«Στις 15 Ιουνίου θα υπάρξει μία συμφωνία η οποία θα καλύπτει το σύνολο των εμπλεκόμενων πλευρών και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάμε σε μία κατάσταση κρίσης», δήλωσε χτες σε τηλεοπτική συνέντευξη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος. Η βεβαιότητα της κυβέρνησης πηγάζει προφανώς από την πρόθεσή της να αποδεχτεί τις «λύσεις» που υπάρχουν πάνω στο τραπέζι για τη διευθέτηση του χρέους και οι οποίες οδηγούν όλες σε νέα μέτρα και μνημόνια διαρκείας για το λαό. Προσπαθεί μάλιστα να πλασάρει αυτή την επιλογή της κυβέρνησης, που γίνεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ως «λύτρωση» τάχα για το λαό, επαναφέροντας τον μπαμπούλα της κρίσης, στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις και δεν εκταμιευτεί η δόση. Ο λαός βέβαια έχει πικρή πείρα για το πού οδήγησε η «αποφυγή της κρίσης» και σε προηγούμενα στάδια των διαπραγματεύσεων: Το ένα μνημόνιο υπογραφόταν μετά το άλλο, η φτώχεια διευρύνεται, μαζί και η εκμετάλλευση, οι μισθοί και οι συντάξεις κατρακυλάνε, η Υγεία από το κακό στο χειρότερο. Το ίδιο θα γίνει και τώρα, όπως άλλωστε δείχνουν τα πανηγύρια του κεφαλαίου για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» και τα λόγια συναίνεσης των αστικών κόμματων της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση για την «εθνική υπόθεση» του χρέους. Ηρθε επομένως η ώρα για το λαό «να το πάρει αλλιώς». Τις «λύσεις» τους τις δοκίμασε. Το μόνο που δεν έχει δοκιμάσει είναι η δύναμή του, όταν οργανωμένα την κατευθύνει στους ταξικούς αγώνες και στην πάλη για την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος, που ανακυκλώνει μέτρα, εκβιασμούς και φτώχεια.