Ο σύντροφος Μηνάς Μακρής γεννήθηκε το 1928 στην Κρύα Βρύση (Βανακούλια) Καλαμπάκας. Ηταν παιδί φτωχής οικογένειας που ένιωσε από μικρός την ταξική - κοινωνική αδικία. Από τη νεανική του ηλικία ακολούθησε το δρόμο της ευθύνης και του αγώνα και εντάχτηκε στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση ως μαχητής του ΕΛΑΣ. Πριν ακόμη «κλείσει» τα 18 του χρόνια (το 1946) εντάχτηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, ως μαχητής στο Αρχηγείο Κόζιακα. Παίρνει μέρος σε αρκετές μάχες στην περιοχή των Τρικάλων και των Αγράφων και το 1947 αιχμαλωτίζεται από τις δυνάμεις του αστικού στρατού. Ακολουθεί σειρά διώξεων από το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του που τον κρατούν φυλακισμένο και εξόριστο έως το 1964. Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία, με χαλκευμένες κατηγορίες, τρις ισόβια για δύο φόνους που δεν έκανε. Φυλακές Τρικάλων, Γεντί Κουλέ, Γιούρα ήταν μερικοί από τους σταθμούς της μαρτυρικής πορείας του. Με την επιβολή της δικτατορίας τον Απρίλη του 1967 είναι από τους πρώτους που συλλαμβάνεται και ακολουθεί για μια επταετία νέος «Γολγοθάς» διώξεων. Με την πτώση της δικτατορίας, ρίχνεται από τους πρώτους στη μάχη για την ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ στα Τρίκαλα, υπηρετώντας πιστά το Κόμμα από πολλές υπεύθυνες θέσεις. Για πολλά χρόνια διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ και της Νομαρχιακής Επιτροπής Τρικάλων. Στην περίοδο 1989 - 1991, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης, ο σ. Μακρής υπερασπίστηκε με συνέπεια την ύπαρξη και τις επαναστατικές αρχές του ΚΚΕ.

Εκφράζοντας τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του, η ΚΟ Τρικάλων του ΚΚΕ, σημειώνει ανάμεσα σε άλλα πως «ο σύντροφος Μηνάς Μακρής τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του ΚΚΕ για 70 χρόνια, μέχρι το τέλος της ζωής του. Υπερασπίστηκε με σθένος και αποφασιστικότητα τις επαναστατικές αρχές και την κοσμοθεωρία του Κόμματος, αντιμετωπίζοντας παλικαρίσια διώξεις, φυλακές και εξορίες. Δεν λύγισε μπροστά στις δυσκολίες και τις αντιξοότητες της ταξικής πάλης. Με όλες του τις δυνάμεις συνέβαλε στην οργάνωση και στην ανάπτυξη της πάλης του Κόμματος για το δίκιο και την προοπτική της εργατικής τάξης».