Η Αλγερία, με έκταση 2.381.741 τ. χλμ. είναι η μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής και του αραβικού κόσμου διαθέτοντας πληθυσμό περίπου 40.000.000 ατόμων. Το όνομά της προέρχεται από την ονομασία της πρωτεύουσάς της, Αλγέρι, που με τη σειρά της προέρχεται από τη αραβική λέξη αλ-Τζαζέρ, που σημαίνει νησιά, που αναφέρεται στα τέσσερα νησιά που βρίσκονταν στις ακτές της πόλης, μέχρι που ενσωματώθηκαν στη στεριά το 1525.

Διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία χρηματοδοτούν το 60% των δαπανών του προϋπολογισμού...

Ωστόσο, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ πέρσι ανήλθε στα 5.400 δολάρια, πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει στη φτώχεια, η νεανική ανεργία ξεπερνά το 25%, η επίσημη ανεργία ήταν το Σεπτέμβρη του 2015 γύρω στο 11% , ενώ είναι σχετικά συχνές οι διαδηλώσεις για περισσότερα κοινωνικά επιδόματα και καλύτερες υπηρεσίες.

Από τις αρχές του 2015, το αλγερινό δηνάριο υποτιμήθηκε τουλάχιστον 20% σε σχέση με το αμερικανικό δολάριο. Οι τιμές τροφίμων συμβάλλουν λιγότερο στην αύξηση του πληθωρισμού και περισσότερο τα εισαγόμενα προϊόντα.

Αλγερινοί δημοσιογράφοι μιλώντας πριν από λίγες βδομάδες στο αραβικό δίκτυο «Αλ Τζαζίρα» σε σχέση με τα επίπεδα του πληθωρισμού και της ακρίβειας στη χώρα τους σημείωσαν πως δεν υπάρχει ακόμη μεγάλη αύξηση στις τιμές των τροφίμων και των καυσίμων, αφού ο πληθωρισμός ήταν πέρσι λιγότερο από 5% και φέτος προβλέπεται να φθάσει το 6%. Το γάλα, το καλαμποκάλευρο και άλλα τρόφιμα πρώτης ανάγκης επιδοτούνται από το κράτος. Οπως σημειώνουν «όταν πέφτει το δηνάριο, αυξάνονται οι τιμές κυρίως των εισαγόμενων προϊόντων και δη αυτών που έρχονται εκτός Ευρωζώνης...». Προβλέπουν έτσι ότι τα χειρότερα δεν έχουν ξεπεραστεί για το μεγαλύτερο μέρος του λαού. Εάν η κυβέρνηση πιεστεί, από τα μονοπώλια και το ΔΝΤ, δεν αποκλείεται να περικόψει άμεσα και δραστικά τις κρατικές επιδοτήσεις σε βασικά τρόφιμα και καύσιμα όπως έκανε ήδη από πέρσι, για παρόμοιους λόγους και υπό παρόμοιες συνθήκες, η αιγυπτιακή κυβέρνηση του Προέδρου Α. Φ. Σίσι...

Συνεπώς εάν κάτι δεν αλλάξει και δεν αυξηθούν σύντομα οι διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου και του φυσικού αερίου, (πράγμα που δεν αναμένεται λόγω της μεγάλης προσφοράς υδρογονανθράκων στις διεθνείς αγορές), τότε θα πληγούν ακόμη περισσότερα τα λαϊκά στρώματα. Στρώματα, που ήδη στέναζαν από τη φτώχεια ακόμη και την περίοδο που οι διεθνείς τιμές πετρελαίου κάλπαζαν και η αστική τάξη της χώρας ζούσε στην εποχή των «παχιών αγελάδων»...