Σάββατο 5 Νοέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Συζητήσεις και ευχές για ανάπτυξη δράσης σε έντονα εύφλεκτο ανταγωνιστικό περιβάλλον

Από το πρόσφατο ελληνορωσικό φόρουμ

Eurokinissi

Από το πρόσφατο ελληνορωσικό φόρουμ
Οι εκτιμήσεις των αστικών επιτελείων της Ελλάδας για τα αποτελέσματα της πρόσφατης επίσκεψης του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, φαίνεται ότι συμπυκνώνονται στην άποψη που εξέφρασε ο Μ. Γ. Γιάκουσεβ, αντιπρόεδρος του Αναλυτικού Κέντρου «Κατέχον», όταν είπε στο γεωπολιτικό φόρουμ στην Αθήνα: «Προφανώς οι πνευματικές και πολιτιστικές σχέσεις μας είναι στενές αλλά η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπου, όπως καταλαβαίνετε, εμείς - ως Ρωσία - δεν έχουμε καμία σχέση. Αν τώρα προχωρήσει το Brexit και ενδεχομένως σε 5 χρόνια από τώρα, ίσως, η Ελλάδα θέλει να είναι μέλος της Ευρασιατικής Ενωσης θα μιλάμε πια σε διαφορετική βάση...». Που σημαίνει ότι η Ρωσία δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ανάλογα ήταν και τα ρεπορτάζ του αστικού Τύπου, δίνοντας το στίγμα: Καλό να υπάρχουν οι ελληνορωσικές σχέσεις αλλά και αυτές καθορίζονται από την ευρωατλαντική επιλογή της αστικής τάξης της Ελλάδας και αυτό δεν αλλάζει. Ακόμη και σε τομείς που έχουν αναπτυχθεί οικονομικές σχέσεις όπως η Ενέργεια. Αλλωστε, είναι γνωστή η τύχη του αγωγού «South Stream» που θα περνούσε και από την Ελλάδα.

Ετσι δεν είναι τυχαίο που ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σ. Λαβρόφ, παρέπεμψε στις Βρυξέλλες το μέλλον του νέου ρώσικου αγωγού, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας, λέγοντας ευθέως ότι ο αγωγός που έχει λάβει την ονομασία «Turkish Stream» θα επεκταθεί στην Ευρώπη μόνο εάν λάβει το «πράσινο φως» της Κομισιόν. Οπως φαίνεται, η Ρωσία έπειτα από την ακύρωση του προηγούμενου σχεδιασμού της για τον «South Stream» κατόπιν ευρωπαϊκών - αλλά και έμμεσων αμερικανικών - παρεμβάσεων είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου της μόνο εάν λάβει τις απαιτούμενες εγγυήσεις από τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ.

Η σαφής αυτή δήλωση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών έρχεται σε μία περίοδο, κατά την οποία πληθαίνουν οι φωνές στο εσωτερικό της ΕΕ εκείνων που επιθυμούν την ομαλοποίηση των ευρω-ρωσικών σχέσεων, με δεδομένες τις ζημιές στους ευρωενωσιακούς επιχειρηματικούς ομίλους από τις συνεχιζόμενες κυρώσεις λόγω του Ουκρανικού.

Κατά το προηγούμενο διάστημα, η Ρωσία, σχετικά με τον «turkish stream», έχει εξασφαλίσει τις απαιτούμενες άδειες από το τουρκικό κράτος για την υλοποίησή του. Στις 10 Οκτώβρη, κατά τη διάρκεια του 23ου Παγκόσμιου Ενεργειακού Συμβουλίου στην Κωνσταντινούπολη, επίσημες κυβερνητικές αντιπροσωπείες των δύο χωρών προχώρησαν στην υπογραφή της τελικής συμφωνίας για την κατασκευή δύο γραμμών του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα για 660 χλμ. Ενώ ακόμη 250 χλμ. θα είναι το χερσαίο τμήμα του μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

«Εξαιρετικά σημαντική» είχε χαρακτηρίσει την υπογραφή της συμφωνίας ο πρόεδρος της «Gazprom», Al. Miller, αφού όπως είπε «ο εξαιρετικά ταχύς ρυθμός με τον οποίο ετοιμάστηκαν τα απαιτούμενα έγγραφα δείχνουν την αποφασιστικότητα και των δύο πλευρών - Ρωσίας και Τουρκίας - να προχωρήσουν στην κατασκευή ενός αγωγού που θα ενισχύσει την αξιόπιστη προμήθεια φυσικού αερίου στην Τουρκία, αλλά και στην Νότια Ευρώπη».

Σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια, ο νέος αγωγός θα έχει δυναμικότητα μεταφοράς 63 δισ. κ.μ. (bcm) φυσικού αερίου, από τα οποία τα 15,75 bcm θα παραδίδονται στην τουρκική αγορά και τα υπόλοιπα 47,25 bcm θα κατευθύνονται στην ευρωπαϊκή αγορά, μέσω της Ελλάδας. Για να γίνει κατανοητή η τάξη μεγέθους του παραπάνω αγωγού, αναφέρουμε ότι ο αγωγός ΤΑP, που θα φέρνει το αζέρικο αέριο στην Ευρώπη, θα έχει αρχική χωρητικότητα 10 bcm, με δυνατότητα μελλοντικής επέκτασης στα 20 bcm. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν, με τα σημερινά δεδομένα, δεν επαρκεί για να καλύψει την ευρωπαϊκή ζήτηση.

Οπως γίνεται εμφανές από την επιμονή της Ρωσίας για τη δημιουργία νότιας διόδου φυσικού της αερίου, παρά τα εμπόδια που υψώνουν μέχρι σήμερα οι κυρίαρχες δυνάμεις εντός του ευρωατλαντικού μπλοκ, προσπαθεί να συγκρατήσει τις θέσεις της στα ενεργειακά πράγματα της Ευρώπης. Μάλιστα, πολύ πρόσφατα έχει παρουσιαστεί και εναλλακτικό σενάριο σχετικά με τον νέο αυτόν αγωγό, που παραμένει ως σκέψη εντός της Ρωσίας, να χωριστεί ο αγωγός σε δύο τμήματα. Να φτάσει δηλαδή διά μέσου της Μαύρης Θάλασσας μέχρι τα θαλάσσια σύνορα Βουλγαρίας και Τουρκίας και από εκεί να χωριστεί σε δύο διαδρομές προς Βουλγαρία και Τουρκία.

Ρώσοι αναλυτές υποστηρίζουν πως εάν το σύνολο των ποσοτήτων φυσικού αερίου του νότιου διαδρόμου περνούν μέσα από την Τουρκία, αυτό ενισχύει τη θέση της στον ενεργειακό γεωπολιτικό χάρτη. Αλλά αυτό δεν θα το επιθυμούσαν τα ισχυρά κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη. Μέχρι πρόσφατα, το σχέδιο αυτό σκόνταφτε στην πολιτική ηγεσία της Βουλγαρίας που δεν επιθυμούσε να μετατραπεί σε χώρα - transit του ρωσικού φυσικού αερίου. Πρόσφατα, όμως, ο Βούλγαρος πρωθυπουργός δήλωσε ότι η χώρα του θα μπορούσε να γίνει ενεργειακός κόμβος της ΝΑ Ευρώπης. Εάν αυτή η δήλωση περιλαμβάνει και ρώσικο φυσικό αέριο είναι κάτι που θα φανεί το επόμενο διάστημα.

Βεβαίως, υπάρχει και άλλο ένα ζήτημα σχετικά με το Ενεργειακό και την Τουρκία. Τα κοιτάσματα της Μεσογείου και ο πιο φτηνός και σύντομος δρόμος μεταφοράς τους στην Ευρώπη. Ζήτημα που έχει προκαλέσει σχεδιασμούς αγωγών από Ισραήλ μέσω Κρήτης και στη συνέχεια στην Ευρώπη, ή μέσω Κύπρου - Ελλάδας και στη συνέχεια στην Ευρώπη. Αλλά ο πιο σύντομος δρόμος είναι Ισραήλ - Κύπρος - Τουρκία. Οι σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ εξομαλύνονται, φάνηκε και στο ενεργειακό φόρουμ της Κωνσταντινούπολης. Ταυτόχρονα, οι ευρωατλαντικές δυνάμεις βιάζονται για λύση του Κυπριακού και οι ενέργειες ως προς αυτό εντείνονται. Αν αυτή η λύση επιτευχθεί, δημιουργεί νέα δεδομένα σε όλο τον ενεργειακό χάρτη στην περιοχή μας και πιθανά νέους παράγοντες ανταγωνισμών.

Περιπλοκή των αντιθέσεων

Σε σχέση με τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά, βασική επιδίωξη της Ρωσίας είναι η παράκαμψη της Ουκρανίας. Την ίδια πολιτική επιδίωξη εξυπηρετεί και η κατασκευή του «Nord Stream 2» του αγωγού δηλαδή που καταλήγει στη Γερμανία διασχίζοντας τη Βαλτική. Η κατασκευή του έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις των χωρών της ανατολικής Ευρώπης, βασικά της Πολωνίας και των Βαλτικών κρατών αλλά και πολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό της Γερμανίας, αντανάκλαση της σφοδρής ενδοαστικής σύγκρουσης που προκαλεί η χάραξη των ενεργειακών διαδρόμων στην Ευρώπη. Σε πρόσφατο εκτενές ρεπορτάζ της «Deutsche Welle» υπό τον τίτλο «Ποιος φοβάται τον αγωγό Nord Stream 2;» υπογραμμίζεται η επίθεση που εξαπέλυσε κατά της Α. Μέρκελ ο Ν. Ρέτγκεν, πρόεδρος της γερμανικής κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Είπε συγκεκριμένα: «Βρίσκω την τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης, ότι ο Nord Stream 2 ως πρότζεκτ της ιδιωτικής οικονομίας δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική, απαράδεκτη και προκλητική. Ο αγωγός αγγίζει πολωνικά, ουκρανικά και συμφέροντα ασφάλειας άλλων χωρών, που αν τα παραβλέψει κανείς μπορεί να δημιουργήσει ένα ακόμη ρήγμα στην ΕΕ».

Ωστόσο, στο εσωτερικό της Γερμανίας οι κυρίαρχες δυνάμεις επιθυμούν τη συνέχιση και ολοκλήρωση του αγωγού που με τα άνω των 110 δισ. κ.μ. χωρητικότητας θα καταστήσει τη Γερμανία βασικό κόμβο μεταφοράς φυσικού αερίου στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι και αυτός ένας παράγοντας που δείχνει τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς στη Γερμανία. Η υλοποίηση του «Nord Stream 2» (εδώ δεν βάζει ζήτημα η Κομισιόν με το πρόσχημα των εναλλακτικών ενεργειακών πηγών και δρόμων), είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα εκείνων των δυνάμεων που επιθυμούν το νότιο ρωσικό αγωγό «South Stream», αφενός γιατί κοντράρονται με τη Γερμανία, αφετέρου γιατί θα έχουν μεγαλύτερα οφέλη από το πέρασμα του αγωγού από τα εδάφη τους. Ο Μ. Ρέντσι το χρησιμοποιεί στις δημόσιες τοποθετήσεις του, ενώ και η ελληνική κυβέρνηση, «όσο την παίρνει», λέει ότι η κατασκευή του αγωγού εξυπηρετεί την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Αυτό υποστήριξε και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Σ. Λαβρόφ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτης, εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία η συνεργασία των δύο χωρών να επεκταθεί περαιτέρω το επόμενο διάστημα και σε ευρύτερους τομείς. Αλλά αυτό ως επιθυμία και ευχή και τίποτα παραπάνω.

Δεν περιορίζεται στον αγωγό η ελληνορωσική συνεργασία

Κατά τα άλλα, στο Ελληνορωσικό φόρουμ που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών με τη συμμετοχή πολλών εκπροσώπων μονοπωλιακών ομίλων από τους τομείς της Ενέργειας, των κατασκευών και του τραπεζικού επενδυτικού τομέα, έγιναν εκατέρωθεν προσκλήσεις για ενίσχυση της αναμεταξύ τους συνεργασίας, εκπρόσωποι των οποίων παρευρέθηκαν στο χτεσινό συνέδριο που διεξήχθη στο Ζάππειο. Σε αυτό το πλαίσιο, γίνονται και πολλαπλασιάζονται οι διερευνητικές επαφές για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω κοινών επιχειρηματικών σχημάτων, η επιχειρηματική συνεργασία στον τομέα των δικτύων ηλεκτρισμού και της διαχείρισής τους. Παράλληλα, την περασμένη βδομάδα ολοκληρώθηκε η 10η Σύνοδος της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής Ελλάδας - Ρωσίας, με αποκλειστικό θέμα τις «μπίζνες» μεταξύ επιχειρηματικών ομίλων των δύο μερών, κύρια στους τομείς των δικτύων Ενέργειας και Μεταφορών, τη διαμετακόμιση, τον Τουρισμό και την εκμετάλλευση λιμένων. Φυσικά, ακόμα και αν ευοδωθούν κάποια απ' αυτά τα σχέδια, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων θα υπηρετούν, ενώ ο λαός δεν θα έχει κανένα όφελος, αφού θα πληρώνει πανάκριβα την ενεργειακή κάλυψη των αναγκών του, στον τουρισμό οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συνθήκες γαλέρας, το ίδιο και στα λιμάνια και τις μεταφορές.


Φ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ