Κυριακή 12 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ανάφλεξη με πετρέλαιο στα Βαλκάνια

Η βασικότερη ίσως - από γεωπολιτική άποψη - συνέπεια της απομάκρυνσης Μιλόσεβιτς από την εξουσία είναι η ολοκληρωτική απονεύρωση της ρωσικής επιρροής στη Βαλκανική χερσόνησο. Από αυτή τη σκοπιά, απομακρύνθηκε από τη «σκακιέρα» ένας βασικός ανασταλτικός παράγοντας για τη χρησιμοποίηση των βαλκανικών εδαφών ως δρόμων μεταφοράς των πετρελαίων της Κασπίας προς τις αγορές της Δύσης.

Για να ευδοκιμήσει το σχέδιο περιορισμού του ρωσικού παράγοντα, είναι απαραίτητο να διευθετηθούν ακόμη μια σειρά ζητήματα, με σημαντικότερο από αυτά το Αλβανικό. Με άλλα λόγια, η υλοποίηση του σχεδίου για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Δυρραχίου προαπαιτεί την εξασφάλιση «σταθερότητας» στην περιοχή. Είναι η σταθερότητα, που δημιουργούν με τη δύναμη των όπλων οι Αμερικανοί και οι στενοί τους συνεργάτες Βρετανοί, παίζοντας διπλό παιχνίδι στην περίπτωση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Ενόψει «τελικών ρυθμίσεων» λοιπόν, δικαιολογείται απόλυτα η προσπάθεια του αλβανικού εθνικισμού να δημιουργήσει τετελεσμένα και, ως ένα βαθμό, εξηγείται το ξέσπασμα των διεθνοτικών συγκρούσεων στη FYROM. Οπως, βέβαια, εξηγείται και το παιχνίδι των Δυτικών στο Κοσσυφοπέδιο.

Ετσι, λοιπόν, παρά τις προεκλογικές δηλώσεις των Ρεπουμπλικάνων, οι αμερικανικές δεσμεύσεις στα Βαλκάνια, κατά συνέπεια και η στρατιωτική τους παρουσία θα είναι μακρόχρονες.

Τα σχέδια, για την κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού, που θα διασχίζει τα Βαλκάνια από Ανατολάς (Μπουργκάς, Βουλγαρία) προς Δυσμάς (Δυρράχιο, Αλβανία), έχουν ήδη κατατεθεί. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει ένα επωφελές, από οικονομική άποψη, έργο, το οποίο εξασφαλίζει την πιο φτηνή μεταφορά των πετρελαίων της Κασπίας στις δυτικές αγορές, με την ταυτόχρονη παράκαμψη της Ρωσίας. Το σοβαρό, ωστόσο, πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Ουάσιγκτον, αν προχωρήσει σε αυτή την επιλογή, θα είναι οι τριγμοί στις σχέσεις της με την Τουρκία, η οποία παρακάμπτεται επίσης, από το διαβαλκανικό δρόμο μεταφοράς του πετρελαίου.

Οι ΗΠΑ, προφανώς, πρέπει να αναζητήσουν ισορροπίες, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς τις στενές σχέσεις τους με την Τουρκία, η επιρροή τους στον Καύκασο μειώνεται δραματικά. Γιατί η Ουάσιγκτον, μπορεί να στηρίζει οικονομικά και ηθικά τον στυλοβάτη της πολιτικής της στην περιοχή, Πρόεδρο της Γεωργίας Εντ. Σεβαρτνάτζε, αλλά η Τουρκία είναι αυτή, που με την ολοένα και περισσότερο αναπτυσσόμενη στρατιωτική συνεργασία με τη Γεωργία εξασφαλίζει τη διατήρηση της εξουσίας από τους «δυτικόφιλους» - πιο σωστά, «εχθρούς της Μόσχας» - πολιτικούς αυτής της χώρας.

Τα ανταλλάγματα που έχει λάβει η Τουρκία, παίζοντας με αξιοπιστία το ρόλο του τοποτηρητή των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή, είναι πολλά. Ενα από τα σημαντικότερα είναι η σθεναρή προσπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης, κυρίως της προηγούμενης δημοκρατικής διοίκησης, για την προώθηση των σχεδίων κατασκευής του αγωγού από το Μπακού, διαμέσου της Νοτιοανατολικής Τουρκίας στο λιμάνι Τζεϊχάν, απέναντι από την Κύπρο.

Παρά τις προσπάθειες και τις δεσμεύσεις της αμερικανικής κυβέρνησης, οι εταιρίες αξιολογούν ως πανάκριβη αυτήν την επιλογή, καθώς εκτιμάται ότι θα κοστίσει περισσότερα από 3 δισ. δολάρια. Οι πιθανοί επενδυτές θεωρούν επίσης το όλο εγχείρημα και επισφαλές, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα του αγωγού θα διέρχεται από κουρδικά εδάφη. Η έλλειψη πόρων υποχρέωσε τις ΗΠΑ να στραφούν στην εξέταση περισσότερο ρεαλιστικών προτάσεων.

Μια τέτοια πρόταση είναι ο «βαλκανικός αγωγός». Τον Ιανουάριο του 2000 σε μια διεθνή συνάντηση επενδυτών, ανάμεσα στους οποίους ήταν η «U.S. Eximbank, European Bank for Reconstruction and Development», η «World Bank» και η αμερικανικών συμφερόντων «Albanian - Macedonian - Bulgarian Oil Company» (AMBO), ανανεώθηκε το ενδιαφέρον για το βαλκανικό αγωγό.

Από τις μελέτες που έγιναν, συνάγεται η εκτίμηση ότι ο βαλκανικός αγωγός θα κοστίσει 826 εκατ δολάρια, δηλαδή περίπου τέσσερις φορές φθηνότερα από τον αγωγό Μπακού - Τζεϊχάν. Επιπροσθέτως, το σχέδιο εξασφαλίζει τον αμερικανικό στρατηγικό στόχο να αποκλειστεί η Ρωσία από το δίκτυο μεταφοράς των πετρελαίων της Κασπίας, μειώνει τη σημασία του Βόσπορου ως κόμβου μεταφοράς και θεμελιώνει την αμερικανική επιρροή και κυριαρχία στα Βαλκάνια.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Προειδοποιεί για ύφεση η επικεφαλής του ΔΝΤ(2022-07-08 00:00:00.0)
Ενισχύει το ρόλο της στους ενεργειακούς σχεδιασμούς(2013-11-21 00:00:00.0)
Στο «φόντο» των ανταγωνισμών(2007-11-21 00:00:00.0)
Ο «φύλακας» του πετρελαίου(2005-05-29 00:00:00.0)
Περί πετρελαίου ο λόγος...(2003-01-19 00:00:00.0)
Οι ματωμένοι δρόμοι του πετρελαίου(2001-09-23 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ