Εφθασε τον «καθηγητή» Αλέν Προστ και τις 51 νίκες, που αποτελούσαν ρεκόρ και τώρα μονάχα ο Μανουέλ Φάτζιο, θρύλος μιας άλλης εποχής, μοιάζει να αποτελεί τον επόμενο και τελευταίο στόχο. Ο Φάτζιο υπερέχει σε κατακτήσεις τίτλων, μα αντικειμενικά ο Σουμάχερ μοιάζει ικανός να τον ξεπεράσει και να στρογγυλοκαθίσει στο θρόνο του απόλυτα περισσότερο πολυνίκη και πρωταθλητή οδηγού στην Ιστορία.

Η νίκη του Μίκαελ στην Ουγγαρία ήταν εύκολη. Από τα δοκιμαστικά με την κατάκτηση της πολ ποζίσιον έδειξε σε όλους ότι ήταν έτοιμος για την κατάκτηση της πρώτης θέσης, το σπάσιμο του ρεκόρ νικών και τη στέψη του ως παγκόσμιου πρωταθλητή. Με εξαίρεση τα λίγα δευτερόλεπτα της παραμονής του στα δύο πιτ-στοπ, η Φεράρι του δεν απώλεσε την πρωτοπορία. Η νίκη, φυσιολογική και απόλυτα δίκαιη, πανηγυρίστηκε από τον ίδιο με το ύψωμα της γροθιάς και λίγο αργότερα με δάκρυα χαράς. Οι δεκάδες χιλιάδες των θεατών του Ουγγαρόρινγκ ξεχύθηκαν στην πίστα γιορτάζοντας την επικράτησή του. Στη Γερμανία μέχρι ο Σρέντερ το γλέντησε, όσο για το Μαρανέλο, την έδρα της Φεράρι, η γιορτή παρομοιάζει με τη νίκη της Εθνικής ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ.

Η Φεράρι περνά την καλύτερη περίοδό της μετά από αρκετά πέτρινα χρόνια. Το μονοθέσιο που εξέλιξε ο μάγος Ζαν Τοντ είναι το καλύτερο. Χρειάστηκε βέβαια αρκετή υπομονή και πάρα πολύ χρήμα, αλλά η μητρική Φίατ το διέθεσε. Ο Μίκαελ Σουμάχερ χρυσώθηκε για να μείνει στη Φεράρι, και όλοι μαζί δημιούργησαν μια ομάδα αντάξια του θρυλικού ονόματός της. Στρατηγική, συγχρονισμός, εξέλιξη στο μάξιμουμ. Αυτοκίνητο και οδηγός σε αρμονία. Στόχος μόνο οι νίκες και μάλιστα νίκες μόνο δικές τους. Η Φεράρι ακολούθησε τον μοναχικό δρόμο της κατασκευής σασί και κινητήρα από μόνη της, χωρίς συνεργασία με τη Μερσέντες, ή τη BMW, όπως έκαναν η Μακλάρεν και η Γουίλιαμς. Η επιλογή έχει δικαιωθεί εκ του αποτελέσματος. Το μυστικό ίσως βρίσκεται στη δήλωση του παγκόσμιου πρωταθλητή λίγο μετά την κατάκτηση του τίτλου. Απευθυνόμενος στους συνεργάτες του στη Σκουντέρια δήλωσε: «Δεν έχω τρόπο για να σας πω πόσο όμορφα είναι να δουλεύω μαζί σας. Σας αγαπώ όλους».

Για την Ιστορία ο ομόσταβλος στη Φεράρι Ρούμπελ Μπαρικέλο κατέκτησε τη δεύτερη θέση, προσφέροντας μια ακόμη πανηγυρική νότα στο θρίαμβο. Με τους βαθμούς του Βραζιλιάνου ο απολογισμός της ομάδας έφθασε στους 140 βαθμούς, κάτι που σημαίνει και τη μαθηματική κατάκτηση του τίτλου των κατασκευαστών. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ με τη Μακλάρεν πήρε την τρίτη θέση, μα αυτό μόνο παρηγοριά μπορούσε να προσφέρει στον Σκοτσέζο, που ίσως πίστεψε ότι μπορούσε να κατακτήσει τον τίτλο. Ακολούθησαν στις βαθμολογούμενες θέσεις: Ραλφ Σουμάχερ (Γουίλιαμς), Μίκα Χάκινεν (Μακλάρεν) και Νικ Χάιφιλντ (Ζάουμπερ). Στους εναπομείναντες αγώνες ίσως δούμε εκπλήξεις, αφού οι ομάδες που ήδη εργάζονται πάνω στην εξέλιξη των μονοθεσίων της επόμενης σεζόν, θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν αρκετά από τα σχέδιά τους στην πράξη. Αρκετά αλλά όχι όλα αφού τα μυστικά ίσως αποτελούν το διαβατήριο για τον επόμενο τίτλο.