Κυριακή 14 Μάη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 29
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΑΛΛΙΑ
Αναμόρφωση με ζητούμενο την απρόσκοπτη υπεράσπιση του κεφαλαίου

Μετά την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στην Προεδρία και ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιούνη, οι ενδοαστικές διεργασίες συνεχίζονται με νέα ορμή

Ολάντ και Μακρόν μαζί σε δημόσια εκδήλωση: Η «αλλαγή σκυτάλης» θα ετοιμάσει τη νέα αντιλαϊκή έφοδο

Copyright 2017 The Associated

Ολάντ και Μακρόν μαζί σε δημόσια εκδήλωση: Η «αλλαγή σκυτάλης» θα ετοιμάσει τη νέα αντιλαϊκή έφοδο
Μία βδομάδα μετά την ανάδειξη του πρώην στελέχους τραπεζών Εμανουέλ Μακρόν στη θέση του Προέδρου, ενισχύεται με νέα ορμή η διαδικασία ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού χάρτη στη Γαλλία. Αναδιατάξεις που αφορούν την υποχώρηση «παραδοσιακών» κομμάτων και την εμφάνιση «νέων» δυνάμεων, όπως το νεοσύστατο κόμμα του Μακρόν «Δημοκρατία Εμπρός!» (Republique en Marche! - REM), είναι καρποί των εξελίξεων στη γαλλική καπιταλιστική οικονομία, όπου η στασιμότητα μεγαλώνει την ανησυχία και αναζωπυρώνει πολυεπίπεδες διεργασίες για την πιο αποτελεσματική υπεράσπιση των σημερινών αναγκών του ντόπιου κεφαλαίου.

Ζητούμενο για όλους τους «νέους» ή «παλιούς» πολιτικούς σχηματισμούς είναι η απρόσκοπτη προώθηση των μεταρρυθμίσεων που απαιτεί η κερδοφορία των μονοπωλίων. Αυτή είναι η σκοπιά από την οποία φουντώνουν οι κόντρες για το ποιος καλύτερα μπορεί να εκπροσωπήσει τα «συμφέροντα της χώρας», δηλαδή των γαλλικών μονοπωλίων. Δεν είναι τυχαίο ότι την επομένη της εκλογής Μακρόν, η «προοδευτική» εφημερίδα «Λε Μοντ» τιτλοφορούσε το κεντρικό της άρθρο «Προκλήσεις μίας νίκης», εξηγώντας: «Ο Εμανουέλ Μακρόν, επικεφαλής μιας Γαλλίας σε ύφεση, πρέπει να δείξει πολύ γρήγορα ότι έχει λάβει τα μηνύματα αυτής της αντισυμβατικής καμπάνιας».

Ειδικά μετά την ανακοίνωση της επίσκεψης Μακρόν στο Βερολίνο, η συζήτηση για το «μέλλον» και την «αλλαγή της ΕΕ», στην οποία ο Μακρόν δήλωνε από την πρώτη στιγμή ότι θα πρωτοστατήσει, διευρύνεται με προαπαιτούμενο την απρόσκοπτη προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Μάλιστα, η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, δήλωσε «πρόθυμη να συζητήσει περαιτέρω μέτρα προς ενίσχυση της Ευρωζώνης, τα οποία προτείνει ο νέος Γάλλος Πρόεδρος» και υποστήριξε ότι σκέφτεται «από το 2013 ένα κονδύλι της Ευρωζώνης με το οποίο να μπορούμε να βοηθήσουμε χώρες οι οποίες είναι πρόθυμες για μεταρρυθμίσεις». Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι όταν ο Μακρόν είχε επισκεφτεί ξανά την Μέρκελ, το Μάρτη, ως υποψήφιος ακόμα Πρόεδρος, είχε εκφράσει την επιθυμία να μεταρρυθμίσει την αγορά εργασίας και το εκπαιδευτικό σύστημα, «να αποκαταστήσει μια ισχυρή εμπιστοσύνη μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας», τονίζοντας ότι «δεν είναι δυνατό να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα για τη Γαλλία χωρίς ανησυχία για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αλλά και για τη Γερμανία».

Προβληματισμοί και οι συμβουλές του Μπλερ...

Ολα δείχνουν ότι το REM - που ήδη οι δημοσκοπήσεις το εμφανίζουν να έρχεται πρώτο στις βουλευτικές εκλογές - θα αναλάβει ειδικό ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος στη Γαλλία.

Είναι ενδεικτικό ότι το μέχρι πρότινος κυβερνητικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) καταποντίστηκε στις προεδρικές εκλογές με 6,35%, ενώ κορυφαία στελέχη του ήδη «μετακόμισαν» (ή θέλουν να το κάνουν) στο REM. Η συμπόρευση πολλών δυνάμεων του PS με το REM, αλλά και η συζήτηση που έχει ανοίξει για το μέλλον της γαλλικής «αριστεράς» (σ.σ. όρος στον οποίο τα αστικά επιτελεία στη Γαλλία χωράνε από κόμματα τύπου ΠΑΣΟΚ, με πρώτο το PS, μέχρι τους Οικολόγους και οπορτουνιστικά σχήματα, όπως η «Ανυπότακτη Γαλλία» του Ζαν - Λικ Μελανσόν) είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας διασφάλισης ικανού πολιτικού προσωπικού για το κεφάλαιο, «εναλλακτικών» για όλες τις συνθήκες, με δεδομένο άλλωστε ότι δεν μπορούν να υποτιμηθούν οι πολύτιμες υπηρεσίες που η σοσιαλδημοκρατία έχει προσφέρει στην ενσωμάτωση των εργατικών μαζών.

Εξάλλου, και στη χώρα μας έχει ανάψει η συζήτηση στα αστικά επιτελεία για το μέλλον του Μακρόν ή αυτού που ονομάζουν «μεταρρυθμιστικό κέντρο» και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ΝΔ και το Ποτάμι καλλιεργούν προσδοκίες περί «αλλαγής στην ΕΕ», που ο καθένας ερμηνεύει ανάλογα με τις επιδιώξεις του. Είτε παρουσιάζοντας τον Μακρόν ως σύμμαχο ενάντια στη Γερμανία είτε, όπως λέει η ΝΔ, ως παρουσία που αντιτίθεται στο λαϊκισμό. Η ουσία πάντως είναι ότι οι αστοί ηγέτες άλλων χωρών υπερασπίζονται πρωτίστως τα συμφέροντα της δικής τους αστικής τάξης και εκεί οικοδομούνται οι όποιες συνεργασίες.

Στους προβληματισμούς για το πώς η νέα φουρνιά πολιτικών δε θα χάσει το βασικό στόχο, τις σκέψεις τους καταθέτουν και έμπειροι στη «βρώμικη δουλειά» αστοί. Για παράδειγμα, ο γνωστός για το έργο του πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας με τους Εργατικούς, Τόνι Μπλερ, έσπευσε με άρθρο του στο γαλλικό Τύπο να δώσει στον Μακρόν συμβουλές, όπως:

  • Επιμονή στη «μέθοδο των μεταρρυθμίσεων (...) Πρέπει να επικεντρωθεί (η νέα γαλλική ηγεσία) στα αληθινά σημαντικά πράγματα (...) Η τρίχρωμη (σ.σ. γαλλική) οικονομία θα είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις αν το κράτος έδινε αυτονομία στις επιχειρήσεις αντί να τις παρεμποδίζει...». Δηλαδή, απρόσκοπτη επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, με ολόπλευρη στήριξη των μονοπωλίων, προτεραιότητα στη συγκέντρωση του κεφαλαίου.
  • Σε ζητήματα φορολογίας, δημόσιων δαπανών και κοινωνικής ασφάλειας ο πολιτικός διάλογος πρέπει να λάβει υπόψη «την πραγματικότητα των σύγχρονων κοινωνιών (...) Υπάρχει μια παγκόσμια αγορά ιδεών από την οποία αντλούν υλικό οι έξυπνες κυβερνήσεις». Δηλαδή, αξιοποίηση των νέων μέσων παραγωγής για μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργατών και «εξοικονομήσεις» που θα αυξάνουν το «ζεστό» χρήμα για τους επενδυτές.
  • «Για να υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις» χρειάζεται «να θεσπιστούν προτεραιότητες και (...) να διαμορφωθούν δομές επιφορτισμένες για την υλοποίησή τους...». Δηλαδή, εξασφάλιση επιτελείων ακόμα πιο αποτελεσματικών για την ενσωμάτωση των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Πολλοί οι φιλόδοξοι «αναμορφωτές»

Ακόμα μια είδηση που προμηνύει όξυνση διεργασιών: Ο υποψήφιος του PS στις προεδρικές εκλογές, Μπενουά Αμόν, ανακοίνωσε ότι θα ιδρύσει ένα «μεγάλο, διακομματικό» κίνημα για να συνεχίσει τη δουλειά «που άρχισε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές» και να «ανοικοδομήσει την αριστερά», υποστηρίζοντας ότι δεν θα εγκαταλείψει το PS. «Θα προσκαλέσω άνδρες και γυναίκες που ανήκουν στα πολιτικά κόμματα ή δεν ανήκουν σ' αυτά», πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι το «κίνημα» αυτό θα μπορέσει να συνασπίσει «όλες αυτές και αυτούς που θέλουν σήμερα να συμβάλουν στο να αναγεννηθεί η αριστερά» αλλά και ότι «σήμερα μπορεί κάποιος να ανήκει στο Κομμουνιστικό Κόμμα, στους Οικολόγους, να ταυτίζεται με διάφορες υποψηφιότητες και να επιθυμεί να δουλέψει μαζί με άλλους».

Επίσης, το δικό τους μερίδιο στην εξαπόλυση της νέας αντιλαϊκής επίθεσης αναλαμβάνουν και σχηματισμοί όπως η «Ανυπότακτη Γαλλία» («France Insoumise» - FI) του Ζαν - Λικ Μελανσόν, ο οποίος δήλωσε καθαρά: «Δεν θέλω να αποδυναμώσω το Σοσιαλιστικό Κόμμα, θέλω να το αντικαταστήσω». Επίσης, το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ, που στήριξε τον Μελανσόν και τις νέες «αριστερές» διαχειριστικές αυταπάτες που καλλιεργεί, δήλωσε ...πικραμένο γιατί αυτός απέρριψε κοινή κάθοδο στις εκλογές του Ιούνη.

Τέλος, εξελίξεις αναμένονται και στο χώρο της Δεξιάς, με τους Ρεπουμπλικάνους να προσπαθούν να συσπειρώσουν όσες δυνάμεις δε φλερτάρουν ή δεν έφυγαν προς το REM του Μακρόν. Αλλά και στο ευρωσκεπτικιστικό Εθνικό Μέτωπο (FN), όπου η Μαρίν Λεπέν ανήγγειλε «έναν βαθύ μετασχηματισμό του κινήματος», για τον οποίο ωστόσο φαίνεται να υπάρχουν διάφορες απόψεις.

Μετά την απόφαση της Μαριόν Μαρεσάλ να αποχωρήσει «προσωρινά» από την πολιτική, κατά πολλούς ανερχόμενου «αστέρα» του FN, το βασικό στέλεχος του κόμματος Φλοριάν Φιλιπό είπε ότι θα εγκαταλείψει το κόμμα αν αλλάξει η θέση του για αποχώρηση από το ευρώ.

Πάντως, ο γγ του FN, Νικολάς Μπέι, είπε ότι ο Φιλιπό «εξέφρασε την προσωπική του θέση» και ότι «τώρα είναι ώρα κινητοποίησης (...) Αυτή τη συζήτηση να την έχουμε μετά τις βουλευτικές (...) Υπάρχουν άλλα μέτρα πολύ πιο σημαντικά, επείγοντα (...) Δεν έχουμε δογματική θέση γι' αυτά τα ζητήματα».


Α. Μ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ