Τετάρτη 22 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Μείωση της αγροτικής παραγωγής

Στο χάρτη της «παραγωγικής απερήμωσης» τοποθετεί την Ελλάδα η ΕΕ

Σημαντική μείωση της αγροτικής παραγωγής σε όλες τις καλλιέργειες, εκτός αυτής του βαμβακιού, έχουμε, κατά την τελευταία δεκαετία, στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών, σήμερα, σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του '90, η παραγωγή σταριού μειώθηκε κατά 100.000 τόνους ετησίως, του ελαιολάδου κατά 6.000 τόνους, του κρέατος κατά 10.000 τόνους και ανάλογη είναι η μείωση και στα άλλα προϊόντα. Και μόνο στο βαμβάκι έχουμε αύξηση κατά 90.000 τόνους, κάτι το οποίο βέβαια δεν είναι αμιγώς υπέρ των αγροτών, καθώς όσο αυξάνεται η παραγωγή του, τόσο αυξάνεται και το πρόστιμο συνυπευθυνότητας, με αποτέλεσμα να πουλάνε φτηνότερα το προϊόν τους και κατ' επέκταση να μειώνεται το εισόδημά τους.

Η μείωση της αγροτικής παραγωγής στη Θεσσαλία οφείλεται σε δυο, κυρίως, λόγους:

  • Στον περιορισμό των καλλιεργειών, που επιβάλλεται στους παραγωγούς με τους κανονισμούς που ψηφίζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση κι εφαρμόζονται στη χώρα μας. Τα τελευταία δέκα χρόνια οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στη Θεσσαλία μειώθηκαν κατά 12.500 στρέμματα.
  • Στις ζημιές που προκαλούνται στις καλλιέργειες, κυρίως λόγω της λειψυδρίας, των αντίξοων καιρικών συνθηκών - καύσωνας, πλημμύρες, χαλάζι κ.ά. - αλλά και διαφόρων ασθενειών.

Η μείωση της αγροτικής παραγωγής έχει ως αποτέλεσμα:

  • Τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος. Υπολογίζεται ότι, στην τελευταία 6ετία, το καθαρό αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 14% περίπου. Φυσικά, η μείωση του εισοδήματος δεν οφείλεται μόνο, ούτε κυρίως, στη μείωση της παραγωγής, αλλά και σε άλλους παράγοντες, όπως οι χαμηλές τιμές των προϊόντων που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες και η τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής, με τις συνεχείς ανατιμήσεις στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
  • Την αύξηση του ρυθμού ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών. Στη Θεσσαλία χιλιάδες αγρότες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους - όπως και σ' όλη την Ελλάδα, καθώς στα χρόνια συμμετοχής της χώρας μας στην ΕΕ η απασχόληση στη γεωργία μειώθηκε κατά 30% - και είτε να στριμωχτούν στις ουρές ανέργων στις ελληνικές μεγαλουπόλεις ή να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας. Φυσικά αυτή η «διαδικασία» δεν είναι αυτόματη, αλλά κατευθυνόμενη και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών στη χώρα μας γίνεται στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στον αγροτικό τομέα, ώστε να περάσει η γη και η παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών - νεοτσιφλικάδων.
  • Στην αύξηση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, που οδηγεί τη χώρα μας σε συνεχώς αυξανόμενη συναλλαγματική «αιμορραγία». Ιδιαίτερα αυξάνονται οι εισαγωγές από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ στην τελευταία, προ ένταξης στην ΕΟΚ, πενταετία οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από χώρες της ΕΕ αποτελούσαν μόνο το 26% των συνολικών, σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει στο 80%.

Η μείωση της αγροτικής παραγωγής στη Θεσσαλία αποτελεί γενικότερο πλήγμα για την αγροτική οικονομία της χώρας μας, καθώς η περιοχή είναι από εκείνες στις οποίες ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας έπαιζε πάντα κι εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομική ζωή. Και τούτο διότι το 35% σχεδόν του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της απασχολείται στον αγροτικό τομέα, ένα ποσοστό, δηλαδή, σχεδόν διπλάσιο από αυτό του μέσου όρου στη χώρα μας. Στη Θεσσαλία καλλιεργούνται όλα τα αγροτικά προϊόντα και είναι χαρακτηριστικό ότι εκεί παράγεται το 40% της συνολικής παραγωγής βαμβακιού στη χώρα μας, το 28% της παραγωγής σταριού, καθώς και μεγάλα ποσοστά της ελλαδικής παραγωγής καλαμποκιού, ζαχαρότευτλων, πεπονοειδών, κηπευτικών, μήλων, αλλά και καπνού, ελαιολάδου, ακόμα και ανθοκομικών. Κατέχει, επίσης, σοβαρό μερίδιο στην παραγωγή κρέατος, καθώς παράγει πάνω από 40.000 τόνους ετησίως.

Το γεγονός ότι στη Θεσσαλία - μια περιοχή η οποία, υπό διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσε να αποτελεί τον «γεωργικό παράδεισο» της χώρας μας και γενικότερα της Ευρώπης - προχωράει, με γοργούς ρυθμούς, η παραγωγική συρρίκνωση, δείχνει, ανάγλυφα, το «χάρτη» μέσα στον οποίο τοποθετεί την Ελλάδα η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Πρόκειται για μια πολιτική που χαράσσει ένα χάρτη «παραγωγικής απερήμωσης» για τη χώρα μας, ώστε να μην μπορεί να στέκεται στα δικά της πόδια, αλλά να είναι εξαρτημένη από τους «φίλους», «εταίρους» και «προστάτες» της, οι οποίοι και επιβουλεύονται τα συμφέροντά της.

Αυτή την αντιαγροτική πολιτική αντιμάχονται οι Θεσσαλοί αγρότες, βγαίνοντας στους δρόμους του αγώνα, με ιδιαίτερη μαζικότητα κι αποφασιστικότητα στα τελευταία 6 χρόνια. Και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι να την ανατρέψουν και να επιβάλουν μια φιλοαγροτική, φιλολαϊκή πολιτική, που θα τους επιτρέπει να μείνουν στη γη τους και θα τους βοηθά να προκόβουν και να προοδεύουν στη ζωή τους.


Π. Ρ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ