Ενα περιστατικό που συνέβη στις 28 Ιούλη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης στη διάρκεια ελέγχου από υπαλλήλους του ΟΣΕ του περιεχομένου αμαξοστοιχίας με κοντέινερς της «KFOR», τα οποία υποτίθεται προορίζονταν για τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις του Κοσσυφοπεδίου, αποτυπώνει την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, το ρόλο των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών που λειτουργούν πλέον σαν να δίνουν λόγο κατευθείαν στο ΝΑΤΟ, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύεται και μια στάση αντίστασης μέσα από τη συμπεριφορά των εργαζομένων στις υπηρεσίες αυτές, που δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτό τον ξεπεσμό.

Η διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από τη Θεσσαλονίκη και του εξοπλισμού τους για κάποιους, αυτούς που έχουν ταχθεί στην υπηρεσία της νέας τάξης του ιμπεριαλισμού, φαίνεται πως έχει δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς εθνικής κυριαρχίας, εξάλλου έχουν διέλθει τα δύο τελευταία χρόνια πάνω από 200.000 στρατιώτες και πάνω από 50.000 κάθε τύπου οχήματα και οπλικά συστήματα και πάνω από 2.000 πλοία. Θεωρείται λοιπόν λογικό, αλλά και «νόμιμο» να περνάνε κλειστά κοντέινερς γεμάτα όπλα και πυρομαχικά, χωρίς συνοδευτικά έγγραφα, χωρίς πουθενά να αναγράφεται το περιεχόμενο και ο προορισμός τους.

Ομως, κάποιοι υπάλληλοι του ΟΣΕ και τελωνειακοί θέλησαν να παίξουν το ρόλο τους και άνοιξαν ένα τέτοιο «ανώνυμο» κοντέινερ για να το ελέγξουν και αντίκρισαν αμέτρητα όπλα και σφαίρες. Για το λόγο αυτό αρνήθηκαν να το δέσουν και να το αφήσουν να φύγει. Οι άνθρωποι αυτοί βρέθηκαν αμέσως αντιμέτωποι με το καθεστώς των αποίκων και αμέσως διατάχθηκαν, υπό τη συνοδεία απειλών, από τα κεντρικά του ΟΣΕ στην Αθήνα, που μετέφερε «εντολή» του υπουργείου Αμυνας, να κλείσουν το κοντέινερ και χωρίς άλλη κουβέντα να το αφήσουν να φύγει. Το παραπάνω συμβάν τα λέει όλα. Το ερώτημα ωστόσο παραμένει, σε ποιος κράτος ανήκει η Θεσσαλονίκη;