Με τη συμπλήρωση 10 μηνών της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Ιπολίτο Μεχία στην εξουσία, στις 16 του περασμένου Ιούνη, η Δομινικανή Δημοκρατία συγκλονίζεται από λαϊκές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ως αποτέλεσμα της συνέχισης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων και του εξωτερικού δανεισμού, της απόλυτης αποτυχίας της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας και της τρομερής αύξησης του ΦΠΑ, μεταξύ άλλων, ενώ γενικεύεται η καταστολή που στοίχισε τη ζωή πάνω από 150 ατόμων σε υποτιθέμενες «ένοπλες συγκρούσεις με την Εθνική Αστυνομία».

Τον περασμένο Φλεβάρη, το δομινικανό μαζικό, λαϊκό κίνημα αποφάσισε να απαντήσει δυναμικά στο νέο πακέτο οικονομικών μέτρων που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Με το νέο αυτό πακέτο η κυβέρνηση προχώρησε σε αύξηση του ΦΠΑ κατά 50%, αύξηση των καυσίμων κατά 40% έως και 100%, επέβαλε έναν προκαταβολικό φόρο της τάξης του 1,5% στις πωλήσεις του εμπορίου, γεγονός που οδήγησε σε μια γενική αύξηση των προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, ενώ διατήρησε τους μισθούς ουσιαστικά στα ίδια επίπεδα, αυξάνοντας μόλις κατά 10% τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που με αυτήν την αύξηση φτάνουν μέχρι τα 300 δολάρια το μήνα!

Ο Πρόεδρος Μεχία δεν τήρησε την υπόσχεση να αναστρέψει τη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων που ολοκλήρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση και προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση της Δομινικανής Εταιρίας Ηλεκτρισμού. Συνέπεια αυτής της ενέργειας ήταν η δημιουργία εταιριών παραγωγής και διανομής ενέργειας, όλες ξένου κεφαλαίου, οι οποίες είχαν τάχα καταθέσει σε ξένες τράπεζες πάνω από 700.000.000 δολάρια. Η ιδιωτικοποίηση αυτή έγινε με την υπόσχεση της αποτελεσματικότητας της υπηρεσίας. Ομως, σήμερα αυτές οι εταιρίες διακόπτουν καθημερινά την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για 12 με 13 ώρες, την υπερχρεώνουν, ενώ εξήγγειλαν αύξηση κατά 20% από την 1η Ιουλίου.

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση εξήγγειλε και την πρόθεσή της να «αποκτήσει» 500.000.000 δολάρια σε μπόνους με κυρίαρχη εγγύηση του κράτους, όπως επίσης και να ζητήσει άλλα 17 δάνεια που συνολικά θα ανέρχονται στα 2.200.000.000 δολάρια, με αποτέλεσμα να εκτοξευτεί, κυριολεκτικά, το σημερινό εξωτερικό χρέος από 3.600.000.000 δολάρια στα 6.300.000.000 δολάρια!

Οταν, τον περασμένο Φλεβάρη, οι οργανώσεις που αποτελούν τη «Συντονιστική των Λαϊκών και Συνδικαλιστικών Οργανώσεων» ξεκίνησαν ένα ευρύ εθνικό σχέδιο αγώνα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης και υπέρ των δημοσίων υπηρεσιών, της παροχής τίτλων κυριότητας στη γη και κατά της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλειας, το δικαίωμα στη διαμαρτυρία αγνοήθηκε και η Αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει μία πορεία διαμαρτυρίας με πυροβολισμούς και δακρυγόνα, παρότι η πορεία είχε την έγκριση του υπουργείου Εσωτερικών.

Αμέσως παρέλυσαν όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, πολλές περιοχές προχώρησαν σε γενικές απεργίες, σε πορείες και συγκεντρώσεις, μέχρι να πετύχουν την αναθεώρηση διαφόρων άρθρων του νόμου για την Κοινωνική Ασφάλιση, που ψηφίστηκε στις 10 του Μάρτη ως μεικτό σύστημα.

Από τον Απρίλη οι λαϊκές κινητοποιήσεις εντείνονται στο μέτρο που αυξάνονται ανεξήγητα οι τιμές των καυσίμων, οι εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας κατεβάζουν, κατά βούληση, τους διακόπτες και υπερχρεώνουν την υπηρεσία παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, όπως κάνουν και οι τηλεπικοινωνιακές εταιρίες. Η «Συντονιστική των Λαϊκών και Συνδικαλιστικών Οργανώσεων» καλεί σε περαιτέρω ένταση του αγώνα. Σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας που έγιναν στη συνοικία Καποτίγιο του Αγίου Δομίνικου, η Αστυνομία δολοφονεί 3 άτομα μεταξύ των οποίων και έναν ανήλικο, γεγονός που προκαλεί εξέγερση στη συνοικία. Το ίδιο συνέβη και στη συνοικία Ελ Καφέ ντε Ερέρα, επίσης στην πόλη του Αγίου Δομίνικου.

Στη βόρεια επαρχία του Σαλσέδο δύο άτομα δολοφονήθηκαν από την Αστυνομία, ενώ πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Από εκεί και πέρα στις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στις 21, 22 και 23 Μάη στην επαρχία Ναβαρέτα άτομα με μάσκες αντιμετώπισαν την Αστυνομία με αυτόματα όπλα και η συνέχεια ήταν να πέσουν βροχή οι κατηγορίες ενάντια στο Ευρύ Μέτωπο Λαϊκού Αγώνα (FALPO), το οποίο οι αρχές θεωρούσαν υπεύθυνο για την παραπάνω ενέργεια, οπότε και ξεκίνησε ένα κυνήγι ενάντια στα στελέχη του Μετώπου.

Τα παραπάνω έγιναν τη στιγμή που κοινωνικοί φορείς απαιτούσαν την αντικατάσταση του αρχηγού της Εθνικής Αστυνομίας, Πέδρο ντε Χεσούς Καρντελιέρ, διαμαρτυρόμενοι για τα γεγονότα στη συνοικία Καποτίγιο, που ήδη αναφέραμε και όπου σκοτώθηκαν 3 άτομα, και για τα πάνω από 400 άτομα που δολοφονήθηκαν από την Αστυνομία στη διάρκεια της θητείας του Καρντελιέρ σε υποτιθέμενες ανταλλαγές πυροβολισμών.

Η απάντηση της «Συντονιστικής των Λαϊκών και Συνδικαλιστικών Οργανώσεων» σε όλα τα παραπάνω, στον αυταρχισμό που επέδειξε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Μεχία, και στην κατασταλτική στάση της Αστυνομίας υπό την αρχηγία του στρατηγού Καρντελιέρ, ήταν η εξαγγελία μιας νέας δυναμικής αγώνα. Σε αυτά τα πλαίσια πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουνίου μια Εθνική Ημέρα Διαμαρτυρίας. Συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις σε ολόκληρη τη χώρα κατέβηκαν σε πορείες, συγκεντρώσεις και απεργίες. Η Συντονιστική πραγματοποίησε ακόμα, την 1η Ιουλίου, μία εθνική συνέλευση, όπου συζητήθηκαν οι προοπτικές για μια γενική απεργία και επιβεβαιώθηκε εκ νέου η αγωνιστική πορεία της οργάνωσης. Το λαϊκό μαζικό κίνημα φαίνεται αποφασισμένο να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις με πολύ συγκεκριμένα αιτήματα, όπως αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, αναστολή του εξωτερικού χρέους, ακύρωση της διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεων, λύση στην ενεργειακή κρίση, παροχή τίτλων κυριότητας στη γη, μείωση των τιμών των καυσίμων, καθώς και αντικατάσταση του αρχηγού της Αστυνομίας και γενικότερες αλλαγές στο αστυνομικό Σώμα.