Η αυτοτελής κομματική παρέμβαση αρκετές φορές κατανοείται μόνο στη μια της πλευρά. Δηλαδή αν «φαίνεται» το Κόμμα μέσα στους χώρους, με τα υλικά του, τις ανακοινώσεις του, τις περιοδείες του, τη διάδοση της εφημερίδας και την οικονομική. Οπωσδήποτε αυτά είναι κάποια βασικά ζητήματα, τα οποία οφείλει μια ΚΟΒ να σχεδιάζει και αποφασιστικά να υλοποιεί.

Ομως, η αυτοτελής κομματική παρέμβαση κυρίως αφορά το πώς το κάθε κομματικό μέλος παλεύει πρωτοπόρα ως κομμουνιστής μέσα στη δουλειά του, έτσι ώστε γύρω του να συγκεντρώνει έναν πυρήνα πρωτοπόρων εργατών, πώς δουλεύει μαζί τους καθημερινά με στόχο να τους κάνει μαχητές στρατευμένους στην υπόθεση της εργατικής εξουσίας, να δημιουργεί νέους κομμουνιστές. Αυτό αφορά όλα τα μέλη του Κόμματος, ενώ ειδικό βάρος πέφτει πάνω στους συντρόφους που είναι εκλεγμένοι στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, αφού είναι σύντροφοι με μεγάλο κύρος και δεσμούς με εργαζόμενους.

Το δυνάμωμα της αυτοτελούς παρέμβασης του Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς θα έχει συμβολή στην ανάπτυξη αγώνων, στην οργάνωση των εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα. Παράδειγμα: Ρεαλισμός της υποταγής ή πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Οσο και αν μέσα από τη δράση μας στο Συνδικάτο αναδεικνύουμε τη μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στις συνθήκες εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων σήμερα και στα τεράστια κέρδη των ξενοδόχων, συναντάμε συνεχώς μπροστά μας την αδυναμία πλατιές μάζες εργαζομένων να ακολουθήσουν τα αιτήματα που βάζουμε. Αυτό το θέμα δεν μπορεί να απαντηθεί από το Συνδικάτο, ούτε μπορεί να λυθεί με τη συμμετοχή στην απεργία και το συλλαλητήριο. Είναι θέμα στο οποίο κάθε ΚΟΒ πρέπει να ανοίξει πλατιά διαφωτιστική δουλειά, που θα εξηγεί τον τρόπο λειτουργίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που θα εξηγεί ότι εκμετάλλευση σημαίνει ιδιοποίηση της ξένης εργασίας και ότι οι όροι κατάργησης της εκμετάλλευσης βρίσκονται στην κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και στον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής.

Η αυτοτελής κομματική παρέμβαση οφείλει να απασχολεί σταθερά τη συνεδρίαση της ΚΟΒ και των καθοδηγητικών οργάνων. Να υπάρχει διαρκής ανησυχία για το πώς στήνει πυρήνες κομμουνιστών μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς. Ενα θέμα καταρχήν είναι το ποιοι τον αποτελούν. Αρκετές φορές καθυστερούμε, υπάρχουν συγχύσεις σχετικά με το ποιος μπορεί να είναι στον πυρήνα. Βασική δύναμη του πυρήνα μας είναι τα κομματικά και ΚΝίτικα μέλη, ακόμα και ο ένας οπαδός βοηθά να εντάσσεται σε αυτή τη δουλειά. Στην πορεία θα δημιουργούνται και νέες περιπτώσεις. Εκεί που δεν έχουμε μέλη πρέπει να χρεώσουμε «απ' έξω» μια ομάδα σταθερή και να συγκροτήσουμε πυρήνα με τον πρωτοπόρο κόσμο που η ομάδα μας θα πιάσει επαφή.

Οι κομματικοί πυρήνες χρειάζεται να έχουν θεματολογία και περιεχόμενο δράσης. Για παράδειγμα, βοήθησε σε μεγάλο ξενοδοχείο η συχνή σύσκεψη με τους οπαδούς μας, στην οποία συζητούσαμε τις γενικές εξελίξεις αλλά και τις εξελίξεις μέσα στη δουλειά, την παρέμβαση της εργοδοσίας, τα ιδεολογήματα που πρέπει να απαντήσουμε. Συζητούσαμε πώς θα προετοιμάσουμε τις απεργιακές μάχες, ποια ζητήματα θα σηκώσουμε μέσα στο χώρο, πώς θα αντιπαρατεθούμε με την πλειοψηφία του ΔΣ που στοιχίζεται πίσω από τις ανάγκες της εργοδοσίας. Στο βαθμό που βάζαμε στόχους να πιάσουμε τμήματα και εργαζόμενους οι οπαδοί δραστηριοποιούνταν, εκπαιδεύονταν στη συζήτηση, έλυναν και δικούς τους προβληματισμούς. Η επιμονή σε αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε τελικά στη στρατολογία. Βελτίωσε τους δείκτες της εφημερίδας και της οικονομικής. Επίσης, εκφράστηκε στις αρχαιρεσίες τόσο του κλαδικού όσο και του επιχειρησιακού. Οι κομματικοί πυρήνες μπορούν να φροντίζουν για την ανάπτυξη αγώνων μέσα στους χώρους, να πρωτοστατούν ώστε οι εργάτες να οργανώνονται σε σωματεία και να έχουν σταθερή συμμετοχή σε αυτά.

Η επιμονή στη λειτουργία των πυρήνων με τις συχνές συσκέψεις βοηθά την ΚΟΒ να εντοπίζει ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και δεν αφορούν στενά τον εργασιακό χώρο. Ομως είμαστε ακόμη αδύναμοι να σχεδιάζουμε και παρεμβαίνουμε με το σύνολο της πολιτικής μας. Π.χ. τα ζητήματα της εκπαίδευσης απασχολούν πολλούς εργαζόμενους μέσα στους μεγάλους χώρους, απασχολούν με έντονο τρόπο τις γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι στα μαζέματα των πυρήνων έρχονται προβληματισμοί, δεν φροντίσαμε να διαδώσουμε τη θέση για το ενιαίο 12χρονο σχολείο.

Η ΚΟΒ οφείλει να παρακολουθεί το πώς διατάσσεται η δύναμη του Κόμματος μέσα στα τμήματα και να φροντίζει ώστε αυτή να μεγαλώνει. Χρειάζεται να βάζουμε στόχους, ή όταν διαπιστώνουμε ότι είμαστε τελείως έξω από ένα τμήμα, π.χ. όροφοι - καμαριέρες, να παίρνουμε μέτρα αυτό να λυθεί. Τα μέτρα πρέπει να αφορούν και το ποιος θα χρεωθεί να πιάσει επαφή και το πώς, με ποιο τρόπο, ποια ζητήματα θα ανοίξει, λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθεση κάθε τμήματος (ηλικία, εργασιακές σχέσεις, γυναίκες/άντρες). Για παράδειγμα, το προηγούμενο διάστημα συζητήσαμε με ελαστικά απασχολούμενους εργαζόμενους ένα άρθρο της ΚΟΜΕΠ που αφορούσε την επίπτωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην Υγεία. Η πρωτοβουλία αυτή βοήθησε να πιάσουμε νέες επαφές εκεί που ήμασταν αδύναμοι. Οι πυρήνες συμβάλλουν στην ανανέωση των δεσμών της ΚΟΒ με εργαζόμενους, στην παρέμβαση σε τμήματα που η ΚΟΒ δεν έχει πρόσβαση. Είναι ανάγκη να επιμείνουμε δείχνοντας εμπιστοσύνη και βάζοντας στόχο στους οπαδούς μας.

Κάθε ΚΟΒ οφείλει να έχει μια όσο γίνεται πιο αντικειμενική εικόνα σχετικά με την παρέμβαση της εργοδοσίας στο χώρο ευθύνης της, για να μπορεί να ξεδιπλώνει ένα πιο εύστοχο σχέδιο, να μπορεί να καταλαβαίνει ποιοι παράγοντες επιδρούν στη διαμόρφωση συνείδησης. Με ποια επιχειρήματα απευθύνεται η εργοδοσία και με ποιους τρόπους. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Προσφυγικό. Σε μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας η εργοδοσία από την αρχή ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική δράση. Σε κάθε τμήμα καλούσε τους εργαζόμενους να συλλέξουν τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα. Την ίδια στιγμή παρουσίαζε όλους τους κινδύνους από την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Αθήνα με τους πρόσφυγες και κυρίως ότι πρέπει να φύγουν από το λιμάνι, γιατί χαλάνε τη βιτρίνα του τουρισμού, ότι όσο δεν παίρνονται μέτρα κινδυνεύει ο τουρισμός κι οι θέσεις εργασίας. Αυτή η δράση έβαλε εμπόδια στις δυνάμεις μας να οργανώσουν την ταξική αλληλεγγύη («αφού μαζεύει η εργοδοσία» έλεγαν οι περισσότεροι). Ομως, το κυριότερο είναι ότι δούλεψε σε επίπεδο συνείδησης ύπουλα ζητήματα που αφορούν: ταξική αλληλεγγύη /φιλανθρωπία, όλοι μαζί στα σοβαρά προβλήματα. Σε αυτό δεν δείξαμε καλά αντανακλαστικά, π.χ. να πρωτοστατήσουμε για να οργανωθεί πραγματικά η ταξική αλληλεγγύη σε κόντρα με τη φιλανθρωπία της εργοδοσίας, να αναδείξουμε ότι ενώ η εργοδοσία μαζεύει κουβέρτες και γάλατα, είναι ένα διεθνές μονοπώλιο που μπροστά στη διασφάλιση της κερδοφορίας του και της ανταγωνιστικότητας δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή.