Σε ανακοίνωσή της για τα διόδια, παλιά και νέα που περιλαμβάνει η Ιόνια Οδός, η οποία πρόσφατα εγκαινιάστηκε από την κυβέρνηση, η ΕΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας αναφέρει:

«Μετά τις φιέστες και τους πανηγυρισμούς, τίθενται πλέον σε λειτουργία τμηματικά οι σταθμοί διοδίων της Ιόνιας Οδού. Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε από τη "Νέα Οδό", η ζώνη χρέωσης που τίθεται σε εφαρμογή από την παράκαμψη του Αγρινίου έως τον ανισόπεδο κόμβο της Αμφιλοχίας, περιλαμβάνει το μετωπικό σταθμό διοδίων του Αγγελοκάστρου και τους πλευρικούς σταθμούς διοδίων στον ανισόπεδο κόμβο Κουβαρά.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο διατηρεί τους υπάρχοντες σταθμούς διοδίων σε όλη τη χώρα, αλλά τους επεκτείνει. Ηδη γύρω από την περιοχή έχουν μπει διόδια που θα τεθούν και αυτά σε κάποια χρονική στιγμή σε λειτουργία (Εγνατία, Ιόνια). Για παράδειγμα, το συνολικό κόστος των διοδίων της διαδρομής Αντίρριο - Ιωάννινα διαμορφώνεται στα 12,90 ευρώ με σταθμούς διοδίων σε Κλόκοβα, Αγγελόκαστρο, Μενίδι και Τέροβο και πλευρικούς σταθμούς διοδίων σε Γαυρολίμνη, Μεσολόγγι, Κουβαρά, Αρτα και Γοργόμυλο, και άλλα τόσα για επιστροφή.

Εξακολουθεί, λοιπόν, να είναι σε πλήρη ισχύ το χαράτσι των διοδίων ανεξαρτήτως του τρόπου κοστολόγησης, όπου οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι κατασκευαστικοί και επιχειρηματικοί όμιλοι που εκμεταλλεύονται τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους, εισπράττοντας τεράστια κέρδη. Από το 2008 έως και σήμερα η αύξηση στην τιμή των διοδίων σε ορισμένες κατηγορίες έχει ξεπεράσει το 400%. Να θυμίσουμε ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση απέρριψαν την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ και προέβλεπε την πλήρη κατάργηση όλων των διοδίων.

Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χρυσοπληρώνουμε τα έργα αυτά και συγκεκριμένα για την Ιόνια Οδό, που το έργο αυτό θα το εκμεταλλεύεται για 30 χρόνια η εταιρεία παραχώρησης "Νέα Οδός" (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), το συνολικό κόστος του ξεπέρασε το 1,2 δισ. ευρώ κι από αυτά περίπου 200 εκατ. φαίνεται να είναι τα ίδια κεφάλαια που κατέβαλε η εταιρεία. Το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από την απευθείας συμμετοχή του Δημοσίου, ύψους 330 εκατ. ευρώ, δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου και έσοδα από τα διόδια για το διάστημα 2008 - 2015. Οπως γίνεται ξεκάθαρο, πρόκειται στην πραγματικότητα για έργα που κατασκευάστηκαν κατά βάση με κρατικά κονδύλια, που ωστόσο θα τα εκμεταλλεύονται για τα επόμενα 30 χρόνια οι εταιρείες παραχώρησης και οι τραπεζικοί όμιλοι που θα εισπράττουν τα επιτόκια για τα δάνεια που χορήγησαν. Μάλιστα, όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί έναντι των μονοπωλιακών ομίλων ότι σε περίπτωση που τα έσοδά τους από τα διόδια πέσουν κάτω από ένα όριο (για παράδειγμα εξαιτίας της μείωσης διέλευσης οχημάτων), τότε το κράτος θα τους παρέχει επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αναδεικνύεται επομένως ότι: η ανάγκη για ασφαλή και γρήγορη μαζική μετακίνηση υποτάσσεται στο στρατηγικό στόχο που έχουν τα μεγάλα οδικά έργα και είναι αφενός η κερδοφορία των κατασκευαστικών εταιρειών και των εταιρειών παραχώρησης που θα εισπράξουν τεράστια ποσά από την εκμετάλλευση των διοδίων, αφετέρου η μετατροπή της χώρας σε "εμπορευματικό κόμβο" της ΝΑ Ευρώπης. Ειδικά ο άξονας της Ιόνιας Οδού, που συνδέει τα σημαντικά λιμάνια της Πάτρας, του Αστακού και της Ηγουμενίτσας, πύλες εισαγωγών και εξαγωγών, εντάσσεται στους άξονες του Διευρωπαϊκού Δικτύου και θα μειώσει δραστικά τους χρόνους των οδικών μετακινήσεων και μεταφορών.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα που στενάζουν από τα αβάσταχτα φορολογικά μέτρα, τη μείωση του εισοδήματος, τα μνημόνια που τους επέβαλαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τη μέχρι σήμερα πείρα τους θα πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Να καταδικάσουν στο σύνολό της την αντιλαϊκή πολιτική, να ενισχύσουν τους αγώνες, να διεκδικήσουν την κατάργηση των διοδίων και σύγχρονα οδικά έργα, ασφαλή, χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις του λαού, μέσα από έναν κρατικό φορέα κατασκευών στα πλαίσια μιας άλλης οικονομίας, που κίνητρο δεν θα έχει το κέρδος αλλά την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, με εργατικό έλεγχο, η αποδέσμευση από την ΕΕ, η εργατική εξουσία».