Για το ίδιο θέμα, χτες, σε συνέντευξή της στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο», η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, είπε ανάμεσα σε άλλα: «Αυτό λοιπόν που από πέρυσι δεσμευτήκαμε και προγραμματίζουμε, είναι πώς θα ανοίξουμε βρεφονηπιακούς σταθμούς (...) θα μπορούσαν να είναι και μέσα από κοινωνικά συνεταιριστικά σχήματα, αλλά και τους δήμους (...) να αυξήσουμε πολύ τον αριθμό των παιδιών, των βρεφονηπιακών σταθμών, έτσι ώστε να υπάρξει μία ανακούφιση κυρίως στα στρώματα που μπορούν μόνο μέσα από αυτή την επιδότηση (σ.σ. εννοεί το πρόγραμμα ΕΣΠΑ)».

Στην ουσία, η υπουργός λέει ότι το μόνο που θα γίνει - κι εάν γίνει κι αυτό - είναι να προσπαθήσει η κυβέρνηση να αυξήσει τις θέσεις στις δημόσιες δομές, ώστε πιθανά ένα μικρό μέρος παιδιών που «κόπηκαν» πέρυσι, να ελπίζουν σε μια καλύτερη τύχη την επόμενη χρονιά. Κάτι που, βέβαια, όχι μόνο δεν είναι σίγουρο, αλλά, σύμφωνα με εκτιμήσεις και στοιχεία, δεν αποκλείεται να μην έχει κανένα αποτέλεσμα κι έτσι να μείνουν εκτός ακόμα περισσότερα παιδιά. Η ίδια, απέρριψε, ως ανακριβές, δημοσίευμα που περιέγραφε σχεδιαζόμενο πρόγραμμα 500 εκατ. ευρώ που περιλαμβάνεται στα υπό συζήτηση «αντίμετρα» και ανέφερε ως ορόσημο το Δεκέμβρη του 2018.

Αξίζει να θυμίσουμε ότι πέρυσι η όλη διαδικασία περιελάμβανε αποκλεισμούς παιδιών, πριν καν ξεκινήσει, ενώ απευθυνόταν κατά κύριο λόγο σε οικογένειες που ζουν σε ακραία φτώχεια. Οι προϋποθέσεις συμμετοχής ήταν τέτοιες που απέκλειαν χιλιάδες γονείς από τη διαδικασία αίτησης. Από τις αιτήσεις που κατατέθηκαν, περίπου 48.000 παιδιά έμειναν εκτός. Από αυτές οι 36.000 θεωρήθηκαν έγκυρες και συμμετείχαν σε δεύτερη φάση διαγωνισμού, ώστε να καλυφθούν τα περίπου 10.000 αδιάθετα κουπόνια από την πρώτη φάση της διαδικασίας επιλογής. Εμειναν αδιάθετα γιατί οι γονείς δεν κατάφεραν να βρουν μια θέση σε παιδικό σταθμό για το παιδί τους, γεγονός που καταδεικνύει και την έλλειψη δημόσιων υποδομών, αλλά και τα προβλήματα προσωπικού. Συνολικά, τελικά φέτος φιλοξενούνται μέσω ΕΣΠΑ 92.000 παιδιά σε δημοτικούς και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς.

Πολλά ερωτήματα, τέλος, παραμένουν αναπάντητα σχετικά με το τι θα γίνει με τις άνεργες μητέρες, αφού ήδη έχει ανοίξει μια συζήτηση για το εάν θα εξακολουθήσουν να μπορούν να είναι δικαιούχοι του προγράμματος του ΕΣΠΑ. Θυμίζουμε ότι για το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ θεωρούνται ότι είναι δικαιούχοι άνεργες μητέρες, κάτι που δεν ισχύει για τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και τις δομές που δεν είναι ενταγμένες σε αυτό.

Ακόμα, θυμίζουμε ότι μητέρες με υψηλή μοριοδότηση έμειναν εκτός δομών, επειδή οι θέσεις καλύφθηκαν από μητέρες με πολύ χαμηλότερη μοριοδότηση, που είχαν προσέλθει νωρίτερα. Δομές, κυρίως ιδιωτικές, ζητούσαν προκαταβολή ή εγγύηση ως εξασφάλιση θέσης, ή έθεταν ως αναγκαίο όρο την επιπλέον πληρωμή προαιρετικών κατά τα λοιπά δραστηριοτήτων. Μητέρες παιδιών με αναπηρία, τα οποία βάσει γνωματεύσεων μπορούν να φοιτήσουν σε γενικούς παιδικούς σταθμούς, απορρίπτονταν από τις δομές, εφόσον αυτές είχαν πλέον τη διακριτική ευχέρεια να επιλέγουν μεταξύ των δικαιούχων.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της επιχειρούν με διάφορους τρόπους, σήμερα με τα «αντίμετρα», προηγούμενα με το «παράλληλο πρόγραμμα» ή τις «κόκκινες γραμμές», να εγκλωβίσουν λαϊκές συνειδήσεις. Το έδαφος στο οποίο γίνεται αυτό δεν είναι άλλο από τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, που η ίδια ανατροφοδοτεί και ενισχύει, σπέρνοντας απογοήτευση, φόβο και συμβιβασμό με το «μικρότερο κακό». Και επίσης να αποπροσανατολίσουν από την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος με κριτήριο την ανάκτηση όσων έχουν χαθεί, αλλά κυρίως την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών που πρέπει να μπουν στο επίκεντρο.