Ο θάνατος της 42χρονης εργαζόμενης στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη», πρώην «Αρβανιτίδη», έφερε στην επιφάνεια την τραγωδία που βιώνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, θύματα επιχειρηματικών παιχνιδιών, που ενώ οδηγούν στο «κόκκινο» επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή πετούν στο δρόμο τους εργάτες, είτε για μήνες τους κρατούν ομήρους, απλήρωτους στη «γκρίζα ζώνη» μεταξύ ανεργίας και απληρωσιάς.

Το δράμα αυτό βίωνε μαζί με τους υπόλοιπους 1.400 εργαζόμενους του «Καρυπίδη», οι οποίοι μένουν απλήρωτοι εδώ και 18 μήνες, η 42χρονη εργαζόμενη από τα Γιαννιτσά, ενώ η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο τούς έχει γυρίσει την πλάτη.

Σε ανακοίνωσή της η διοίκηση του Πανελλαδικού Σωματείου των εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη» (πρώην «Αρβανιτίδη»), αφού εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της 42χρονης εργαζόμενης, σημειώνει ότι η δραματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για τους 1.400 εργαζόμενους «είναι αποτέλεσμα αυτού του βάρβαρου συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν και αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες, που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και οδηγούν σε απελπισία τους εργαζόμενους. Είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε βρεθεί για πάνω από 1,5 χρόνο οι εργαζόμενοι της "Καρυπίδης", με την απληρωσιά, με το να βρισκόμαστε ανάμεσα στην ανεργία και την ομηρία από μέρους της επιχείρησης, με τον εμπαιγμό από την κυβέρνηση ότι έκανε τα πάντα για να μας "σώσει". Δεν πήρε μέτρα προστασίας για εμάς, τους 1.400 εργαζόμενους, αφού πλέον ούτε το πενιχρό επίδομα επίσχεσης παίρνουμε, ούτε επίδομα ανεργίας δικαιούμαστε. Επιπλέον, δεν τηρήθηκε Π.Δ. για τη διαδοχή, ώστε να μην πεταχτούμε στην ανεργία.

Κανένας εργαζόμενος να μη μένει μόνος του. Τα προβλήματα που βιώνουμε είναι κοινά και κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για να τα αντιπαλέψουμε. Με ταξική αλληλεγγύη και ανυποχώρητο αγώνα να χτυπήσουμε την αιτία που προκαλεί όλα τα προβλήματα, την ανεργία, την ανασφάλεια, το άγχος για την επιβίωση. Η αιτία αυτή είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης, που ωφελεί τους λίγους και χτυπάει εμάς, τους πολλούς».

Στο μεταξύ, με αφορμή το θάνατο της εργαζόμενης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Ανδ. Νεφελούδης, ως ...σχολιαστής και μάλιστα μέσω facebook - ούτε καν μια επίσημη ανακοίνωση δεν υπήρξε από το υπουργείο Εργασίας - επανάλαβε τα γνωστά προσχήματα του υπουργείου ότι «έχουν ήδη γίνει 170 μηνύσεις κατά της εργοδοσίας», ενώ κατά την προσφιλή μέθοδο της κυβέρνησης κρύφτηκε πίσω από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ανατρέχοντας στην πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου ότι η μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του μισθωτού, έστω και μακροχρόνια, δεν αρκεί από μόνη της να θεμελιώσει την έννοια της «βλαπτικής μεταβολής» των όρων της σύμβασης εργασίας του.

Μιλώντας στο «Left.gr», ο ίδιος, επανέλαβε ότι από τα τέλη του 2016 έχουν γίνει 170 μηνύσεις, τόσο από το υπουργείο Εργασίας, όσο και από τα σωματεία των εργαζομένων, για μη καταβολή δεδουλευμένων και μη καταβολή του δώρου Χριστουγέννων, και απέδωσε στη Δικαιοσύνη ευθύνες για καθυστέρηση στις διαδικασίες.

Αυτό που δεν είπε το στέλεχος της κυβέρνησης είναι ότι αυτή η εργατική νομοθεσία που επιτρέπει οι εργαζόμενοι να γίνονται όμηροι του κάθε επιχειρηματία, παραμένει ανέγγιχτη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέχρι σήμερα. Αυτό το νομικό πλαίσιο, που σέβεται και εφαρμόζει η κυβέρνηση, είναι η πραγματική θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων, είναι η βάση που τους κάνει απροστάτευτους μπροστά στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όλους αυτούς τους μήνες που οι εργαζόμενοι δίνουν μια ηρωική μάχη για να καταβληθούν τα δεδουλευμένα και να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τους στήριξε, όχι μόνο καταφεύγει σε υπεκφυγές, αλλά διευκόλυνε την πλευρά της εργοδοσίας η οποία έχει αρχίσει να μεταβιβάζει τα καταστήματά της σε νέους εργοδότες, χωρίς όμως τους εργαζόμενους σε αυτά, που παραμένουν «επί ξύλου κρεμάμενοι»!

Χαρακτηριστική για τη στάση και τις ευθύνες της κυβέρνησης είναι η απάντηση που έδωσε η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου σε Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Γ. Δελή, τον περασμένο Απρίλη, για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων και για τη μεταβίβαση των καταστημάτων της επιχείρησης «Καρυπίδης» σε νέους ιδιοκτήτες χωρίς να εξασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας.

Η υπουργός Εργασίας αυτό που βρήκε να πει ήταν πως «η επιχείρηση αρνείται να προσκομίσει στοιχεία ώστε να διαπιστωθεί αν πρόκειται για κρυπτόμενη μεταβίβαση επιχείρησης, κάτι που συνιστά έκνομη πράξη», και γι' αυτό της επιβλήθηκε πρόστιμο... 50.000 ευρώ! Πρόσθεσε μάλιστα ότι το ΣΕΠΕ «διενεργεί διαρκώς σχετικούς ελέγχους...». Στην πραγματικότητα, με προφάσεις και υπεκφυγές, η κυβέρνηση έχει μετατρέψει σε κλωτσοσκούφι τους εργαζόμενους μεταξύ ΣΕΠΕ και Δικαιοσύνης, ενώ την ίδια ώρα η εργοδοσία προχωρά τους σχεδιασμούς της...

Επιπλέον, μόλις πριν από ένα μήνα, το υπουργείο Εργασίας αρνήθηκε επί της ουσίας να ικανοποιήσει το αίτημα του Πανελλαδικού Σωματείου για ορισμό τριμερούς συνάντησης, στην οποία το υπουργείο Εργασίας θα καλούσε να παρευρεθούν οι εκπρόσωποι όλων των διαδόχων επιχειρηματικών ομίλων («Market In», «Μασούτης», «Discount Markt» κ.ά.), οι οποίοι προχωρούν σε άνοιγμα των πρώην καταστημάτων της «Καρυπίδης» χωρίς τους εργαζόμενους των καταστημάτων.

Και όχι μόνο αυτό. Λίγες μέρες μετά, σε κινητοποίηση των εργαζομένων έξω από το κατάστημα της «Καρυπίδης» στην Κάτω Τούμπα (οδό Πυλαίας), αντιδρώντας στο ξήλωμα και τη μεταφορά εξοπλισμού (ψυγεία, ράφια κ.ά.), προκειμένου να αδειάσει το κατάστημα για να παραδοθεί για λειτουργία στη «Μarket Ιn», εμφανίστηκε η αστυνομία, η οποία απειλούσε με συλλήψεις τους εργαζόμενους αν σταθούν εμπόδιο στο έργο της εργοδοσίας.