Σημαντικά υλικά και ντοκουμέντα από την Ιστορία του λαϊκού κινήματος συνεχίζουν να προσφέρονται στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ από συντρόφους και συναγωνιστές, με στόχο το διαρκή εμπλουτισμό του.

Στη νεότερη «σοδειά» περιλαμβάνονται 2 φωτογραφίες από την περιοχή της Νέας Ιωνίας, τις μέρες του ηρωικού Δεκέμβρη του '44, και 5 φωτογραφίες από την ίδια περίοδο, όταν μαζί με τα τμήματα του ΕΛΑΣ που αποχωρούσαν από την Αθήνα, έπαιρνε το δρόμο για περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας πλήθος κόσμου, ανάμεσά τους και διανοούμενοι της εποχής, για να προστατευτούν από το όργιο της τρομοκρατίας που είχε ξεσπάσει.

Καθώς ο χώρος της εφημερίδας δεν επαρκεί για την παρουσίαση μιας κι έξω όλων των υλικών που φτάνουν στο Αρχείο του ΚΚΕ, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε σήμερα δύο ακόμα, που αφορούν σε αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Πρόκειται, πρώτον, για τα προσωπικά αντικείμενα του Γιώργη Ερυθριάδη (Πετρής) από το κελί του στη φυλακή του Ιτζεδίν Κρήτης, την περίοδο 1960 - 1963, που προσφέρθηκαν στο Αρχείο από τον ανιψιό του Νίκο Ελευθεριάδη, μαζί με ένα γράμμα και χειροποίητη υφαντή κάρτα, της Ελλης Ερυθριάδου προς τον σύζυγό της, Γιώργη Ερυθριάδη, από τις φυλακές Αβέρωφ (1962, 1960), καθώς επίσης και φωτογραφίες του Γιώργη Ερυθριάδη και της γυναίκας του Ελλης σε διάλειμμα της δίκης τους το 1960, όπου διακρίνονται μαζί τους η αδελφή του Ευλαλία και ο ανιψιός του Νίκος Ελευθεριάδης. Το σύνολο των υλικών παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα του Αρχείου του ΚΚΕ στη διεύθυνση http://arxeio.kke.gr/

Στο αρχείο έφτασε επίσης και μια φωτογραφία του Κώστα (ΝΤΙΝΟΣ) Βουρδέρη (Καπετάν Καρατζάς ή Νεοκλής), προσφορά από τον γιο του Κωνσταντίνο Βουρδέρη.

Ο Γ. Ερυθριάδης γεννήθηκε το 1910. Από παιδί ακόμη, έζησε και ανδρώθηκε στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες στη Νάουσα, όπου ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική και κομματική δράση μέσα από τις γραμμές της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ.

Στη δικτατορία Μεταξά, ο Ερυθριάδης δούλεψε παράνομα χρησιμοποιώντας το όνομα Πέτρος. Από τότε, αυτό το όνομα, Πετρής, έγινε σχεδόν συστατικό του ονόματός του και μ' αυτό τον συναντάμε σε πολλά έγγραφα της Ιστορίας του ΚΚΕ. Υπήρξε μέλος και Γραμματέας του Μακεδονικού Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της Κατοχής έως την Απελευθέρωση.

Πολέμαρχος του ΔΣΕ, συμμετείχε ως μέλος του Πολεμικού Συμβουλίου στο ένδοξο αυτό έπος, ανέλαβε διοικητής της 20ής Ταξιαρχίας και αργότερα διοικητής της 6ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, που δρούσε στην Κεντρική Μακεδονία. Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, ο Ερυθριάδης πέρασε στην πολιτική προσφυγιά.

Ξαναβρέθηκε στην Ελλάδα παράνομα, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, με αποστολή την καθοδήγηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων. Συνελήφθη το 1960 και την ίδια χρονιά αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 12 στελεχών του ΚΚΕ με την κατηγορία της «κατασκοπείας».

Στο τυποποιημένο κατηγορητήριο αναφερόταν πως οι κατηγορούμενοι «εισήλθον εις την Ελλάδα εκ χωρών του παραπετάσματος με σκοπόν τη διενέργειαν κατασκοπείας διά λογαριασμόν ξένης δυνάμεως». Οι Ρούλα Κουκούλου, Αύρα Παρτσαλίδου, Κώστας Φιλίνης, Γιώργης Ερυθριάδης, Ελλη Ερυθριάδου και Κώστας Τριανταφύλλου καταδικάζονται σε ισόβια μια βδομάδα αργότερα.

Ο Ερυθριάδης μεταφέρθηκε στις φυλακές Ιτζεδίν, όπου, αν και βαριά άρρωστος, τον έκλεισαν επί 17 μήνες στην απομόνωση αυτού του κάτεργου, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Γενάρη 1963.

Από τα 35 χρόνια της ζωής του στο Κόμμα και τη Νεολαία του, ο Ερυθριάδης πέρασε 15 χρόνια στις φυλακές και στις εξορίες, 6 στα βουνά, 4 στην παρανομία, 5 στην πολιτική προσφυγιά και τα άλλα 5 μεταξύ νόμιμης και μισοπαράνομης δράσης. Ετσι κύλησε όλη η αγωνιστική του πορεία, που ξεκίνησε από τα εφηβικά του χρόνια και διάρκεσε έως τα 53 του.

Ο Κώστας Βουρδέρης, παιδί της εργατικής τάξης, γραμματέας συνδικαλιστικών οργανώσεων του ΕΚ Πάτρας, ταύτισε γρήγορα τις νεανικές επαναστατικές του ανησυχίες με τις ιδέες της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας. Στην περίοδο της Κατοχής, η αντιφασιστική του συνείδηση και συγκρότηση τού έδινε το θάρρος και την ικανότητα να μετατρέπει τα πιο απλά αιτήματα του πατραϊκού λαού σε αντιπολεμικές, αντικατοχικές εκδηλώσεις, πρωτοστατώντας σε αυτές. Τίμησε το ΚΚΕ και το κομμουνιστικό κίνημα. Αγωνίστηκε φλογερά ως Γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ. Καθοδηγητής στο ΕΑΜ, χρόνια στην παρανομία και στην Ελεύθερη Ελλάδα. Ιδρυτικό στέλεχος οργανώσεων του ΕΑΜ, στην Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή. Αντιπρόσωπος της Δημοκρατικής κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας. Στον αγώνα πήρε τα ονόματα Νεοκλής και Καπετάν Καρατζάς. Με τη συμβολή του Νίκου Μπελογιάννη (ΠΕΤΡΟΥ) συγκρότησε και καθοδήγησε τον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ, τη συγκέντρωση και προώθηση οπλισμού, πληροφοριών, την οργάνωση μαχητικών ομάδων. Πέρασε στρατοδικείο, φυλακίστηκε, εξορίστηκε, βασανίστηκε. Είχε συγκεντρώσει το μίσος όλης της αντίδρασης. Στα τέλη Φλεβάρη του 1949 προδόθηκε, όντας επικηρυγμένος. Δολοφονήθηκε μαζί με τον σύντροφό του Καπετάν Νικήτα Πολυκράτη, στην Τριταία Αχαΐας, μετά από πολύωρη, σκληρή και άνιση μάχη με δοσίλογους και ταγματασφαλίτες. Τον αποκεφάλισαν και το «τίμημα» έκανε τον γύρο της Πελοποννήσου μέσα σε αλαλαγμούς, από τους δολοφόνους του, για πολλές βδομάδες.