Σημαντική μερίδα 16χρονων, κυρίως αγοριών, ασχολείται συστηματικά με τον τζόγο (τζόκερ, στοίχημα, ιπποδρομίες κ.ά. - νόμιμο και παράνομο - μέσω διαδικτύου). Ενα στα οκτώ 16χρονα αγόρια (13,1%) βρίσκεται - βάσει ειδικής κλίμακας - σε κίνδυνο για παθολογική ενασχόληση με το στοιχηματισμό, ενώ ένα χαμηλότερο, αλλά άξιο προσοχής, ποσοστό αγοριών (5,8%) παρουσιάζουν ήδη προβληματική ενασχόληση. Τα παραπάνω φέρνει στη δημοσιότητα η «Πανελλήνια Ερευνα στο μαθητικό πληθυσμό για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές - 2015».

Οι ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων για την εξάπλωση του τζόγου είναι εγκληματικές. Εδώ και δεκαετίες, με μπροστάρη το κράτος, καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες, «σπρώχνοντας» ακόμη και πιτσιρικάδες να δοκιμάσουν την τύχη τους και να τζογάρουν, να γίνουν εκατομμυριούχοι, να πιάσουν την καλή. Γιατί το «κι αν σου κάτσει...», εκτός των άλλων, διαμορφώνει στάση ζωής. Δημιουργεί ηττοπάθεια και απόσταση από την αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων. Αυταπάτες ότι ο μοναδικός δρόμος να περάσεις από την κόλαση, που το σύστημα δημιουργεί, στον παράδεισο, είναι το «εύκολο» χρήμα και η «τύχη».

Το πρόβλημα δεν είναι αν ο τζόγος είναι νόμιμος ή παράνομος. Ετσι κι αλλιώς, το κλίμα που δημιουργεί η διαφήμιση του νόμιμου αρκεί και για τη διαφήμιση του παράνομου. Είναι μια πραγματικότητα που συντηρείται, αναπαράγεται και ενισχύεται πολύμορφα, γιατί συμφέρει το σύστημα και του φέρνει πολυεπίπεδα κέρδη.