Η «ανοιχτή πρόσκληση διαλόγου και συμπόρευσης» σε «όσες δυνάμεις, κινήσεις, προσωπικότητες του ευρύτερου προοδευτικού, ανανεωτικού και σοσιαλιστικού χώρου» που απηύθυνε ο Αλ. Τσίπρας την περασμένη Δευτέρα, από το βήμα της εκδήλωσης του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλη, ήταν απτή, αλλά και επίσημη επιβεβαίωση της «πρωτοβουλίας» του ΣΥΡΙΖΑ να αναβαπτίσει σε «νέο», αυτό που στη συνείδηση ενός μεγάλου τμήματος του λαού έχει ξεφτίσει, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής που προώθησε διαχρονικά για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Στη βάση αυτή ο πρωθυπουργός εμφάνισε την «προσπάθεια» του ΣΥΡΙΖΑ ως «ελπίδα» για φιλολαϊκή στροφή συνολικά της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καλώντας την εργατική τάξη και συνολικά το λαό να συνεχίζει να υπομένει αδιαμαρτύρητα τον σφαγιασμό τους στο βωμό της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Η εξαπάτηση είναι πασιφανής και έρχεται να κολλήσει στον μύθο της «δίκαιης» καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ηταν χαρακτηριστικά τα όσα υποστήριξε κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του στην εκδήλωση του Παπαδημούλη. Αφού είπε ότι στην ΕΕ εξελίσσεται «μια αναμέτρηση καθοριστική σε όλα τα επίπεδα - πολιτικό, κοινωνικό και ταξικό - ανάμεσα στις προοδευτικές και τις συντηρητικές δυνάμεις, για το μέλλον της Ευρώπης», παρουσίασε τον ΣΥΡΙΖΑ ως «γόνιμο μπόλι» και «μαγιά για έναν αναγκαίο διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς, της πράσινης αριστεράς και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας». Σε άλλο σημείο υποστήριξε ότι αυτό είναι «το στοίχημα της αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη» και πως «βιώσιμη Ευρώπη χωρίς προοδευτική σφραγίδα δεν μπορεί να υπάρξει». Μάλιστα έκανε με νόημα ειδική αναφορά για «ενδιαφέροντα σήματα, όπως την πολιτική στροφή του γερμανικού SPD και τη συγκυβέρνηση στο Βερολίνο με την Αριστερά και τους Πράσινους». Ενώ πρόσθεσε ότι αυτό θα αποτελέσει και ένα από τα βασικά ζητήματα που θα απασχολήσουν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόσθεσε ότι «ήρθε η ώρα αυτό που κάνουμε στην Ευρώπη να το κάνουμε και στην Ελλάδα», αρχίζοντας από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ, παρεμβαίνοντας στο πεδίο των διεργασιών ανάμεσα στα λεγόμενα κεντρώα / κεντροαριστερά κόμματα όπως ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ανέφερε ότι «κομματικές ηγεσίες που αυτοπροσδιορίζονται προοδευτικές, κεντροαριστερές», δεν μπορούν να «καταλαμβάνονται με αντιΣΥΡΙΖΑ μένος», διότι αυτό «οδηγεί στην αγκαλιά της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς», η οποία «είναι γεμάτη με ακροδεξιά στοιχεία».

Δείξε μου τους φίλους σου...

Τι είδους στροφή της ΕΕ και «προοδευτική σφραγίδα» είναι αυτή που ...«οραματίζεται» ο ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτεται ανάγλυφα από την «ταυτότητα» των σοσιαλδημοκρατών ...συμμάχων του «Νότου». Ο «σύμμαχος» Φρ. Ολάντ πέρασε σε βάρος των Γάλλων εργαζομένων τον λεγόμενο νόμο «Ελ Κομρί». Με το νόμο αυτό προωθείται η πλήρης ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, καταργείται το σταθερό ημερήσιο εβδομαδιαίο ωράριο, καταργούνται οι υπερωρίες και οι υπερεργασίες, δηλαδή αύξηση της απλήρωτης δουλειάς.

Ο έτερος σύμμαχος του Αλ. Τσίπρα, ο Ρέντσι στην Ιταλία, ως «λαγός» με το νόμο «Jobs Act» άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση των απολύσεων και τις συμβάσεις με μηδενικά δικαιώματα. Αυτοί είναι οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ, σφαγείς των εργασιακών δικαιωμάτων. Οσο για τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία που «στέλνει θετικά σήματα και κάνει στροφή», έχει ισοπεδώσει προ πολλού τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα για να περάσει η καπιταλιστική ανάπτυξη στη Γερμανία. Αυτά ακριβώς τα μέτρα, τύπου Ολάντ και Ρέντσι, είναι που συζητάνε ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του ανοιχτά με τους εταίρους τους, το κουαρτέτο.

Εξάλλου ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις και για ποιο λόγο θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ «μπόλι» και «μαγιά» για την αναβάπτιση της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι οι προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου του κεφαλαίου για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Και αυτό είναι μία διαδικασία δύσκολη, που περνάει μέσα από σφοδρές καπιταλιστικές αντιθέσεις για το καλύτερο μείγμα διαχείρισης. Αντιθέσεις που οξύνονται όσο αυτός ο στόχος της ανάκαμψης δεν φαίνεται να έρχεται κοντά, ενώ ενέχουν κινδύνους που απειλούν τη συνοχή του ιμπεριαλιστικού αυτού κέντρου. Αλλωστε δεν είναι τυχαίες οι προειδοποιήσεις του Αλ. Τσίπρα ότι Ευρωπαϊκή Ενωση «δεν θα υπάρξει αν δεν αλλάξει».

Απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες του συστήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να συμβάλει στην ανανέωση αυταπατών και ψευδαισθήσεων περί καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, «φρεσκάροντας» την «μουχλιασμένη» σοσιαλδημοκρατία και επιδιώκοντας να στοιχίσει ένα μεγάλο τμήμα του λαού πίσω από τα συμφέροντα του κεφαλαίου.