Παρασκευή 27 Γενάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για την αφομοίωση του Προγράμματος

Η συμφωνία με τις Θέσεις καθώς και η αφομοίωση πρέπει να εκφράζονται στην πράξη, στην καθημερινή προσπάθεια να υλοποιηθούν οι αποφάσεις, η στρατηγική μας.

Οι Θέσεις όπως και το Πρόγραμμα αποδεικνύουν πολιτική ωριμότητα για το Κόμμα μας, που δεν ήταν δεδομένη. Κατακτήθηκε και κατακτάται μέσα από μια δύσκολη και επίπονη προσπάθεια, σε περίοδο επικράτησης της αντεπανάστασης και ιδεολογικής οπισθοχώρησης του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος.

Βασικό ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η αφομοίωση του Προγράμματος, της στρατηγικής μας, παίρνοντας υπόψη ότι δεν αφομοιώνονται ενιαία μέσα στις γραμμές μας. Η καθοδηγητική δουλειά πρέπει να εξειδικεύει και να επικεντρώνει, όχι απλά στην ΚΟΒ αλλά και στον κάθε σύντροφο.

Η ίδια η λειτουργία των ΚΟΒ και των οργάνων μπορούν να συμβάλουν στο να κλείνει αυτή η ψαλίδα. Δεν έχει να κάνει μόνο με τις σχολές, τα μαθήματα στις ΚΟΒ και στα όργανα, αλλά κύρια πώς η συνεδρίασή τους, το περιεχόμενο συζήτησης, ο σχεδιασμός της καθημερινής δράσης, θα συμβάλλει ώστε να αφομοιώνονται καλύτερα πλευρές της στρατηγικής μας. Να μας απασχολήσει καλύτερα όχι μόνο αν υλοποιείται ο σχεδιασμός της ΚΟΒ, αλλά και τι περιεχόμενο έχει. Οπως βάζουν και οι Θέσεις, να επιμείνουμε όχι μόνο στο πόσο δουλεύουμε αλλά και στο πώς.

Να βοηθήσουμε να γίνεται κατανοητό ότι οι υλικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι ώριμες. Αλλωστε, δείκτης της ωρίμανσης είναι και η εμφάνιση του Κομμουνιστικού Κόμματος, ως η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Και από 'δω πηγάζει η ανάγκη της ύπαρξης Κόμματος έτοιμου, ικανού να ανταπεξέλθει σε κάθε καμπή της ταξικής πάλης, Κόμμα παντός καιρού, που οργανώνει και καθοδηγεί την πάλη της τάξης του μέχρι την τελική νίκη. Να έχουμε ξεκάθαρο ότι τέτοιο Κόμμα χτίζεται στις σημερινές συνθήκες που είναι μη επαναστατικές, όπως χαρακτηριστικά έλεγε και ο Λένιν, «στις στιγμές των εκρήξεων και των επαναστάσεων είναι πια αργά να δημιουργηθεί οργάνωση, τότε η οργάνωση πρέπει να είναι έτοιμη να αναπτύξει αμέσως τη δράση της». Η δουλειά μας χρειάζεται να αντιστοιχηθεί πρώτα και κύρια στο παραπάνω καθήκον.

Ορισμένες πλευρές και σκέψεις γύρω από την αφομοίωση του Προγράμματος.

Για παράδειγμα, στον Τομέα των Τηλεπικοινωνιών χρειάζεται η καθοδηγητική μας δουλειά να συμβάλει στο να κατανοείται ότι το βασικό καθήκον που είναι η δημιουργία Κόμματος παντός καιρού, για τη συγκέντρωση δυνάμεων για την επανάσταση και το σοσιαλισμό, σημαίνει ότι μέσα από την καθημερινή μας δουλειά δημιουργούμε τις προϋποθέσεις ώστε τη στιγμή της επαναστατικής κατάστασης θα είμαστε ικανοί να θέσουμε τον κλάδο, ή κομμάτι αυτού, στην υπηρεσία της επανάστασης και της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού.

Γι' αυτό το σκοπό, λοιπόν, χρειάζονται γερές και μαζικές ΚΟΒ σε χώρους στρατηγικής σημασίας. Με βάση αυτό ιεραρχούμε χώρους, παίρνοντας υπόψη ότι με την καθημερινή μας δράση πρέπει να απευθυνόμαστε σε μάζες εργαζομένων, να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να μας εμπιστεύονται και να κινητοποιούνται μαζί μας, να συμβάλουμε στην οργάνωσή τους, για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Αρα η ουσία της δουλειάς μας δεν είναι το ένα βιογραφικό, η μία σύσκεψη, οι 10 εγγραφές στο σωματείο. Αλλά το πώς όλα αυτά εντάσσονται σε ένα οργανωμένο σχέδιο παρέμβασης, με σκοπό να δημιουργεί τις παραπάνω προϋποθέσεις. Αν δεν κατακτήσουμε αυτόν τον τρόπο δουλειάς, η δουλειά μας θα είναι μεροδούλι, μεροφάι.

Αλλο παράδειγμα είναι το πώς δουλεύουμε με την πολιτική μας στις μάζες, στο κίνημα της εργατικής τάξης. Να μας απασχολήσει ότι η καθημερινή μας δράση - η οποία δεν εξαρτάται πάντα από εμάς, αλλά και από τις ίδιες τις εξελίξεις - για να υπηρετεί το στρατηγικό μας στόχο πρέπει να είναι ενταγμένη από τα πριν σε οργανωμένο σχέδιο, που θα παίρνει υπόψη του και θα εντάσσει τις καθημερινές εξελίξεις, χωρίς να τρέχουμε πίσω από αυτές. Δηλαδή πως η ΚΟΒ, το Κόμμα όλο έχουν ξεκάθαρο τι θέλουμε και ποια πρέπει να είναι η δουλειά μας, προς ποια κατεύθυνση.

Για παράδειγμα, η ύπαρξη κινήματος ικανού να αντιπαρατεθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα στην ενιαία και επεξεργασμένη στρατηγική της αστικής τάξης - που είναι η ουσία της ανασύνταξης - σημαίνει πρώτα απ' όλα άνοδο της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Πράγμα που δεν μπορεί να επιτευχθεί απλά και μόνο με μια καλή εισήγηση στο σωματείο, με μαζικές εγγραφές και είσοδο νέων δυνάμεων στη δράση. Ολα αυτά είναι αναγκαία και απαραίτητα.

Ομως βασική προϋπόθεση για την άνοδο της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης είναι η αυτοτελής κομματική παρέμβαση, στην εργατική τάξη, τους συμμάχους της, σε όλες τις μορφές οργάνωσης αυτών. Από 'δω προκύπτει ότι προϋπόθεση για την ανασύνταξη του κινήματος είναι η ισχυροποίηση του Κόμματος σε χώρους στρατηγικής σημασίας. Είναι η δουλειά του κομμουνιστή στους εργασιακούς χώρους, στα σωματεία, στον τόπο κατοικίας.

Για το ζήτημα των στελεχών συμφωνώ όπως μπαίνει. Πολλές φορές και λόγω της απειρίας, κατανοείται λάθος το ζήτημα της επιτελικότητας. Να αποφύγουμε φαινόμενα απόσπασης από την ΚΟΒ και τα μέλη της, να μη μελετάμε από απόσταση το χώρο ευθύνης και την ΚΟΒ και έτσι να βγάζουμε συμπεράσματα, να μοιράζουμε ευθύνες και στο τέλος να συμπεραίνουμε αν ανταποκρίθηκαν. Δεν είναι σωστό να κατεβάζουμε τη γενική κατεύθυνση στην ΚΟΒ χωρίς καμία επεξεργασία.

Κατά τη γνώμη μου, επιτελικότητα σημαίνει να έχεις πλήρη εικόνα για την ΚΟΒ που καθοδηγείς, τα μέλη της κάθε ΚΟΒ, να ξέρεις τον καθένα προσωπικά. Να μπορείς να καθοδηγείς με βάση τις δυνάμεις που έχουμε, τις ιδιαιτερότητες. Να έχεις πλήρη εικόνα του χώρου ευθύνης, όχι ξερά αριθμητικά, αλλά και από προσωπική πείρα. Να γνωρίζεις προσωπικά όλους τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος, τον περίγυρο της ΚΟΒ, να είσαι αναγνωρίσιμος σε ευρύτερες μάζες που συσπειρώνουμε. Να συμβάλουμε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, να δουλεύουμε με βάση τις αποφάσεις μας, να αφομοιώνονται από μέλη και οπαδούς.

Τα νέα μέλη και στελέχη του Κόμματος χρειάζεται να διαπαιδαγωγούμαστε και να καθοδηγούμαστε με τρόπο που να βοηθάει να γινόμαστε μαζικοί, να συσπειρώνουμε εργαζόμενους γύρω μας. Να είμαστε μπροστάρηδες στη δράση της ΚΟΒ, να ανοίγουμε δρόμους στη δουλειά της. Για παράδειγμα, να είμαστε οι πρώτοι που θα στηθούμε έξω από χώρους που δεν έχουμε δυνάμεις, που θέλουμε να πιάσουμε επαφή. Και με τη στάση και το παράδειγμά μας να εμπνέουμε τις ΚΟΒ.

Με δύο λόγια, χρειάζεται εκτός από καθοδηγητές να είμαστε κύρια ο «πολιτικός ηγέτης» στο χώρο ευθύνης μας, στο χώρο που καθοδηγούμε.


Τσιαντής Σπύρος
ΤΕ Τηλεπικοινωνιών


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ