Συνάντηση είχε χτες το μεσημέρι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα με αντιπροσωπεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Μετά τη συνάντηση, η Αλέκα Παπαρήγα σε δηλώσεις της, στους δημοσιογράφους, τόνισε τα εξής:

«Οπως είναι γνωστό, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, και από λόγους φιλοσοφικούς, αλλά και πολιτικούς, κοινωνικούς, ήταν και είναι υπέρ του διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, χωρίς βεβαίως να έχουμε και τις αυταπάτες ότι και διαχωρισμένοι θα μπορούν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο μεταξύ τους.

Ωστόσο, ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος είναι ένα ζήτημα εκδημοκρατισμού. Δημιουργεί και καλλιεργεί ένα έδαφος να μην έχουμε τα προβλήματα που ζούμε εδώ και ένα χρόνο περίπου και τα οποία, κατά τη γνώμη μας, είναι προβλήματα σοβαρά, γιατί κινδυνεύει πραγματικά να διχαστεί ο ελληνικός λαός πάνω στο πρόβλημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες ή όχι. Η κυβέρνηση είχε πολλές ευκαιρίες, με αφορμή, αν θέλετε, και τη συνταγματική αναθεώρηση, να ανοίξει το ζήτημα του διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, ούτε βεβιασμένα, ούτε σε μια νύχτα, αλλά ξεκινώντας μια διαδικασία μέσα στην οποία ο ελληνικός λαός θα κατατοπιζόταν τι σημαίνει αυτό το πράγμα».

«Ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος», επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, «δεν απαγορεύει τη θρησκευτική πεποίθηση ούτε την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των πιστών. Επιτρέπει από μια μεριά πολύ καλύτερα να ασκούνται αυτά χωρίς να υπάρχουν οι κλασικοί και επίσημοι ιμάντες χρησιμοποίησης της θρησκείας για πολιτικούς λόγους. Εχουμε τη γνώμη ότι η διαμάχη, έτσι όπως έχει εξελιχθεί, είναι αυτό που λέμε "κράτα με να σε κρατώ". Και το κράτος και η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει την εκκλησία, αλλά η εκκλησία δεν έχει αποφασίσει ότι πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το κράτος, που σημαίνει στον ένα ή στον άλλο βαθμό παρέμβαση και πολιτικό ρόλο.

Θέλουμε, επίσης, να υπογραμμίσουμε, συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «ότι αυτή η προσπάθεια που γίνεται τις τελευταίες μέρες να διαχωριστούν οι άνθρωποι σε συντηρητικούς, αντιδραστικούς, γιατί θέλουν την αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητα και σε προοδευτικούς γιατί δε θέλουν, ο διαχωρισμός αυτός είναι πλαστός και ψευδεπίγραφος. Παρατηρούμε ότι υπάρχουν και κομματικοί παράγοντες και πολιτικά κόμματα ή αν θέλετε ομάδες μέσα σε ορισμένα κόμματα, τα οποία βρίσκονται σε διαπάλη μεταξύ τους, εκφράζοντας όμως στην ουσία την ίδια κατεύθυνση, τουλάχιστον, στο πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Είναι ακριβώς αυτοί οι οποίοι επιμένουν ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η εκκλησία και η θρησκεία για την πολιτική χειραγώγηση των εργαζομένων και εκείνοι που θέλουν να αντικαταστήσουν αυτό το μέσο - το θεωρούν ξεπερασμένο - με την υιοθέτηση ενός δόγματος, μιας θρησκείας. Της θρησκείας του κεφαλαίου».

Η γνώμη μας, λοιπόν, είναι, τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, «ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να συναντηθούν στους αγώνες για τα δικά τους προβλήματα, διότι τα προβλήματα, όσον αφορά στην εργατική τάξη, στη φτωχή αγροτιά, στους μικρομεσαίους, δεν καθορίζονται από την ύπαρξη ή όχι θρησκευτικής πίστης. Καθορίζονται από τη θέση τους μέσα στην κοινωνία και από τη θέση τους απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και στις συνέπειες».

Και κατέληξε, η Αλέκα Παπαρήγα: «Αυτό που έχει επίσης πολύ μεγάλη σημασία είναι ότι η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες, όπως και η ηγεσία της εκκλησίας, ούτως ώστε να αποκλιμακωθεί αυτή η ένταση και όλη αυτή η συζήτηση να μετεξελιχθεί σε συζήτηση γύρω από το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και όχι γύρω από το ζήτημα ή όχι της αναγραφής του θρησκεύματος στην ταυτότητα. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς και σ' αυτό το μεμονωμένο και περιφερειακό, σε σχέση με το συνολικό πρόβλημα, γεγονός δεν παίρνουμε θέση. Είμαστε υπέρ της ταυτότητας χωρίς το θρήσκευμα, γιατί θεωρούμε ότι η ιδιότητα του πολίτη δεν μπορεί να καθορίζεται ούτε απ' τη θρησκευτική του πεποίθηση, ούτε απ' τον φιλοσοφικό του προσανατολισμό, ούτε βεβαίως από τα κομματικά και πολιτικά του "πιστεύω". Ομως από μόνο του το ζήτημα της ταυτότητας δε λύνει το ζήτημα σχέσης εκκλησίας και κράτους».