«Η συνάντηση των ηγετών των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου στις 9 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα μπορεί να αποτελέσει σταθμό για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στην Ευρώπη, αποτελώντας ένδειξη της αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πολιτική και κυρίως μετά το Brexit και την ενίσχυση των αντιδραστικών και λαϊκιστικών δυνάμεων. Η παρουσία των ηγετών των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου στην Αθήνα και η πρόσφατη παρουσία του Ελληνα πρωθυπουργού στη συνάντηση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και σοσιαλδημοκρατών ηγετών στο Παρίσι, όπου έγινε αποδεκτή η ελληνική πρόταση για συνεργασία των αριστερών, σοσιαλδημοκρατικών, πράσινων, δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων, αποτελούν τον καρπό της συνεπούς ευρωπαϊκής πολιτικής που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία τρία χρόνια», μιλώντας για «επανάσταση του Νότου» («Αυγή», 28/8/2016). Καυχιέται ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» για συμβολή στη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία και τους Πράσινους, με τη συνεργασία που μπορεί να προκύψει με τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ του «Νότου», λες και κάτι θετικό θα προκύψει για τους εργαζόμενους. Οταν, για παράδειγμα, την ίδια ώρα οι αναδιαρθρώσεις στα Εργασιακά στη Γαλλία, που ξεσήκωσαν θύελλα απεργιών, αυξάνουν τον απλήρωτο ημερήσιο εργάσιμο χρόνο μέσω διευθέτησης και μείωσης πληρωμής υπερωριών, στην Ιταλία επεκτείνονται οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, διευκολύνονται οι απολύσεις, στην Ισπανία μείωσαν δραστικά την αποζημίωση απόλυσης, έδωσαν το δικαίωμα στους εργοδότες να μην τηρούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ελαστικοποίησαν τον εργάσιμο χρόνο. Μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης, μέτρα μείωσης μισθών, συντάξεων, φοροληστεία κ.λπ. Στην Ισπανία, ακόμη, οι κατασχέσεις σπιτιών «πήγαν σύννεφο». «Επανάσταση» στην εξαθλίωση, λοιπόν.