Τρίτη 25 Γενάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ιδού η τροπολογία της κοροϊδίας

Το κόστος των ρυθμίσεων για ληξιπρόθεσμα επιδοτούμενα στεγαστικά δάνεια, θα κληθεί να το πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός - δηλαδή οι φορολογούμενοι που αποτελούν το υποζύγιο του προϋπολογισμού - και όχι οι τραπεζίτες

Από το κείμενο της «νέας»... τροποποιημένης κυβερνητικής τροπολογίας για τα «πανωτόκια»- που παρουσίασε χτες στους δημοσιογράφους ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και κατατέθηκε στη Βουλή- προκύπτει ότι η μόνη αλλαγή που έγινε, είναι αυτή που επιτρέπει την ένταξη στη ρύθμιση και των ληξιπρόθεσμων δανείων αγροτών. Οπως σημειώνεται «προκειμένου περί οφειλετών κατά κύριο επάγγελμα αγροτών προς την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, που έχουν ρυθμιστεί με οποιοδήποτε τρόπο και οι ρυθμίσεις αυτές εξακολουθούν να ισχύουν κατά τη δημοσίευση του παρόντος, παρέχεται η ευχέρεια στους οφειλέτες με γραπτή δήλωσή τους προς την Τράπεζα, να επιλέξουν είτε την εξακολούθηση εφαρμογής της υφιστάμενης ρύθμισης είτε την υπαγωγή τους στην παράγραφο του παρόντος». Η παράγραφος αυτή είναι που καθορίζει τα πολλαπλάσια όρια των οφειλών για ληξιπρόθεσμα δάνεια.

Στα υπόλοιπα σημεία της η προτεινόμενη κυβερνητική τροπολογία, παραμένει ακριβώς όπως ήταν. Από το σύνολο λοιπόν της τροπολογίας προβλέπεται:

  • Αποκλείονται από οποιαδήποτε «διευκόλυνση» οι δεκάδες χιλιάδες δανειοδοτηθέντες, που είχαν ληξιπρόθεσμα χρέη και στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών δέχτηκαν - υπό το φόβο και τους εκβιασμούς των τραπεζών - να υπογράψουν κάθε είδους ρύθμιση, μέσω της οποίας ουσιαστικά κεφαλαιοποιούνταν «πανωτόκια» δεκάδων εκατομμυρίων δραχμών. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο νέο, τροποποιημένο κείμενο της τροπολογίας, οι ρυθμίσεις για τα ληξιπρόσθεμα δάνεια «δεν επηρεάζουν όσα (σ.σ.δάνεια) είτε κρίθηκαν, οποτεδήποτε, τελεσίδικα είτε ρυθμίστηκαν με διάταξη νόμου ή με συμβιβασμό, αναγνώριση χρέους ή άλλη συμφωνία μεταξύ των πιστωτικών ιδρυμάτων και οφειλετών για συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων».
  • Αποκλείεται οποιαδήποτε περίπτωση επιστροφής, προς τους λεηλατηθέντες πελάτες των τραπεζών, ποσών που αφορούν «πανωτόκια», ανεξάρτητα από το μέγεθος της ληστείας που έχει επιβληθεί. Για την αποφυγή... παρεξηγήσεων, οι τραπεζίτες απαίτησαν και η κυβέρνηση συμφώνησε να ενσωματωθεί στο κείμενο της τροπολογίας και η ρητή διάταξη που αναφέρει πως «Καταβληθέντα οποτεδήποτε ποσά, ανεξαρτήτως ύψους (...) δεν αναζητούνται σε καμιά περίπτωση και για καμιά αιτία».
  • Το δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει στις τράπεζες το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών, που αφορούν στεγαστικά δάνεια εργατικής κατοικίας με έκδοση ισόποσων ομολόγων. Δηλαδή το κόστος ρύθμισης των πανωτοκίων που αφορά επιδοτούμενα στεγαστικά δάνεια, θα το πληρώσει το δημόσιο - άρα οι φορολογούμενοι που αποτελούν τα υποζύγια του προϋπολογισμού - και όχι οι τραπεζίτες.
  • Επίσης, το δημόσιο χορηγεί στις τράπεζες για τρία χρόνια φοροαπαλλαγές για το ποσό των τόκων που πιθανά διαγράφουν από τα λογιστικά τους βιβλία κατά την εφαρμογή της ρύθμισης.

Πέραν των παραπάνω, η ρύθμιση προβλέπει ότι «η συνολική οφειλή από τόκους σε καθυστέρηση (...) δε δύναται να υπερβεί το πιο κάτω αναφερόμενο πολλαπλάσιο της απαίτησης, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί κατά το χρόνο της καταγγελίας της σύμβασης ή (...) από τότε που η απαίτηση κατέστη εν όλω ή εν μέρει ληξιπρόθεσμη» και το οποίο είναι:

  • Το τετραπλάσιο για περιστατικά που συνέβησαν μέχρι την 31/12/85.
  • Το τριπλάσιο για περιστατικά που συνέβησαν από το τέλος του 1985 μέχρι την 31/12/90.
  • Το διπλάσιογια περιπτώσεις από 1/1/ 91 μέχρι και 15/4/1998.

Ανάμεσα στα άλλα, η σχετική συμφωνία προβλέπει ακόμα ότι, μέχρι και τις 30 Απρίλη του 2000, οι τράπεζες δε θα λογίζουν τόκους για τη συνολική οφειλή, που θα προκύψει από τη ρύθμιση, ενώ μέχρι τις 31/10/2000 θα σταματήσουν οι διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης ( πλειστηριασμοί). Οι τράπεζες απελευθερώνονται από τις δεσμεύσεις αυτές από 1/11/2000.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ