«Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε λιτότητα και ανάπτυξη τελείωσε. Αυτή τη στιγμή όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υποστηριχθεί η ανάπτυξη. Θα αφήσω τους Γερμανούς να μιλήσουν οι ίδιοι για τις θέσεις τους. Είχαμε, βέβαια, μαζί τους, ένα σαφές ποσοστό ασυμφωνιών σε σχέση με τις μακροοικονομικές πολιτικές των τελευταίων ετών, αλλά αν κοιτάξετε τις πολιτικές των τελευταίων δεκαοκτώ μηνών στην Ευρώπη, θα προσέξετε ότι μια σειρά πραγμάτων έχει αλλάξει». Αυτά είναι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, στην ιταλική εφημερίδα «Λα Στάμπα».

Αν αποδεικνύουν κάτι όλα αυτά, είναι ότι το τμήμα εκείνο του κεφαλαίου που στηρίζει την κυβέρνηση Ομπάμα έχει συμφέρον να συμπαραταχθεί με τις αστικές τάξεις που αντιπαρατίθενται στη γερμανική, όπως αυτές της Γαλλίας και της Ιταλίας, όπου «κολλάει» αυτή της Ελλάδας που εκπροσωπεί η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Βέβαια, το «αφήγημα» περί ανάπτυξης ή λιτότητας, δηλαδή για το μείγμα διαχείρισης, έχει σημασία για τους καπιταλιστές αλλά είναι παραμύθι για τους εργαζόμενους. Γι' αυτούς είναι δεδομένο το τσάκισμα δικαιωμάτων για να αυξηθεί η κερδοφορία των καπιταλιστών. Οι αυταπάτες περί ανάκαμψης που θα ευνοήσει τους εργαζόμενους καταρρίπτονται στις ίδιες τις ΗΠΑ, που ενώ τρέχουν με 2% ανάπτυξη, οι εργαζόμενοι είναι στο ίδιο και χειρότερο σημείο. 50 εκατομμύρια οι ανασφάλιστοι και φτωχοί και οι μισθοί των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων καθηλωμένοι.