Μέσα σε... πανηγυρικό κλίμα, το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, ούτε λίγο ούτε πολύ, περιφέρει κονδύλια του ΕΣΠΑ από υπουργείο σε υπουργείο ως επίδειξη «κοινωνικής πολιτικής». Σε τέτοιο κλίμα εξαγγέλθηκαν προγράμματα του ΕΣΠΑ για τα πανεπιστήμια, για τους παιδικούς σταθμούς, για τον Αθλητισμό, χώρους με χρονίζοντα προβλήματα, που έχουν δεχτεί ακόμα μεγαλύτερα πλήγματα τα χρόνια των μνημονίων. Η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στον Αθλητισμό κ.ο.κ., δεν αλλάζει με μέτρα - ασπιρίνες, με πεπερασμένους πόρους και ημερομηνία λήξης, που κινούνται στη γνωστή πολιτική κατεύθυνση. Για παράδειγμα, το «κοινωνικό σκέλος» του ΕΣΠΑ (παράλληλο στο «αναπτυξιακό») δεν καλύπτει το σύνολο των αναγκών σε ό,τι αφορά τους παιδικούς σταθμούς ή σε κάποιες περιπτώσεις το ΕΣΠΑ γίνεται και «όχημα» για την προώθηση της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου, όπως για παράδειγμα στα πανεπιστήμια, όπου δεν αφορούν μόνο «κοινωνική πολιτική», αλλά διατίθενται και για σύνδεση των Ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις και την αγορά, αλλά και παγίωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και επικοινωνιακά από την κυβέρνηση δεν φτάνει για να καλύψει τις τεράστιες πραγματικές ανάγκες. Ούτε μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο στα αντιλαϊκά μέτρα, ούτε να ελαφρύνει τις ευθύνες όσων καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια, στέρησαν και επιχειρούν να στερήσουν κι άλλα δικαιώματα.