Η απάντηση στο «τις πταίει» θα είναι εξ ορισμού λανθασμένη, αν το οργανωμένο έγκλημα και η αντιμετώπισή του δεν ιδωθούν ως ζητήματα που άπτονται άμεσα των κάθε φορά κοινωνικοοικονομικών συνθηκών και ως εκ τούτου βαθιά πολιτικά. Αν δεν κατανοηθεί πως η πρωταρχική αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, ιδιαίτερα του κοινού εγκλήματος, συνδέεται άμεσα με μέτρα φιλολαϊκής ανάπτυξης, με την κάλυψη των πραγματικών αναγκών του εργαζόμενου ανθρώπου και πως στο σύνολό της η αντιμετώπισή της απαιτεί πολιτική πρόληψης και ταυτόχρονα Σώματα Ασφαλείας με αποκλειστικό προσανατολισμό στη δίωξη του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος εφοδιασμένα με τα απαραίτητα μέσα και προσωπικό.

Εχοντας, λοιπόν, ένα το κρατούμενο της αντιλαϊκής πολιτικής - θερμοκήπιο παγκοσμίων κυκλωμάτων οργανωμένου εγκλήματος ή κοινού εγκλήματος - ένα δεύτερο την έλλειψη δημοκρατίας και τον αυταρχισμό στο εσωτερικό των Σωμάτων Ασφαλείας, τη μη προώθηση έστω κι επιμέρους μέτρων εκδημοκρατισμού τους, το ότι το προσωπικό τους υπόκειται στη στρατιωτικοποίηση, τα στεγανά στη λειτουργία, το αυταρχικό υπηρεσιακό κλίμα, τις διακρίσεις, τη μη απόδοση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, τις τεράστιες ελλείψεις σε εξοπλισμό και μέσα, τότε είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας θα παραμένει εσαεί ζητούμενο και τα φαινόμενα τύπου Πάσσαρη θα επαναλαμβάνονται.

Η σημαντικότερη πλευρά έχει να κάνει με τον προσανατολισμό των Σωμάτων Ασφαλείας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο ευδιάκριτος στην κατεύθυνση καταστολής των λαϊκών κινημάτων, όπου καμιά αποστολή δεν αποτυγχάνει. Είναι ενδεικτικό ότι απλόχερα διατίθενται και προσωπικό και εξοπλισμός όταν πρόκειται για καταστολή και μηχανισμούς φακελώματος. Εξίσου με γενναιοδωρία τακτοποιήθηκε και η συμβολή της χώρας μας στην οικοδόμηση του πανευρωπαϊκού κατασταλτικού μηχανισμού (Σένγκεν, Γιουροπόλ). Οι κυβερνήσεις των τελευταίων κυρίως ετών απέδειξαν πως αυτό που πρωτίστως τις ενδιαφέρει δεν είναι βεβαίως η αντιμετώπιση του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, αλλά η ενίσχυση του κατασταλτικού χαρακτήρα των Σωμάτων Ασφαλείας ενάντια στο λαϊκό κίνημα που αφυπνίζεται, η προσαρμογή και της χώρας και των Σωμάτων Ασφαλείας σε διεθνείς διακρατικούς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς που έχουν στόχο τα λαϊκά κινήματα. Αυτός ο προσανατολισμός των Σωμάτων Ασφαλείας επιφέρει και την υποταγή τους στις ΗΠΑ και τις ειδικές υπηρεσίες της.

Η κατάσταση στα Σώματα Ασφαλείας από πολύ νωρίς απασχόλησε το ΚΚΕ, μάλιστα τον Φλεβάρη του 1999 πραγματοποίησε ειδική ημερίδα για το θέμα, προσεγγίζοντάς το χωρίς υπερβολές και τάσεις ισοπέδωσης. Ανατρέχοντας στα υλικά εκείνης της ημερίδας υπενθυμίζουμε τις θέσεις και προτάσεις του ΚΚΕ:

Το ΚΚΕ παλεύει για τον εκδημοκρατισμό των ΣΑ και τον αναπροσανατολισμό των δυνάμεών τους αποκλειστικά στη δίωξη του εγκλήματος και όχι του λαϊκού κινήματος. Τέτοιοι στόχοι θα κατακτιούνται ή θα προσεγγίζονται όσο προχωρούν γενικότερα θετικές αλλαγές και αποτελούν σοβαρό πεδίο πάλης για μας.

Ο εκδημοκρατισμός των ΣΑ αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση για την επιτυχή προώθηση μέτρων που θα αλλάξουν ριζικά την κατάσταση και θ' αντιμετωπίζουν επαρκώς τα προβλήματα.

Τέτοια μέτρα εκδημοκρατισμού και αναπροσανατολισμού αποτελούν:

- Η μη συμμετοχή της χώρας στη Σένγκεν - EUROPOL

- H κατάργηση του νόμου 2472/97 για το φακέλωμα

- Η κατάργηση των στεγανών και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος

- Η αξιοκρατία και διαφάνεια στις υπηρεσιακές μεταβολές

- Η αποστρατιωτικοποίηση και η βελτίωση της εκπαίδευσης του προσωπικού

- Ο εκδημοκρατισμός του συστήματος κρίσεων και προαγωγών. Απαιτείται η απολαβή στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως είναι η γνώση των εκθέσεων ικανότητας, το δικαίωμα ένστασης, η παρουσία εκπροσώπων των συνδικαλιστικών ενώσεων στα συμβούλια κρίσεων, η έγκαιρη επισήμανση των αδυναμιών του κρινόμενου και η ενημέρωσή του κλπ.

- Η κατοχύρωση πλήρων συνδικαλιστικών ελευθεριών με τη ριζική τροποποίηση του σχετικού νόμου. Μας ανησυχεί η συνέχιση των διώξεων για συνδικαλιστικούς λόγους που επιχειρεί η κυβέρνηση να επιβάλει.

- Η κατάργηση της ιδιωτικής αστυνομίας.

- Ο απεγκλωβισμός του Πυροσβεστικού Σώματος από τα ΣΑ που το ενέταξε η χούντα.

- Ο απεγκλωβισμός του Λιμενικού Σώματος από το εφοπλιστικό κεφάλαιο και το πολεμικό ναυτικό. Η αποδέσμευση του Λιμενικού Σώματος από το στρατιωτικό ποινικό κώδικα και η θέσπιση δημοκρατικού εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας του.

Απαιτούνται μέτρα ουσιαστικού αναπροσανατολισμού και αναδιάταξης των δυνάμεων και μέσων.

- Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να ενισχυθούν με βάση τις πραγματικές αυξημένες ανάγκες οι υπηρεσίες δίωξης του εγκλήματος (υπηρεσία δίωξης ναρκωτικών, διαρρηκτών, ηθών, λεσχών, εγκλημάτων κατά ζωής, οικονομικά εγκλήματα) καθώς και υπηρεσίες όπως η Τροχαία.

Σ' αυτή την κατεύθυνση απαιτείται η διάλυση των υπηρεσιών παρακολούθησης, αλλά και καταστολής (ΜΑΤ - ΕΚΑΜ) του λαϊκού κινήματος.

Σήμερα ο κατασταλτικός ρόλος των ΣΑ υποχρεώνει τους διοικούντες να διατηρούν σε ετοιμότητα ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ σε επιφυλακή και χιλιάδες άλλους αστυνομικούς, διαθέσιμους ανά πάσα στιγμή, για την αντιμετώπιση μαζί με τα ΜΑΤ των λαϊκών κινητοποιήσεων.

- Αποδέσμευση των αστυνομικών δυνάμεων από ορισμένα καθαρά εξωαστυνομικά καθήκοντα.

Αυτό ήταν πάγιο αίτημα των αστυνομικών ενώσεων. Η κυβέρνηση εξήγγειλε πρόσφατα και για πολλοστή φορά τη λήψη σχετικών μέτρων. Ομως διαπιστώνουμε στην πράξη ότι σε άλλη κατεύθυνση κινείται. Αντί να απαλλάξει την ΕΛ.ΑΣ. από τα πραγματικά εξωαστυνομικά καθήκοντα, διευρύνει αυθαίρετα και επικίνδυνα το περιεχόμενό τους, συμβάλλοντας αφ' ενός μεν στην ενίσχυση και γιγάντωση των εταιριών σεκιούριτι, αφ' ετέρου στη δημιουργία νέων, δημοτικών αυτή τη φορά αστυνομικών μηχανισμών, με πρόσχημα την αποσυμφόρηση της ΕΛ.ΑΣ. από ξένα προς αυτή καθήκοντα.

Τα καθήκοντα από τα οποία πρέπει να αποδεσμευτούν οι αστυνομικές δυνάμεις δε συνιστούν καμιά ανάγκη διαμόρφωσης ειδικών δημοτικών αστυνομικών μηχανισμών με στρατιωτικά πρότυπα, που θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα και παραβιάσεις δικαιωμάτων των πολιτών.

Εχουμε γεμίσει από ειδικά σώματα και αστυνομίες. Ιδιωτική αστυνομία, αστυνομία συνόρων, δημοτική αστυνομία. Αστυνομίες πολλές έχουμε, αλλά αποτελεσματική δίωξη του εγκλήματος δεν έχουμε κι ας έχει η Ελλάδα αναλογικά τους περισσότερους αστυνομικούς υπαλλήλους από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη νέα αύξηση κατά 3.000 της δύναμης της ΕΛ.ΑΣ., ενώ ταυτόχρονα σκέφτεται την κατάργηση της εισαγωγής στις Σχολές μέσω των Πανελληνίων Εξετάσεων.

Οι δαπάνες του υπουργείου Δημόσιας Τάξης να αναπροσανατολιστούν σε δύο κατευθύνσεις:

- Για τη βελτίωση της οικονομικής θέσεις των εργαζομένων, των συνθηκών δουλιάς και διαβίωσής τους

- Για την ενίσχυση σε προσωπικό, μέσω αναδιάταξης δυνάμεων και με απαραίτητα μέσα και εξοπλισμό των υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας και προσφορά του πολίτη.

Σ' αυτή την κατεύθυνση απαιτείται πρόγραμμα προώθησης:

- Νέου ειδικού μισθολογίου για ΕΛ.ΑΣ. - ΛΣ με κατοχύρωση αξιοπρεπούς βασικού μισθού. Αποδέσμευσή τους από το στρατιωτικό μισθολόγιο.

- Εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίες για υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες.

- Αμεσης τήρησης του πενθήμερου και του ωραρίου εργασίας που δεν τηρείται πουθενά.

- Αύξησης τώρα των οργανικών θέσεων του Πυροσβεστικού Σώματος και νέες άμεσες προσλήψεις.

- Κάλυψης των οργανικών κενών του ΛΣ.

- Εξοπλισμού των υπηρεσιών του ΠΣ και του ΛΣ που έχουν τεράστιες ελλείψεις και βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων.

Σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να διατίθενται κονδύλια και όχι για την κατασταλτική του λαϊκού κινήματος χρήση όπως γίνεται έως σήμερα για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου. Να μη διατεθούν κονδύλια για τη Σένγκεν - EUROPOL και να καταργηθούν τα μυστικά κονδύλια. Επίσης, η κυβέρνηση, παίρνοντας υπόψη και την εμπειρία της περσινής αντιπυρικής περιόδου, πρέπει να προχωρήσει στη δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας.