Κυριακή 5 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για την παρέμβαση του ΚΚΕ σε μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες

Η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε σωστά την τάση των εξελίξεων ως επαναστατικό κόμμα, κρατώντας ισχυρή την αυτοτελή παρουσία με τις «δικές μας σημαίες», χωρίς να παρασυρόμαστε από την πίεση του αρνητικού συσχετισμού, δεν είναι και το πιο απλό ζήτημα. Ιδιαίτερα όταν αυτά που λέμε φαντάζουν «μακρινά», ακόμα και σε ψηφοφόρους του ΚΚΕ.

Η διαμόρφωση επαναστατικής στρατηγικής για ένα ΚΚ αποτελεί ένα σύνθετο καθήκον. Αποδείχτηκε και στην πράξη για το Κόμμα μας τα τελευταία χρόνια. Τόσο το Πρόγραμμα του Κόμματος που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο, όσο και οι επεξεργασίες για τα ζητήματα της συμμετοχής σε αστικές κυβερνήσεις και τη στάση στο ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου, αποτελούν πολύτιμες παρακαταθήκες που αποτελούν εχέγγυο για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το να καταφέρνει ένα ΚΚ να αντιμετωπίζει τις «κακοτοπιές», να διατηρεί δεσμούς με την εργατική τάξη και ευρύτερα λαϊκά στρώματα, έχει τη δική του δυναμική που σχετίζεται με το «μπόλιασμα» αυτών των επεξεργασιών, κάτι που είναι πολύ πιο σύνθετη διαδικασία από την εκάστοτε καταγραφή του α' ή β' εκλογικού αποτελέσματος. Το αποτέλεσμά του κρίνεται από την αποφασιστικότητα του Κόμματος και των μελών του να προχωρήσουν. Χωρίς ισχυρό ΚΚΕ δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα.

Και αν αυτά σήμερα φαίνονται πιο κατανοητά σε έναν κόσμο, γιατί η στάση του Κόμματος δικαιώνεται στην πράξη από τις εξελίξεις, δεν το είχαμε σαν δεδομένο εξαρχής. Αρκεί ο καθένας να θυμηθεί τι αντιμετωπίσαμε για το «κίνημα στις πλατείες», τη συμμετοχή σε «αριστερή κυβέρνηση», τη στάση μας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και όλο το φάσμα του οπορτουνισμού, μέχρι και το δημοψήφισμα το 2015.

Αρκεί ο καθένας να θυμηθεί ότι απέναντί μας δεν έχουμε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και τις υπόλοιπες αστικές δυνάμεις. Είχαμε και έχουμε διάφορους «καλοπροαίρετους», διάφορους κατ' επίφαση διαφωνούντες γύρω από το Κόμμα, το συρφετό του «Εργατικού Αγώνα» κ.ά., που όχι μόνο πολέμησαν τα βήματα του Κόμματος, αλλά αξιοποιήθηκαν πολύπλευρα από τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ για να χτυπηθεί το ίδιο το Κόμμα.

Σωστά στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ο Συνέδριο ανοίγουν στο 4ο κεφάλαιο τα ζητήματα που αφορούν τα ζητήματα ισχυροποίησης του Κόμματος. Ζητήματα και δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε στη δράση των ΚΟ.

Σωστά οι Θέσεις ανοίγουν το ζήτημα της οικοδόμησης, για τη σχέση Κόμματος - κινήματος, ιδιαίτερα για τη συμβολή στη συλλογική διαμόρφωση θεωρητικών επεξεργασιών, για τα ζητήματα της κοινωνικής συμμαχίας.

Μια ιδιαίτερη πλευρά που πρέπει να κάνουμε περισσότερα βήματα στην εξειδίκευση της δουλειάς μας, είναι η παρέμβαση σε μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες. Η παρέμβασή μας σε αυτό τον τομέα έχει απαιτήσεις και είναι πολύπλευρη.

Ας σκεφτούμε μόνο το πώς αγκαλιάζει μεθοδικά η αστική τάξη αυτά τα τμήματα βιοπαλαιστών αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών, που προσεγγίζουν ή ανήκουν στην εργατική τάξη, για να τα ενσωματώσει στους σχεδιασμούς της για την καπιταλιστική ανάπτυξη, αξιοποιώντας την επιστημονική ιδιότητα.

Η αστική τάξη έχει δημιουργήσει πολυδαίδαλους μηχανισμούς. Αξιοποιείται η επιστημονική ειδίκευση για να διαχωρίσει τους μισθωτούς επιστήμονες από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Διαταξικοί επιστημονικοί φορείς (π.χ. ΤΕΕ, ΟΕΕ κ.ά.) διεκδικούν τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση στη βάση της επιστημονικής ιδιότητας. Καλλιεργούνται αυταπάτες ότι με την καινοτομία, τα ΕΣΠΑ, την «κοινωνική οικονομία» και την επιχειρηματικότητα μπορεί να εξασφαλιστεί επαγγελματική προοπτική και οικονομικά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.

Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιούν διάφορους κρατικούς θεσμούς, ινστιτούτα και ιδιαίτερα τα επιστημονικά επιμελητήρια. Διαπερνούν πλατιά την αντίληψη περί δήθεν ομοιοεπαγγελματικών συμφερόντων όλων των επιστημόνων, συσκοτίζοντας τον πραγματικό ταξικό διαχωρισμό.

Στις «πλατείες» και αργότερα ο ΣΥΡΙΖΑ με άλλες δυνάμεις δούλεψαν σχεδιασμένα με αυτά τα στρώματα, αξιοποιώντας το «διαδίκτυο» και υποτίθεται «νέες» μορφές «κινήματος». Παρόμοιο σκηνικό ζήσαμε στις αρχές του 2016 με τον άλλο πόλο της αστικής διαχείρισης, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τις μεγάλες κινητοποιήσεις για το νέο ασφαλιστικό νόμο - έκτρωμα. Αξιοποιήθηκε το «κίνημα της γραβάτας» για να ποδηγετήσουν τη δίκαιη αγανάκτηση μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, εμφυτεύοντας τις πλέον αντιδραστικές θέσεις που υπηρετούσαν τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Στο βαθμό που πήραμε πρωτοβουλίες, αδυνατίσαμε την παρέμβαση των άλλων δυνάμεων, συσπειρώσαμε νέα τμήματα, βοηθήσαμε να βγουν γενικότερα πολιτικά συμπεράσματα. Μεγάλη μερίδα μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων επηρεάζονται από τους επιστημονικούς φορείς ή τους θεωρούν συνδικαλιστικό τους εκπρόσωπο. Ετσι, αυτοί οι φορείς αξιοποιούνται και στην πράξη από τα αστικά κόμματα ως μοχλοί προώθησης της πολιτικής τους.

Η κατάκτηση της ικανότητας επίδρασης απαιτεί πολύπλευρη ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση, που αγκαλιάζει το επιστημονικό πεδίο ενασχόλησης αυτών των τμημάτων. Η διαπάλη με την αστική ιδεολογία αγκαλιάζει και αυτόν τον τομέα. Αναπτύσσεται και στους κόλπους αστικών κρατικών θεσμών, όπως είναι τα επιστημονικά επιμελητήρια. Τα τελευταία έχουν αναβαθμίσει τη δραστηριότητα και στον ιδεολογικό τομέα, με συχνές ημερίδες σχετικές με την καπιταλιστική ανάπτυξη, την οικονομία, το «νέο παραγωγικό μοντέλο».

Η ενίσχυση της κομματικής δουλείας, ιδιαίτερα σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, απαιτεί σήμερα να παίρνουμε υπόψη μας αυτές τις πλευρές. Να κατακτήσουμε σε καθοδηγητικό επίπεδο να διεξάγουμε με καλύτερους όρους αυτήν τη μάχη, κερδίζοντας περισσότερους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες δίπλα στο Κόμμα και αποσπώντας τους από την αστική επιρροή.

Αυτό απαιτεί σχεδιασμό για την οργάνωση και κινητοποίηση σε ταξική βάση (μισθωτοί/αυτοαπασχολούμενοι) σε κάθε κλάδο. Από την άλλη, ενίσχυση της εξειδικευμένης παρέμβασης στους επιστημονικούς φορείς - επιμελητήρια. Η ένταξη αυτής της παρέμβασης στο γενικό σχεδιασμό μας είναι αναγκαία για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες. Διευκολύνει να συνδεθούμε με χιλιάδες εργαζόμενους, άνεργους και ερευνητές, ιδιαίτερα νέους, που δεν έχουμε οποιαδήποτε επαφή μέσα από τα συνδικάτα ή επιτροπές αγώνα.

Οσον αφορά την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, το ζήτημα σχετίζεται και με τη διαμόρφωση προϋποθέσεων για να προχωρήσει η κοινωνική συμμαχία. Η επεξεργασία πάνω στους στόχους πάλης, παίρνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες τέτοιων στρωμάτων, βοηθάει καθοριστικά στο να ενισχυθεί η ταξική γραμμή, να συσπειρώνονται κι άλλες δυνάμεις σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Ξεχωριστή πλευρά της κομματικής παρέμβασης είναι η προσπάθεια να πεισθούν μισθωτοί και άνεργοι επιστήμονες να μένουν στη χώρα μας και να μη φεύγουν στο εξωτερικό παρά τις δυσκολίες. Ακόμα και όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό, να συμβάλουν στην ταξική πάλη μέσα από τις γραμμές του Κόμματος. Πάνω απ' όλα να πείθονται να συμβάλουν ως κομμουνιστές στην οργάνωση της ταξικής πάλης και στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στο μέλλον.

Πλέον έχουμε κατακτήσει σημαντική πείρα. Στο βαθμό που δουλεύουμε με τέτοιον τρόπο, σημειώνουμε σημαντικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης.


Χρήστος Αγγελόπουλος
Μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ