Παραμύθια περί «αντισταθμιστικών», μεταρρυθμίσεων χωρίς δημοσιονομικό κόστος και ούτε ευρώ πρόσθετη λιτότητα συνθέτουν το «αμπαλάζ» του ενισχυμένου αντιλαϊκού πακέτου που η κυβέρνηση συμφώνησε στο πλαίσιο του Γιούρογκρουπ, προκειμένου να «ξεκλειδώσει» τις διαδικασίες για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης». Η προσπάθεια να εξαπατηθεί ο λαός και να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος για την κυβέρνηση αποτυπώνεται στις δηλώσεις κορυφαίων κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, αφού δήλωσε χτες βράδυ πως «αναγνωρίστηκε ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό και η αξιολόγηση θα κλείσει χωρίς να υπάρχει θέμα δημοσιονομικού» κενού, πρόσθεσε πως αν ζητηθεί μείωση του αφορολόγητου, τότε θα υπάρξει μείωση σε κάποιο άλλο φόρο, είτε στον ΕΝΦΙΑ είτε στο ΦΠΑ, «ώστε στον τελικό λογαριασμό να είμαστε στα ίδια» και πως αν ζητηθεί μείωση συντάξεων, θα υπάρξουν αντισταθμίσματα! «Είχαμε πει ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα λιτότητας και αυτό έχει επιτευχθεί», υποστήριξε, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία «μια πάρα πολύ θετική εξέλιξη», την ίδια στιγμή βέβαια που ερωτώμενος για το αν στο τραπέζι των τεχνικών κλιμακίων θα είναι το αφορολόγητο και οι συντάξεις απαντούσε πως «θα συζητηθούν όλα».

Απ' την πλευρά του ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππάς, ισχυρίστηκε ότι οι επιπτώσεις στην τσέπη του πολίτη «θα έχουν μηδενικό αποτέλεσμα».

Πρόκειται για «γραμμή» που απ' το Σαββατοκύριακο υπερασπίζονταν κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Ο Δ. Τζανακόπουλος σε συνέντευξή του στη «Real News» μίλησε για συμφωνία «χωρίς ούτε ένα ευρώ πρόσθετη λιτότητα» και «με προοπτική», έκφραση που παραπέμπει στην επιχείρηση του Μαξίμου να πείσει το λαό ότι θα είναι τα τελευταία δύσκολα μέτρα, πλην όμως αναγκαία για την «έξοδο της χώρας απ' την κρίση, τα μνημόνια και την επιτροπεία». Την ίδια στιγμή, βεβαίως, ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, δήλωνε στον ΣΚΑΪ ότι «το αφορολόγητο δεν πρέπει να πέσει, αλλά δεν είναι φετίχ εφόσον θα συνοδεύεται από αντισταθμιστικά μέτρα που θα ανακουφίζουν τους πολίτες»...

Ταυτόχρονα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, μιλώντας για το σχέδιο περί ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ομολογούσε πως πρόκειται για στόχο που «δεν σημαίνει τόσο αγορά κρατικού χρέους» αλλά αφορά στην ταχύτερη ροή χρήματος προς τις επιχειρήσεις, σε «οξυγόνο σε μια αγορά που πονάει πολύ».

Την ίδια ώρα, η ικανοποίηση των προταγμάτων του κεφαλαίου, που φέρνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, πάει χέρι χέρι με την υποδαύλιση του δικομματικού καβγά ώστε να κρύβεται η στρατηγική σύμπλευση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ετσι, ο Δ. Τζανακόπουλος χρέωσε στη ΝΔ «στρατηγικό αδιέξοδο», ότι «παίρνει ξεκάθαρα τη θέση του ΔΝΤ», ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης «παίζει το ρόλο του καλού και υπάκουου μαθητή των δανειστών» και κατέληξε υποστηρίζοντας ότι «πρόκειται πραγματικά για μια εξευτελιστική για την αξιωματική αντιπολίτευση στάση».

Σε ερώτηση για τη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, στο φόντο και διαρροών ότι υπάρχουν τάχα αντιθέσεις σε επιμέρους μέτρα, όπως είναι η μείωση του αφορολόγητου, ο Δ. Τζανακόπουλος δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση διαφοροποιήσεων και ότι «η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι συμπαγής και θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και της ευθύνης της, έχοντας μπροστά της μία συμφωνία με προοπτική».

Συνολικά την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» ως αναγκαίο βήμα στο πλαίσιο του «οδικού χάρτη» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου υπερασπίστηκε ο Δ. Παπαδημούλης, κάνοντας λόγο για ανάγκη να «διατηρηθεί η οικονομική και πολιτική σταθερότητα και η ελληνική κυβέρνηση να παραμείνει προσηλωμένη στη συνέχιση του μεταρρυθμιστικού έργου». Σε συνέντευξή του στο «Euronews», αναφερόμενος στο χρέος και στα μέτρα απομείωσής του, τα υποστήριξε ως μέτρα που κάνουν «τους επενδυτές να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια», ενώ σε συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα «Taz» πρόσθεσε ότι «η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα πρέπει να έρθει στο προσκήνιο, έτσι ώστε η Ελλάδα να προσφέρει καλύτερα προϊόντα και να είναι φιλική προς τους επενδυτές».

Την ίδια ώρα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μιλώντας για «επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων» (και όχι συμβάσεων), πανηγύριζε για «τη διάθεση αλλά και την προσήλωση» των εταίρων «στον στόχο για να επανέλθει η ευρωπαϊκή κανονικότητα στην ελληνική αγορά εργασίας», εννοώντας δηλαδή την εργασιακή ζούγκλα που κυριαρχεί σε όλη την ΕΕ και που αποτελεί το «λίπασμα» της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.