Με το σύνθημα «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» να δίνει τον τόνο από τους συγκεντρωμένους, κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις με πολιτική συγκέντρωση στο χώρο του Διημέρου. Ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφέρθηκε στις βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, ενώ στεκόμενος στο 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Το ανατρεπτικό πολιτικό μήνυμα του Φεστιβάλ φιλοδοξούμε να φτάσει παντού, όπου ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία. Να φτάσει όχι μόνο σε αυτούς που συμφωνούν με την πολιτική μας, αλλά σε όλους αυτούς που τους ταιριάζει, που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, από την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Και φυσικά, να φτάσει σε όλα αυτά τα χιλιάδες νέα παιδιά που μέσα στα χρόνια της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, αρκετοί από αυτούς εδώ στη Γερμανία, για δουλειά ή σπουδές. Στους "ανειδίκευτους εργαζόμενους", που στην πραγματικότητα έχουν πλούτο από γνώσεις, ικανότητες και ταλέντα, που με τα χέρια και το μυαλό τους παράγουν και ομορφαίνουν τον κόσμο, που όμως αυτά είναι ...ψιλά γράμματα για τους καπιταλιστές, τα παράσιτα της κοινωνίας, που το μόνο που τους ενδιαφέρουν είναι τα κέρδη τους, η φτηνή εργατική δύναμη. Στο άνεργο ή χαμηλά αμειβόμενο - συγκριτικά με αυτά που προσφέρει στα μονοπώλια - επιστημονικό δυναμικό, αλλά και στα Ελληνόπουλα που μεγαλώνουν και πάνε σχολείο ή στη μαθητεία εδώ στη Γερμανία. Ολα τα παιδιά που βλέπουν το σύστημα να καταστρέφει τη ζωή τους, στερώντας τους τα δικαιώματα στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, που προσπαθεί να τα ρίξει στην παγίδα των ναρκωτικών. Κοιτάμε στα μάτια όλα αυτά τα παιδιά και σας καλούμε: Να έρθετε σε επαφή με τις Οργανώσεις, τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις σχολές και τα σχολεία, παντού. Να πάρετε μέρος στις συζητήσεις, τις συσκέψεις που οργανώνουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, στις εκδηλώσεις για τα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης, για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Η θέση σας είναι μαζί με το ΚΚΕ. Η λύση στα σημερινά αδιέξοδα βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα και της ανατροπής».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αναφερόμενος στη μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό, σημείωσε: «Αλλάζουν οι εθνικότητες στα κύματα των μεταναστών, παραμένει η άγρια εκμετάλλευσή τους, ντυμένη μάλιστα και με αρκετές δόσεις φιλανθρωπίας. Και λέμε καθαρά: Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσει αυτό που το ίδιο το σύστημα, τα κόμματα και οι μηχανισμοί του επιδιώκουν, δηλαδή να ενοχοποιείται ο εργάτης, ο μετανάστης που αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Αντίθετα, πρέπει να ενοχοποιείται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, που ξεσπιτώνει από τη χώρα τους χρεοκοπημένους εργάτες, άνεργο επιστημονικό δυναμικό, για ένα μεροκάματο. Αυτά τα προβλήματα το ΚΚΕ τα γνωρίζει από πρώτο χέρι, τα παίρνει υπόψη του. Ακόμα και όσοι θεωρούν επιλογή τους τη μετανάστευση, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι αυτή πηγάζει από ανάγκες που δεν ικανοποιούνται στη χώρα τους και η τάση και η πείρα δείχνουν ότι και στη χώρα που μεταναστεύουν θα βιώσουν ανάλογα προβλήματα και αδιέξοδα. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καλούμε τον εργάτη, τον μετανάστη, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί να γίνει οργανωτής της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που στην τελική, αυτή τον ξεσπίτωσε. Παίρνουμε τα μέτρα μας για να κατακτήσουμε το μέλλον σε οποιαδήποτε χώρα κι αν βρεθούμε».
Χαιρετισμό στην πολιτική συγκέντρωση απηύθυναν εκπρόσωποι της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ), της Κομματικής Οργάνωσης Γερμανίας του ΚΚ Τουρκίας και της Τομεακής Οργάνωσης Κεντρικής Ευρώπης της ΚΝΕ.
Το Διήμερο ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στα δικαστήρια της Νυρεμβέργης, όπου έγιναν οι δίκες των ναζί εγκληματιών μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1945-1946) και το μουσείο τους. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσαν η προσπάθεια των σημερινών αρχών της Γερμανίας να ταυτίσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό, η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στη στήριξη που παρείχαν τα γερμανικά μονοπώλια στους ναζί εγκληματίες.
Οπως αναφέρθηκε κατά την ξενάγηση στο χώρο των δικαστηρίων (αξιοποιώντας σχετική δημοσίευση του ιστορικού Γιώργου Μαργαρίτη): «Το πρόβλημα με τις δίκες της Νυρεμβέργης ήταν, ακριβώς, ότι πίσω από τον ναζισμό, την ιδεολογία και τις πρακτικές του βρισκόταν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε καμία περίπτωση δεν θα δέχονταν να δικαστεί - ούτε να θιχτεί, έστω - ο καπιταλισμός. Επιδίωξαν μόνο ένα είδος ιστορικής κάθαρσης για το σύστημα που αντιπροσώπευαν από το προϊόν του, το ναζισμό. Για το λόγο αυτό, σε όλη τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης, η επιχείρηση αναγωγής των ναζιστικών εγκλημάτων σε προσωπικά χαρακτηριστικά ήταν προφανής. (...)
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι καταδίκες ήταν αμείλικτες μόνο για το αναλώσιμο πολιτικό προσωπικό της γερμανικής αστικής τάξης. Αντίθετα, όσοι κατηγορούμενοι ναζί συνδέονταν με το πλέγμα συμφερόντων των μονοπωλιακών καπιταλιστικών ομίλων, αντιμετωπίστηκαν με χαρακτηριστική ευμένεια από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης:
-- Ο Γκούσταβ Κρουπ, του ομώνυμου ομίλου βιομηχανιών Κρουπ, βασικός χρηματοδότης του ναζιστικού κόμματος και διώκτης Εβραίων, δεν προσήχθη τελικά στη δίκη.
-- Ο Γιάλμαρ Σαχτ, πρόεδρος της Ενωσης Γερμανικών Τραπεζών, επικεφαλής της Ράιχμπανκ και υπουργός Οικονομικών του Ράιχ καθ' όλη τη δεκαετία του 1930, αθωώθηκε.
-- Ο Φρανς φον Πάπεν, αριστοκράτης, διπλωμάτης και ακροδεξιός πολιτικός, με καίριο ρόλο στην άνοδο των ναζί στην εξουσία, αθωώθηκε σκανδαλωδώς.
-- Ο Βάλτερ Φανκ, επικεφαλής της Ράιχσμπανκ, μέσω της οποίας διεξαγόταν η λεηλασία των κατεχόμενων χωρών της Νέας Ευρώπης, αθωώθηκε.
-- Ο Αλμπερτ Σπέερ, αρμόδιος για την πολεμική παραγωγή και, ως εκ τούτου, υπεύθυνος για την καταναγκαστική εργασία ίσως και 11.000.000 ατόμων, καταδικάστηκε μόλις σε είκοσι χρόνια φυλάκιση.
Κανένα μεγαλοστέλεχος από τα μονοπώλια δυτικών συμφερόντων στη ναζιστική Γερμανία δεν αντιμετώπισε οποιαδήποτε δίωξη.
Από πολιτική και νομική άποψη, οι δίκες της Νυρεμβέργης - και ιδιαίτερα η πρώτη και πιο σημαντική από αυτές - έδειξαν τα όρια του αστικού "αντιφασισμού": Το βαθμό, δηλαδή, μέχρι τον οποίο μπορεί να καταδικαστεί ο ναζισμός και οι πρακτικές του μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί το ίδιο το σύστημα που τον δημιούργησε, ο καπιταλισμός. Ολες οι αιτίες που προκάλεσαν το ναζιστικό φαινόμενο έμειναν κρυμμένες επιμελώς στο σκοτάδι. Στη θέση τους μια μυθολογία περί "κάθαρσης" επέτρεψε στις αστικές δυνάμεις να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη βαριά κληρονομιά της τερατογένεσης που οι ίδιες δημιούργησαν».