Κυριακή 26 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
«Π» όπως πόρνη και πλιάτσικο

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι βεβαίως μια καινούρια πολιτική, σύντροφοι. Είναι τόσο παλιά όσο και η Νέα Τάξη Πραγμάτων της ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης και στήριξης των καπιταλιστικών συμφερόντων.

Στις μέρες μας όμως, την αυγή του 21ου αιώνα, οπότε υποτίθεται ότι οι μάζες θα απολάμβαναν τα εκπληκτικά επιτεύγματα της τεχνολογίας, της επιστήμης, της οδυνηρά συσσωρευμένης πανανθρώπινης γνώσης, η παγκοσμιοποίηση όπως την ξέρουμε και τη ζούμε είναι ένα εφεύρημα.

Η παγκοσμιοποίηση, «Π» όπως πόρνη από δω και κάτω σε τούτο το κείμενο, επιλέχτηκε από το αγγλοσαξονικό επικοινωνιακό επιτελείο της διεθνούς των καθαρμάτων ως λέξη, σύμβολο, έννοια ικανή να εκτονώσει και όπου χρειάζεται να αποκοιμίσει τις λαϊκές μάζες

Κομίζει καλούδια και αβγατίζει τα κέρδη του ίδιου του συστήματος. Μικρά και μεγάλα. Πολλά για λίγους και λίγα για πολλούς.

Η προσφυγοομάδα που λέγεται ΑΕΚ, έστω ενταγμένη κι αυτή στον τραγικό για τον ομαδικό αθλητισμό - θέαμα, θεσμό του σύγχρονου ποδοσφαίρου βγαίνει στην... Ευρώπη. Χαρά! Περηφάνια! Και αρκετές ελπίδες συνέχειας αφού η άγνωστη αυστριακή ομάδα «Κέσνερ» θα είναι αντίπαλός της. Τρίβει τα χέρια του το κιτρινόμαυρο πόπολο. Πανηγυρίζουν τα κανάλια για την... εύκολη κλήρωση.

Ομως σύντροφοι, πρόεδρος της αντίπαλης ομαδούλας είναι ο διαβόητος ακροδεξιός κ. Χάιντερ! Αυτός ο τύπος που ακούει πρόσφυγας και γίνεται χιτλερικά χολερικός θα υποδεχτεί την ελληνική ομάδα με επαίνους και δηλώσεις αναγνώρισης της αξίας της. Η παγκοσμιοποίηση εδώ δείχνει τις... αρετές της. Καταργεί τα σύνορα μεταξύ νοημοσύνης και ιδεολογίας, άποψης και σκοπιμότητας, εγκεφάλου και πλύσης εγκεφάλου.

Πάμε στην οικονομία τώρα. Εκεί είναι και ο κύριος όγκος παιχνιδιού και στόχων της παγκοσμιοποίησης. Το τέλειο πεδίο εφαρμογής της. Πουλάμε λέει, οποία περηφάνια λοιπόν, ελληνικά παγωτά και πατατάκια στις φτωχές βαλκανικές χώρες και την Πολωνία ή τη Ρωσία. Ετσι χάρις στον... εξαπλωτικό κοσμοπολίτικο πατριωτισμό των Ελλήνων επιχειρηματιών, πέρα από «ειρηνικές κατακτήσεις» πετυχαίνουμε και... φιλανθρωπίες. Λαδώνει το άντερο των κακόμοιρων σοσιαλιστών πρώην, με τα υγιεινά αγαθά του καπιταλισμού, και πρέπει να συγκινηθεί ο κόκκινος εργάτης που τα?ζει πύραυλο χωνάκι τον πρώην σύντροφό του και να πάψει να είναι κι αυτός κόκκινος. Ετσι όμως, χάρις στην παγκοσμιοποίηση, δε θα βγουν στο πεζοδρόμιο οι Ελληνες εργαζόμενοι στον κολοσσό τού αφεντικού τους, που αγόρασε τη γαλλική «Ντανόν». Γιατί χαμένος στα πελάγη της δύναμης που νιώθει καθώς η «ελληνική» γαλακτοβιομηχανία απλώνεται και στη Δύση εκτός απ' την Ανατολή, δε θα συγκινηθεί από την απόλυση προ μηνός, 6.500 εργατών της «Ντανόν» στη Γαλλία. Θα καταλάβει ότι θυσιάστηκαν για να τρώει πατατάκια ο Πολωνός εργάτης και παγωτό - μόκα ο Βούλγαρος κι ο Ρουμάνος σύντροφος!

Στην τέχνη βγαίνει παγανιά ο Αμερικανός, ο Βρετανός κι ο Ιάπωνας της πολυεθνικής βιομηχανίας της διασκέδασης - ποτέ της πραγματικής ψυχαγωγίας - και αγοράζει μπιρ παρά, τον Αφρικάνο, τον Περουβιανό, τον Αφγανό καλλιτέχνη ή συγκρότημα. Τον βαφτίζει «έθνικ» αρτίστα και τον πουλάει πανάκριβα. Στήνει και τη διαφήμιση πάνω στην αξία της διακίνησης της κουλτούρας χωρίς σύνορα και θησαυρίζει. Γιατί ποιος θα αντιληφθεί, σκόπιμα κρατημένος μακριά από ουσιαστική εκπαίδευση και πραγματική παιδεία ότι όλοι αυτοί οι έγκλειστοι των τεράστιων στούντιο καλλιτέχνες, αποκόβονται από τις λαϊκές τους ρίζες. Παγκοσμιοποιούνται διά της ομογενοποίησης και στο τέλος η μουσική τους ταιριάζει για να παίζεται και να κατανοείται από όλα τα κοινά που συνωστίζονται σε ασανσέρ και φασφουντάδικα όπου Γης.

Δεν είναι τυχαίο πως στο χώρο της πολιτικής προϊόντα τέτοιου είδους, καμάρια της παγκοσμιοποίησης, πλασάρονται παντού. Πήξαμε στην κεντροαριστερά, που κινείται μεταξύ κεντρο -something και κεντρο - nothing, κεντροτίποτα δηλαδή ιδεολογικώς. Πήξαμε στην προοδευτική αριστερά, που πλασάρεται ως βελτιωτικό συστατικό της παγκοσμιοποίησης. Είναι οι τύποι που ακούνε έθνικ μουσική, ροκ του '60, παίζουν συγκρατημένα χρηματιστήριο και προσεύχονται μυστικά να γίνει ένα θαύμα και να γίνουν κάτοχοι διαβατηρίου ευρωπαϊκού, έτσι ώστε ως Ελληνες να μη διακρίνονται από έναν πετυχημένο Αγγλο, Γάλλο, Γερμανό, Αμερικάνο.

Η παγκοσμιοποίηση είναι πλιάτσικο. Οσοι ενδιαφέρονται προσέρχονται. Ενίοτε, δήθεν αντιδρώντας.


Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ