Επαναφέροντας το θεσμό των μετεξεταστέων, το υπουργείο Παιδείας έπραξε το «μίνιμουμ», για να «σώσει» τη μεταρρύθμιση, τον αντιεκπαιδευτικό χαρακτήρα της οποίας όλο και πλατύτερα στρώματα του λαού φαίνεται να συνειδητοποιούν με αγανάκτηση. Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας διάνθισε την ανακοίνωση της απόφασης με δηλώσεις για το δικαίωμα των Ελληνόπουλων «να είναι παρόντα στην εκπαίδευση». Μια δήλωση που μόνο ως η πιο ωμή πρόκληση μπορεί να εκληφθεί, με δεδομένο ότι το δικαίωμα των Ελληνόπουλων στην εκπαίδευση δεν είναι υπόθεση που ξεκινά και τελειώνει στο δικαίωμα για επανεξέταση των αποτυχόντων το Σεπτέμβρη. Είναι πια αποδεδειγμένο ότι η «μεταρρύθμιση» σε καμία περίπτωση δεν ικανοποίησε τη σύγχρονη λαϊκή απαίτηση για καλύτερη Παιδεία, για όλα τα παιδιά του λαού. Σήμερα, τρία χρόνια μετά την εφαρμογή της, η μεταρρύθμιση που μετατρέπει το Λύκειο σε ένα ελιτίστικο σχολείο, στενά συνδεδεμένο με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναδεικνύεται ως η αιτία που οδηγεί εκτός σχολείου τα παιδιά.

Η κατάργηση του θεσμού των μετεξεταστέων - τον οποίο ούτως ή άλλως είχε υποχρεωθεί το υπουργείο Παιδείας να επαναφέρει τις προηγούμενες χρονιές - ήταν ένα μέτρο που λειτουργούσε αποθαρρυντικά για τη συνέχιση των σπουδών στο Λύκειο. Η επαναφορά του όμως δε σημαίνει ότι σταμάτησε και το φιλτράρισμα μαθητών από τάξη σε τάξη που είναι και το ζητούμενο. Δεν απαντά στις διεκδικήσεις των μαθητών που βγήκαν στο δρόμο μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς τους ζητώντας μια άλλη Παιδεία, δεν αναιρεί σε τίποτα την ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Δεν γκρεμίζει βέβαια τους ταξικούς φραγμούς που ύψωσε η μεταρρύθμιση και έκανε χιλιάδες παιδιά κυρίως εργατικών και απομακρυσμένων περιοχών να εγκαταλείψουν το Λύκειο, το οποίο λειτουργεί σαν προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Πραγματική στήριξη στο δικαίωμα των Ελληνόπουλων «να είναι παρόντα στην εκπαίδευση», το οποίο έφτασε να επικαλεστεί ο υπουργός Παιδείας, είναι η απεξάρτηση του Λυκείου από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ, η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων στη Β` και Γ` Λυκείου, στην προοπτική της διεύρυνσης της βασικής γενικής Παιδείας που αποτελεί σύγχρονη κοινωνική ανάγκη και απαίτηση, η καθιέρωση του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου με παροχή μόρφωσης σε όλους. Κάτι που είναι υπόθεση λαϊκής πάλης, τώρα πια που έχει καταρριφθεί ο μύθος της αναβάθμισης του σχολείου μέσα από τη «μεταρρύθμιση» και ήδη έχει μειωθεί στο μισό ο αριθμός των αποφοίτων του Λυκείου. Ο λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες (παρά τις διαμαρτυρίες του πρώην υπουργού Παιδείας για το «ξήλωμα» της μεταρρύθμισης) ότι πραγματοποιείται στροφή στην εκπαιδευτική πολιτική με ένα μέτρο όπως η επανεξέταση του Σεπτέμβρη. Αντίθετα, ήδη οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις εξαπλώθηκαν φέτος και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ στο στόχαστρο τώρα μπαίνουν οι εκπαιδευτικοί με τις ρυθμίσεις που προωθούνται για την αξιολόγηση - χειραγώγηση.

Η Παιδεία είναι τομέας στρατηγικός για την επιβολή της πολιτικής που επιτάσσουν οι πολυεθνικές. Μόνη επιλογή των εργαζομένων είναι η σύγκρουση με τις αντιεκπαιδευτικές επιλογές, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δε νομιμοποιήθηκαν στις συνειδήσεις τους, η διεκδίκηση του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, και η σύνδεση αυτού του αγώνα με την πάλη για γενικότερες αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία.