσονται αντιπαραθετικά, είναι ενδεικτική του πλαισίου των αντιφατικών σχέσεων και του κουβαριού των ανταγωνισμών του κεφαλαίου για τη «μοιρασιά» στα μερίδια επιχειρηματικών ομίλων της μιας ή της άλλης πλευράς πάνω στις πηγές και τους δρόμους της Ενέργειας.