Πέμπτη 2 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑΥΠΗΓΟΞΥΛΟΥΡΓΩΝ
Κινητοποιήσεις για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με μέλη των διοικήσεων των δύο σωματείων που αναλαμβάνουν τη σημαντική πρωτοβουλία

Από τις στάσεις εργασίας και τις συγκεντρώσεις που γίνονται αυτήν τη βδομάδα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη
Από τις στάσεις εργασίας και τις συγκεντρώσεις που γίνονται αυτήν τη βδομάδα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη
Την ένταση της μάχης για την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) στον κλάδο των ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών σηματοδοτούν οι στάσεις εργασίας που πραγματοποιούν από την περασμένη Δευτέρα τα Παραρτήματα Πειραιά - Σαλαμίνας του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας και το Σωματείο Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών.

Οπως συμβαίνει και με τις αντίστοιχες κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται σε άλλους κλάδους, είναι μια μάχη που ξεπερνά τα όρια του κλάδου της Ναυπηγοεπισκευής, καθώς το ζήτημα των ΣΣΕ αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης και οι αντίπαλοι δεν είναι ορισμένοι εργοδότες, αλλά το σύνολο των κεφαλαιοκρατών και των εκπροσώπων τους, η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, η ΕΕ και οι υπηρέτες τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αυτήν τη βδομάδα γίνονται κινητοποιήσεις στους χώρους δουλειάς της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα, ενώ την επόμενη βδομάδα θα συνεχιστούν στους εργολαβικούς εργάτες στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, της Σαλαμίνας και στο νέο μώλο Δραπετσώνας.

Σε κάθε στάση εργασίας γίνονται συγκεντρώσεις και συζητήσεις με τους εργαζόμενους, για τη σημασία των κλαδικών ΣΣΕ, την προετοιμασία και την κλιμάκωσης της πάλης για τη διεκδίκησή τους, για το γενικότερο προσανατολισμό που πρέπει να έχει ο αγώνας.

Παράλληλα, οι στάσεις εργασίας ασκούν πίεση στους εργοδότες, που όλα αυτά χρόνια αρνούνται οποιαδήποτε συζήτηση για υπογραφή ΣΣΕ και προσπαθούν για όσο το δυνατόν μικρότερα μεροκάματα και λιγότερα δικαιώματα. Η στάση τους στηρίζεται από όλες ανεξαιρέτως τις αστικές κυβερνήσεις, και τη σημερινή.

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά για τη μάχη που μόλις ξεκίνησε, με τον Γιάννη Δεληγιάννη, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου και γραμματέα του Παραρτήματος Πειραιά, και τον Βασίλη Μπίνο, πρόεδρο του Σωματείου Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών.

***

-- Πόσοι είναι οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και στα ναυπηγεία;

-- Στη ναυπηγική βιομηχανία οι εργαζόμενοι είναι γύρω στις 8.000. Οι περισσότερο απασχολούνται σε εργολάβους. Αυτό σημαίνει πως δεν εργάζονται συνεχόμενα, η περίοδος εργασίας εξαρτάται από το έργο. Μόλις τελειώνει απολύονται και περιμένουν πότε θα υπάρξει νέο.

Από αυτούς οι μισοί σχεδόν είναι άνεργοι. Γι' αυτό λέμε ότι η ΣΣΕ είναι ένα βασικό ζητούμενο, αλλά δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Πρέπει να παλέψουμε για τη ΣΣΕ αλλά και για την Υγεία, την Παιδεία κ.ά., για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.

-- Τι ισχύει αυτήν τη στιγμή σχετικά με τις ΣΣΕ;

-- Ο,τι ισχύει για όλους τους εργαζόμενους πανελλαδικά. Με την παρέμβαση των προηγούμενων κυβερνήσεων ουσιαστικά καταργήθηκαν οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, χτυπήθηκαν μια σειρά εργασιακά δικαιώματα. Σήμερα υπογράφονται επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Σε αυτές τις συνθήκες δίνουμε τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, μια μάχη που δίνεται σε όλη την περίοδο της κρίσης. Εχουμε καταφέρει στους περισσότερους χώρους δουλειάς ό,τι και να έχουν υπογράψει οι εργαζόμενοι, να αμείβονται τελικά με τους όρους των κλαδικών που καταργήθηκαν το 2009 και το 2010. Αυτό όμως δεν φτάνει. Οι εργοδότες πιέζουν συνεχώς για ατομικές συμβάσεις, πολύ κάτω από ό,τι προβλέπουν οι ΣΣΕ για τις οποίες μιλάμε.

Αρα, σήμερα είναι αναγκαίος όσο ποτέ ο αγώνας για την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ. Οι κινητοποιήσεις μας σκοπό έχουν να μπει στη μάχη το σύνολο των συναδέλφων, με συλλογικό τρόπο να καταλήξουμε στην κλιμάκωση του αγώνα, κάτι που αποτελεί όρο για την επιτυχία του.

Η μάχη για τη ΣΣΕ πρέπει να γίνει υπόθεση του κάθε εργάτη

-- Ποια είναι η σημασία των κλαδικών συμβάσεων και τι γίνεται με τις ατομικές;

-- Καθώς κλαδικές συμβάσεις υπήρχαν μέχρι πριν λίγα χρόνια, οι εργάτες καταλαβαίνουν την αξία τους. Σήμερα με τις ατομικές συμβάσεις ο καθένας είναι έρμαιο των εργοδοτών. Δεν μπορεί να βγει ο εργαζόμενος μπροστά από μόνος του. Ξέρει ότι έτσι είναι αδύναμος. Θέλει να μπει μπροστά το σωματείο, θέλει μια συλλογική εκπροσώπηση. Η ΣΣΕ για εμάς αρχικό στόχο έχει την αναπλήρωση των απωλειών. Δεν φτάνει να απαντήσει στις σημερινές ανάγκες, αλλά είναι μια βάση για παραπέρα διεκδικήσεις.

Με τις ατομικές συμβάσεις, οι εργοδότες προσπαθούν να «δαγκώσουν» τους εργάτες απ' όλες τις πλευρές. Η απόκλιση προς τα κάτω μπορεί να είναι και 30%. Σε ένα χώρο δουλειάς που κάναμε παρέμβαση, το μεροκάματο ήταν 20 ευρώ κάτω. Υστερα από την παρέμβαση επανήλθε στο ύψος που ήταν το 2009 και το 2010.

Ομως, δεν είναι μόνο το μεροκάματο. Με σκληρούς αγώνες κατακτήσαμε το 7ωρο - 5θήμερο - 35ωρο. Τώρα προσπαθούν να το κάνουν 8ωρο.

Είναι ακόμα το πόσο πληρώνονται οι υπερωρίες. Μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις στο χώρο και τις κλαδικές που υπήρχαν, η υπερωρία πληρωνόταν από την πρώτη ώρα με 100% προσαύξηση. Οι εργοδότες θέλουν, αντί να πληρώσουν υπερωρίες, να κάνουν διευθέτηση του χρόνου εργασίας, να δώσουν, για παράδειγμα, ρεπό.

Επιπλέον, με τις ΣΣΕ έχουμε κατακτήσει μια σειρά θεσμικά ζητήματα - αργίες, ημιαργίες, ατομικά μέσα προστασίας, μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια κ.ά. - τα οποία δεν υπάρχουν στην ατομική σύμβαση, υπάρχει μόνο το μεροκάματο.

-- Ποια είναι η πείρα από τις μέχρι τώρα συνελεύσεις και συζητήσεις των εργαζομένων;

-- Τόσο στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, όσο και στις συγκεντρώσεις - συζητήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, προκύπτει η καθολική συμφωνία των εργαζομένων για την αναγκαιότητα αυτού του αγώνα. Εχουν κουραστεί από τη λύσσα των εργοδοτών να πιέζουν προς τα κάτω. Κάποια στιγμή ο εργαζόμενος φτάνει στο «αμήν». Μπορεί να μην το εκφράζει ο ίδιος ατομικά, αλλά μέσα από συλλογικές διαδικασίες το κάνει.

Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε αυτήν την κουβέντα, να χτίσουμε Σωματειακές Επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς.

Εχουμε συνείδηση ότι η υπογραφή της ΣΣΕ δεν είναι θέμα διαπραγματευτικής καπατσοσύνης των διοικήσεων των Σωματείων, αλλά θέμα μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στον αγώνα για τη διεκδίκησή τους. Πρέπει να γίνει υπόθεση του κάθε εργάτη η μάχη για τη ΣΣΕ.

Μετά τον πρώτο κύκλο κινητοποιήσεων, θα προχωρήσουμε σε γενική συνέλευση, θα έχουμε εικόνα για το τι λένε οι εργοδότες - έχουν ήδη δεχτεί να συναντηθούν μαζί μας - και θα αποφασίσουμε την περαιτέρω δράση μας.

Ποιος είναι αυτός που «διώχνει» τα πλοία από τα ναυπηγεία

-- Πώς αντιμετωπίζετε την άποψη που λέει ότι τα ψηλά μεροκάματα διώχνουν τις δουλειές;

-- Εάν η καπιταλιστική κρίση τίναξε στον αέρα ένα ιδεολόγημα του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των συνδικαλιστικών δυνάμεων που τους στηρίζουν, είναι αυτό. Στον κλάδο έκλεισαν μια σειρά επιχειρήσεις που τα μεροκάματα ήταν χαμηλότερα από αυτά της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

Καθόλου τυχαία, το ιδεολόγημα αυτό προβάλλεται ιδιαίτερα έντονα τώρα που ξεκινήσαμε τις κινητοποιήσεις. Λένε «τώρα που έρχονται ξανά πέντε δουλειές, εσείς ζητάτε πάλι καλύτερα μεροκάματα»...

Είναι μέρος μιας γενικότερης αντίληψης, που λέει ότι πρέπει να δίνονται επιδοτήσεις και προνόμια στους εφοπλιστές ώστε να φέρνουν τα βαπόρια εδώ. Την ίδια ώρα, οι εργολάβοι καλούν τους εργαζόμενους να ρίξουν το μεροκάματο, να δεχτούν χτύπημα των δικαιωμάτων τους, με σκοπό οι ίδιοι οι εργολάβοι να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί, να δίνουν τέτοιες προσφορές στους εφοπλιστές ώστε να φέρνουν τα πλοία τους εδώ.

Δίνουμε μάχη ενάντια σε αυτή την αντίληψη, τονίζουμε ότι εργάτες και εργοδότες είναι ταξικοί εχθροί. Η αντιπαράθεση φεύγει από τα στενά όρια της ΣΣΕ: Βάζουμε το ζήτημα ότι η λογική μείωσης των μεροκάματων και δικαιωμάτων στηρίζει την κερδοφορία των εφοπλιστών. Οτι η παραγωγή πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων και δεν είναι δυνατόν ο εργάτης που δεν ζεσταίνεται αυτές τις κρύες μέρες, γιατί δεν έχει να βάλει πετρέλαιο θέρμανσης, να παλεύει για να πάρει νέα προνόμια ο εφοπλιστής που παίρνει αφορολόγητο πετρέλαιο για τα καράβια του.

Να σημειώσουμε ότι και εργάτες που είχαν δεχτεί να δουλέψουν με χαμηλά μεροκάματα, χωρίς δικαιώματα, έρχονται τώρα στις γενικές συνελεύσεις και λένε «δεν μπορούμε να ζήσουμε έτσι, χρειάζεται να έχουμε συλλογική σύμβαση».

Οι περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι όλοι αυτοί που αναπαράγουν αυτά τα ιδεολογήματα ενάντια στην πάλη για το μεροκάματο και τα εργατικά δικαιώματα, είναι αυτοί που θέλουν να ζούμε τσίμα - τσίμα ή και να ριψοκινδυνεύουμε τις ζωές μας, για να πλουτίζουν ακόμα περισσότερο οι εφοπλιστές και οι εργολάβοι από τη δουλειά μας. Είναι αυτοί που θέλουν να κρύψουν πως αυτό που φταίει είναι ο τρόπος που αναπτύσσεται η οικονομία, το πώς σχεδιάζεται και προς όφελος ποιων, ενώ υπάρχουν σήμερα οι συνθήκες να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες των εργατών.

Τα ίδια αναπαράγουν και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, που μαζί με τους εργοδότες προσπαθούν πρώτα απ' όλα να σπάσουν το μεροκάματο. Ο κόσμος όμως δεν τους ακολουθεί, γιατί ξέρουν ποιοι είναι. Οταν δουλεύεις με έναν άνθρωπο χρόνια και ξέρεις ότι είναι ρουφιάνος, μπιστικός, υπηρέτης του αφεντικού, πώς μπορεί να σε πείσει ότι θα παλέψει για τα δικά σου δικαιώματα;

Παρά την ανεργία, την κρίση, την ένταση της επίθεσης, το φόβο και την ανασφάλεια, οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλο βαθμό συσπείρωσης στο Συνδικάτο. Βλέπουν τον εργοδότη να τους τρώει τα μεροκάματα και το ένσημο και την επομένη να φέρνει τη νέα «μερσεντές»...

Από 'κει και πέρα, εμείς προσπαθούμε να πάμε τη συζήτηση παραπέρα, να μιλήσουμε για την πραγματική λύση για τους εργαζόμενους, για την κοινωνία και την οικονομία που η Ναυπηγοεπισκευή θα υπηρετεί πραγματικά τις ανάγκες του και όλου του λαού.

-- Στην κοινή ανακοίνωσή σας αναφέρετε ότι η ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευής για την οποία μιλάνε κυβέρνηση και COSCO - ο νέος ιδιοκτήτης του ΟΛΠ - θα γίνει «πάνω στις πλάτες μας για να κονομήσουν για μια ακόμα φορά». Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια πάνω σε αυτά;

-- Ο ΟΛΠ εκτός από το λιμάνι περιλαμβάνει και το χώρο όπου λειτουργεί η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Εμείς διεκδικούμε να έχουμε όλοι μας μόνιμη και σταθερή δουλειά και εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, γιατί ο χώρος έχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας. Η COSCO μας απαντά «ό,τι προβλέπει ο νόμος». Δηλαδή, μας δίνει να καταλάβουμε πως θα αξιοποιήσει καθετί που της παρέχει το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που έχουν δημιουργήσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

«Νόμιμο» για αυτούς είναι το αίσχος του σημερινού κατώτατου μισθού, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά. Για εμάς, όμως, το «νόμιμο» είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών των εργατών.

Συνολικά η καπιταλιστική ανάπτυξη περνά μέσα από την πιο άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν οι άσχημες συνθήκες εργασίας στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά - ΣΕΠ ΑΕ (θυγατρική της COSCO). Αυτό επιβεβαιώνουν οι μειώσεις μισθών 15-40% σε εργοστάσια του Στασινόπουλου, η κατάργηση αποδοχών και παροχών σε επιχειρήσεις του Μυτιληναίου, δηλαδή στους δύο μεγαλύτερους ομίλους στη βιομηχανία Μετάλλου, που ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 του κλάδου.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Σε αγωνιστικούς ρυθμούς με ορίζοντα την πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη(2024-01-19 00:00:00.0)
Απαιτούν τα κλεμμένα τους ένσημα, υποχρεωτική ΣΣΕ, μέτρα προστασίας στα εργοτάξια(2023-10-27 00:00:00.0)
Στη μάχη για τις Συμβάσεις μια σειρά κλάδων και χώρων δουλειάς(2022-04-16 00:00:00.0)
Ολες οι δυνάμεις στην προετοιμασία της απεργίας(2009-07-17 00:00:00.0)
Στον αγώνα για ικανοποιητικές κλαδικές Συμβάσεις(2008-06-11 00:00:00.0)
Είμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα(2008-05-11 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ