Περίπου σαν μια τυπική διαδικασία κλεισίματος ...εκκρεμοτήτων παρουσίασε τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, σε συνέντευξή του στη «Deutche Welle». Ετσι, αφού υποστηρίζει ότι το ζήτημα τίθεται με επίταση ίσως γιατί «υπάρχει μια ανάγκη να τακτοποιούνται οι λογαριασμοί όλων με το παρελθόν τους», προσθέτει πως «υπάρχουν κάποιες εκκρεμότητες, οι οποίες δεν κοστολογούνται. Είναι τυπική η κοστολόγηση με μια άρτια μελέτη που έχει κάνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η ουσία είναι η ηθικοπολιτική και ιστορική δικαίωση, αυτό που εγώ λέω "τακτοποίηση των λογαριασμών με την Ιστορία"».

Ο Ν. Βούτσης επιχειρεί να οικειοποιηθεί για λογαριασμό της κυβέρνησης πρωτοβουλίες τις οποίες κάθε άλλο παρά στήριξε, υποστηρίζοντας ότι «προσπαθούμε να υπάρξει μια ουσιαστική διεθνοποίηση (...) Γι' αυτό το λόγο, το καταθέσαμε και στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα κάνουμε και μια προσπάθεια και στα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια...». Θυμίζουμε ότι η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου έθεσε στο αρχείο Αναφορά της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ για το ζήτημα, η οποία στηρίχτηκε απ' την Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, για την οποία η κυβέρνηση αρνήθηκε να τοποθετηθεί.

Ο πρόεδρος της Βουλής αποφεύγει να τοποθετηθεί για το αν η κυβέρνηση μελετά άλλους τρόπους διεκδίκησης των αποζημιώσεων. «Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό το ζήτημα. Μέρος του πορίσματος της διακομματικής Επιτροπής της Βουλής αποτελεί και ο οδικός χάρτης για τη διεκδίκηση. Καλό είναι, όταν βρισκόμαστε στο πρώτο ή στο δεύτερο βήμα για τη διαμόρφωση μιας συναντίληψης για να λυθεί αυτό το θέμα, να μην αναφερόμαστε και στα επόμενα βήματα, τα οποία υπάρχουν είτε έτσι, είτε αλλιώς, υπό την έννοια του Διεθνούς Δικαίου» αρκείται να δηλώσει, επαναλαμβάνοντας ότι «η οικονομική διάσταση αυτού του θέματος έρχεται δεύτερη και τρίτη σε σημαντικότητα. Θα τεθεί ή μπορεί να αντιμετωπιστεί σε ένα βαθμό, μόνο εφόσον υπάρξει μια επί της ουσίας συζήτηση πάνω στο ηθικό, στο ιστορικό και ανθρώπινο θέμα. Αυτή είναι η πληγή. Ξέρετε ότι τα χρήματα έρχονται και παρέρχονται. Βγαίνουν και διαφορετικά νομίσματα. Τώρα όλοι είμαστε στο ίδιο νόμισμα και καλά κάνουμε, όμως το άλλο ζήτημα παραμένει».