Κυριακή 9 Σεπτέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Προσωρινότητα, ομηρία και άγρια εκμετάλλευση

Το δίμηνο της διαδικασίας νομιμοποίησης των μεταναστών έληξε και οι προβλέψεις μας ότι κατά το 1/3 θα καταφέρουν να κάνουν αίτηση για την εξάμηνη προσωρινή παραμονή δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Επαληθεύτηκαν, όχι γιατί είχαμε κάποιες μαντικές ικανότητες, αλλά γιατί στηρίχτηκαν στην προηγούμενη διαδικασία της πράσινης κάρτας του 1998. Οι προβλέψεις μας στηρίχτηκαν στον ίδιο το νόμο, που είναι αντιδημοκρατικός, αντιμεταναστευτικός.

Να σημειώσουμε ότι η εξάμηνη προσωρινή παραμονή σε καμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζει την άδεια εργασίας και κατά συνέπεια την ανανέωση της παραμονής, διότι, και το γνωρίζει αυτό η κυβέρνηση, είναι από δύσκολο έως αδύνατο να εξασφαλίσουν τα δικαιολογητικά που απαιτούνται και κυρίως τη σύμβαση εργασίας που είναι και η βασική προϋπόθεση για την άδεια παραμονής.

Θυμίζουμε ότι στη διαδικασία της λευκής και πράσινης κάρτας το 1998 τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Εκαναν αίτηση για λευκή κάρτα 375.000, από αυτούς κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα 40 ένσημα και το δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για πράσινη κάρτα μόνο οι 230.000. Οι υπόλοιποι έμειναν απ' έξω, όχι βέβαια με δική τους ευθύνη, αλλά γιατί οι εργοδότες δεν τους πλήρωναν τα ένσημα.

Για την ανανέωση της πράσινης κάρτας η κατάσταση ήταν ακόμη πιο τραγική. Μόνο 115.000 περίπου κατάφεραν να κάνουν αίτηση για ανανέωση της πράσινης κάρτας γιατί στην περίπτωση αυτή χρειάζονταν 150 ένσημα. Είναι σίγουρο ότι τα ίδια, αν όχι χειρότερα, αποτελέσματα θα έχουμε και τώρα διότι αυτή τη φορά πρέπει να προσκομίσουν και σύμβαση εργασίας, πράγμα πολύ δύσκολο. Ετσι, τελικά, οι νόμιμοι μετανάστες δε θα ξεπερνούν τις 250.000, δηλ. το 1/3 περίπου από αυτούς που βρίσκονται στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης, πράγμα που θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε παρακάτω.


Η κυβέρνηση, βέβαια, λέει ότι φταίνε οι ίδιοι οι μετανάστες, πρώτον γιατί οι οργανώσεις τους δεν τους ενημέρωσαν έγκαιρα και δεύτερον δε θέλουν να νομιμοποιηθούν, γιατί έχουν μπλέξει με παράνομες δραστηριότητες.

Πλείστα εμπόδια

Ποια είναι η αλήθεια. Ποιες είναι οι αιτίες που η μεγάλη και όχι η μικρή πλειοψηφία, όπως λέει η κυβέρνηση, δεν έκαναν αίτηση για να «νομιμοποιηθούν».

1. Πρώτα και κύρια στον ίδιο το νόμο που είναι αντιδημοκρατικός - αντιμεταναστευτικός και που κύριο στόχο έχει τη διατήρηση της προσωρινότητας, της ομηρίας, της ψυχολογικής βίας και τρομοκρατίας, ώστε να αποτελούν οι μετανάστες εκείνη τη φθηνή εργατική δύναμη, η οποία θα χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση και τους εργοδότες ενάντια στην ντόπια εργατική τάξη.

2. Δεν πήρε υπόψη της η κυβέρνηση τα αρνητικά φαινόμενα που παρουσιάστηκαν στην προηγούμενη διαδικασία το 1998 και κυρίως ότι οι υπηρεσίες δεν είχαν ούτε την υποδομή ούτε το απαραίτητο προσωπικό για να φέρει σε πέρας ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό - πολιτικό πρόβλημα.

3. Δεν πήρε υπόψη τις προτάσεις που έγιναν από κόμματα, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς και κυρίως δεν πήρε υπόψη της προτάσεις που έγιναν με μορφή υπομνημάτων από οργανωμένο μεταναστευτικό κίνημα (έχουν γίνει 4 υπομνήματα, που κατατέθηκαν από αντιπροσωπεία της συντονιστικής επιτροπής των μεταναστών στα κόμματα της Βουλής και στην κυβέρνηση, σε συνδικάτα και κοινωνικούς φορείς) και που βοηθούσαν πράγματι στη διαδικασία της νομιμοποίησης.


4. Η μη έγκαιρη πληροφόρηση των μεταναστών σχετικά με τη διαδικασία που καθόριζε ο νόμος 2910/01. Μόλις 4 ημέρες πριν αρχίσει η διαδικασία θεώρησε αναγκαίο η κυβέρνηση να κάνει ενημέρωση στο ξενοδοχείο «Κάραβελ». Ποιοι καλέστηκαν; μα οι υπάλληλοι από τις διάφορες πρεσβείες και ορισμένοι που οι σχέσεις τους με το ΠΑΣΟΚ είναι ιδιαίτερη και κοντά σ' αυτούς και ορισμένοι μεταναστευτικοί φορείς. Η κατάσταση παρουσιάστηκε ρόδινη. Βέβαια, για μια ακόμη φορά δεν πάρθηκαν υπόψη οι προτάσεις των μεταναστών.

Για να δούμε, τι έκαναν οι μεταναστευτικές οργανώσεις που κατηγορήθηκαν από την κυβέρνηση ότι δεν πληροφόρησαν τους συμπατριώτες τους έγκαιρα:

Από το Νοέμβρη του 2000 ο Σύλλογος των Φιλιππινέζων «ΚΑΣΑΠΙ» παρέχει κάθε Τετάρτη 4μμ-7μμ ενημέρωση - βοήθεια. Επίσης έκανε 4 ενημερωτικές συγκεντρώσεις όπου συμμετείχαν πάνω από 100 άτομα κάθε φορά. Ο Σύλλογος των Βουλγάρων μεταναστών από τις 20 Απρίλη 2001, κάθε Κυριακή από 4μμ-7μμ, παρέχει ενημέρωση - βοήθεια, έκανε επίσης 4 συγκεντρώσεις με συμμετοχή πάνω από 180 άτομα κάθε φορά. Συγκεντρώσεις έκαναν επίσης οι Σύλλογοι Μπανγκλαντές, Νιγηρίας, Αιθιοπίας και Αιγύπτου. Τέλος, η συντονιστική επιτροπή των μεταναστευτικών κοινοτήτων παρέχει ενημέρωση - βοήθεια κάθε Δευτέρα 4μμ-7μμ στα γραφεία της Ομοσπονδίας Ιματισμού - Κλωστοϋφαντουργίας - Δέρματος, στη Χαλκοκονδύλη 37.

5. Στο όριο του ενός έτους διαμονής στην Ελλάδα, που βάζει ο νόμος και που πρέπει ο αλλοδαπός να αποδείξει με βίζα ή κάποιο άλλο έγγραφο δημόσιο. Είναι όμως γνωστό ότι όταν μιλάμε για παράνομους αλλοδαπούς, πολύ λίγοι έχουν βίζα και σχεδόν κανένας δεν μπορεί να έχει κάποιο ενοικιαστήριο ή άλλο δημόσιο έγγραφο. Ετσι, η κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να ξεζουμίσει τους μετανάστες, πουλώντας ουσιαστικά το χρόνο με 91.000 δραχμές. Ηταν φανερό ότι αυτό επιδίωκε, γιατί διαφορετικά θα δεχόταν την πρόταση της Συντονιστικής Επιτροπής των Μεταναστών, που ήταν η εξής: Να μπορεί να αποδείξει το χρόνο διαμονής στην Ελλάδα με ένορκη βεβαίωση και δυο μάρτυρες σε συμβολαιογράφο ή με δήλωση του εργοδότη.

6. Η οικονομική επιβάρυνση (91.000 δρχ., συν 50.000 δρχ παράβολο, συν 10.000 για μεταφράσεις), ήταν για πολλούς μετανάστες ένα μεγάλο πρόβλημα για τη διαδικασία νομιμοποίησής τους.

7. Με αφορμή την εξαγορά του χρόνου καταστρατηγήθηκε ο ίδιος ο νόμος, έτσι που ενώ πολλοί μετανάστες είχαν τις προϋποθέσεις να τους παρεμβάλουν εμπόδια. Ετσι π.χ. πολλοί, ενώ είχαν βίζα εισόδου πριν το 2000, τους έδιωχναν λέγοντάς τους ότι έπρεπε να είχαν βίζα εισόδου το 2000 και τους έλεγαν ψυχρά να πάνε να αγοράσουν το χρόνο με 91.000 δραχμές. Σε άλλους δεν αναγνώριζαν την πράσινη κάρτα που μόλις είχε λήξει ή τα διαβατήρια που είχαν ανανεωθεί, σε άλλους ζητούσαν εργοδότες κλπ. με αποτέλεσμα πολλοί να μείνουν έξω από τη διαδικασία νομιμοποίησης. Προσωπικά έτυχα μάρτυρας τέτοιων παραβιάσεων και φυσικά και διαμαρτυρήθηκα στο αρμόδιο υπουργείο που ενημέρωσε τις υπηρεσίες τηλεφωνικά. Η κατάσταση όμως δεν άλλαξε μέχρι το τέλος.

8. Το δίμηνο, σαν χρονικό περιθώριο, ήταν πάρα πολύ λίγο. Αν πάρουμε υπόψη ότι το 1998 η διαδικασία για τη λευκή κάρτα κράτησε πάνω από έξι μήνες και θεωρήθηκε λίγος χρόνος, πώς ήταν δυνατό μέσα σε δυο μήνες 600.000 μετανάστες, χωρίς έγκαιρη και σωστή ενημέρωση, να μπορέσουν να υποβάλουν τα χαρτιά τους για την εξάμηνη παραμονή, με τους Δήμους να λένε ότι δεν έχουμε τις προϋποθέσεις να τα βγάλουμε πέρα, με προσωπικό ανειδίκευτο και σε πολλές περιπτώσεις κατευθυνόμενο να βάζει εμπόδια, όπως προαναφέραμε. Η κυβέρνηση, παρ' όλ' αυτά, δε δέχτηκε την πρόταση της Συντονιστικής Επιτροπής για 4μηνη παράταση, ώστε να δοθεί πράγματι η δυνατότητα στη μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών να μπει στη διαδικασία της νομιμοποίησης.

Αυτές ήταν οι κυριότερες αιτίες που άφησαν έξω από τη διαδικασία της νομιμοποίησης τη μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών.

Ετσι αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ήθελε και δε θέλει τη νομιμοποίηση των μεταναστών, αλλά τους θέλει να ζουν με την αγωνία της προσωρινότητας, του φόβου της απέλασης, για φθηνή εργατική δύναμη, να κάνει «γέφυρα» για να περάσει τα αντιλαϊκά - αντιασφαλιστικά κλπ μέτρα σε βάρος του Ελληνα εργαζόμενου και φυσικά του μετανάστη.

Οπως σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα μας (ασφαλιστικό, υγεία, εργασιακές σχέσεις, παιδεία) και στο πρόβλημα των μεταναστών, που είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, η κυβέρνηση λειτούργησε αυταρχικά και αντιδημοκρατικά, δεν πήρε υπόψη της καμία πρόταση έριξε όμως τις ευθύνες σ' αυτούς που είναι τα θύματα της παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων, δηλαδή στους μετανάστες.

Και η διέξοδος

Μπαίνει το ερώτημα λοιπόν τι πρέπει να γίνει ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η πολιτική, μια πολιτική που υποβοηθούμενη και από τα ΜΜΕ προωθεί το ρατσισμό και την ξενοφοβία, κάθε φορά που θέλει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα άλλα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και που μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με απρόβλεπτες συνέπειες, τόσο για τους μετανάστες όσο και για τους Ελληνες εργαζόμενους. Γιατί το πρόβλημά των μεταναστών δε λύνεται με μία πράσινη κάρτα, που ίσως μετά ένα χρόνο να μην ισχύει. Επομένως πρέπει:

1. Οι μετανάστες να οργανωθούν στα ελληνικά συνδικάτα, ώστε μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να παλέψουν για τη λύση γενικότερα των προβλημάτων της εργατικής τάξης και μαζί μ' αυτό τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά προβλήματα.

2. Να οργανωθούν στις δικές τους οργανώσεις, για να δημιουργηθεί ένα μεταναστευτικό κίνημα που:

α) Θα μελετάει, θα επεξεργάζεται τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά προβλήματα, που θα τα προβάλει και θα διεκδικεί τη λύση τους και μέσα από το μεταναστευτικό κίνημα και μέσα από τα συνδικάτα και μαζί με άλλους κοινωνικούς φορείς.

β) Θα συμμετέχουν ενεργά για τα τεκταινόμενα στις χώρες τους, θα ενημερώνονται και θα ενημερώνουν την ελληνική κοινή γνώμη. Ζήτημα που βοηθά τους μετανάστες να μην ξεκοπούν και όταν θελήσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα.

3. Δουλιά μέσω των μεταναστευτικών οργανώσεων, ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι βαθιά πολιτικο-κοινωνικό, άρα και βαθιά ταξικό, που σημαίνει ότι το πρόβλημα αυτό δε λύνεται μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, γιατί ο καπιταλισμός δημιουργεί τη μετανάστευση με τη ληστεία από τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη, του εθνικού πλούτου των αδύνατων οικονομικά χωρών τους από κοινού με τη δική τους άρχουσα τάξη, τους πολέμους κλπ. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί οριστικά μόνο όταν κάθε λαός θα γίνει αφέντης στον τόπο του.

4. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας πρέπει χωρίς καθυστέρηση να ενισχύσει την παρέμβασή του αποφασιστικά και για την εκδήλωση της ταξικής αλληλεγγύης, αλλά και για τον πρόσθετο λόγο ότι στις σημερινές συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης ενάντια σε θεμελιακές κατακτήσεις των εργαζομένων, οι αλλοδαποί εργάτες όλο και περισσότερο θα χρησιμοποιούνται ως μόνιμη απειλή για την αμοιβή της εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις.

5. Η τοπική αυτοδιοίκηση, οι κοινωνικοί φορείς πρέπει να συμβάλλουν αποφασιστικά στον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, να αγκαλιάσουν τους μετανάστες, να προβάλουν και να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματά τους, γιατί διαφορετικά θα έχουν κι αυτοί μεγάλο μέρος ευθύνης σε τυχόν απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες εξελίξεις. Επίσης τα κόμματα θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεταναστών, αλλά αυτό συνδέεται άμεσα με την πολιτική και τα συμφέροντα που το καθένα υπηρετεί.

Τέλος, και τώρα δεν είναι αργά η κυβέρνηση να ξαναδεί το πρόβλημα, να συζητήσει με τα κόμματα, τα συνδικάτα, τους μετανάστες, να πάρει υπόψη της τις προτάσεις, γιατί δεν μπορεί να μιλάμε για νομιμοποίηση, όταν η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών δε νομιμοποιήθηκε. Βέβαια, είμαστε σίγουροι ότι αυτό ήταν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης.

Γι' αυτό μόνο η οργάνωση και ο αγώνας θα βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στην κατεύθυνση για την οριστική λύση, για να γίνει κάθε λαός αφέντης στον τόπο του.


Ιωσήφ (Σήφης) ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΗΣ
Μέλος του Αντιρατσιστικού Τμήματος της ΕΕΔΔΑ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πρώτο πεδίο μάχης η Αριζόνα(2010-05-02 00:00:00.0)
Εκμετάλλευση, καταπίεση και αβεβαιότητα(2003-07-06 00:00:00.0)
Παραβιάζονται τα δικαιώματα των αλλοδαπών(2003-07-04 00:00:00.0)
Εισπρακτικός ο νέος νόμος, δημιουργεί επιπλέον προβλήματα(2001-12-20 00:00:00.0)
"Μαύρη" ζωή και εργασία(1999-07-25 00:00:00.0)
Στοιχεία με ιδιαίτερη σημασία(1999-07-04 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ