Σε τοποθετήσεις όλο και πιο επιθετικής στήριξης των συμφερόντων του κεφαλαίου προχωρά ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, προκειμένου να αποδείξει την πιο καθαρή και πιο στέρεη στράτευση του κόμματός του με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Σε αυτό το πλαίσιο, ξεχωρίζει η ομιλία του προέδρου της ΝΔ στην Ετήσια Τακτική Συνέλευση των μελών του ΣΕΒ, ένα «μανιφέστο» και ταυτόχρονα δήλωση πίστης στην καπιταλιστική οικονομία και τις ανάγκες της, που ζητάει να διαχειριστεί από κυβερνητικές θέσεις. Σπεύδοντας να ξεκαθαρίσει στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τι σκοπεύει να τους δώσει ως πρωθυπουργός και τι αναμένει απ' αυτούς σαν αντίδωρο, ώστε να το σερβίρει στο λαό ως «αποτελεσματικό» μείγμα διαχείρισης, που στην πραγματικότητα, άσχετα από τη διαφορετική δοσολογία, είναι εξίσου αντιλαϊκό και «δηλητηριώδες» με το μείγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ξεκίνησε την ομιλία του με μια υπόσχεση: ότι ο ίδιος και το κόμμα του θα κάνουν τους καλύτερους τελάληδες του καπιταλιστικού «μονόδρομου» και ό,τι περνάει από το χέρι τους, ώστε να στρατεύσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στους στόχους του κεφαλαίου. Διακινώντας με πάθος το γνωστό παραμύθι ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη φέρνει δουλειές και ευημερία, τάχα για όλους, κρύβοντας δηλαδή ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη περνάει απαραίτητα πάνω από τα συντρίμμια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, ο πρόεδρος της ΝΔ είπε απευθυνόμενος στους βιομήχανους: «Από εμένα θέλω να περιμένετε: πρώτονότι θα δίνω με συνέπεια τη μάχη για την εμπέδωση από την κοινωνία ότι η επιχειρηματικότητα είναι η μόνη οδός προς την ευμάρεια της χώρας. Μόνο όταν κερδηθεί αυτή η μάχη, η διοίκηση, το κράτος και η Δικαιοσύνη θα μετατραπούν σε συμμάχους της επιχειρηματικότητας (...) Δεύτερον, απόλυτη προτεραιότητά μου είναι η στήριξη των επενδύσεων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. ΝΔ ίσον νέες δουλειές».

Η «απόλυτη προτεραιότητα» στα συμφέροντα του κεφαλαίου - που τάχα αποτελούν και διέξοδο για τους ανέργους - θέλει βέβαια πέρα από στοχοπροσήλωση και τους «κατάλληλους ανθρώπους». Γι' αυτό και ο πρόεδρος της ΝΔ, αμέσως μετά, τόνισε πως «αποκλίσεις δεν θα γίνουν αποδεκτές και διγλωσσία στο ζήτημα αυτό δεν θα επιτραπεί. Οι επιχειρησιακές θέσεις ευθύνης θα καλυφθούν με απόλυτα αξιοκρατικά κριτήρια. Θα αναζητήσω στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα για να μπολιάσουν την παραγωγή δημόσιας πολιτικής». Στελέχη, δηλαδή, από τα σπλάχνα του συστήματος, «ορκισμένα» να προχωρήσουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και με «ανοσία» απέναντι στις λαϊκές απαιτήσεις και ανάγκες, ικανά να προωθήσουν την ταχύτερη προσαρμογή του αστικού κράτους στα σύγχρονα ζητούμενα των επιχειρηματικών ομίλων.

Να πώς περιέγραψε την ανάγκη αυτή του κεφαλαίου - και δικό του χρέος, όπως είπε - ο πρόεδρος της ΝΔ: «Τρίτον, αντιλαμβάνομαι την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας ως την παραγωγή, από το κράτος, ποιοτικών και ανταγωνιστικά κοστολογημένων δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών: Παιδεία, Υγεία, υποδομές, Ενέργεια, χωροταξία, ασφάλεια. Δεσμεύομαι ότι η εξασφάλιση αυτών των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αποτελεί πρωταρχικό μου μέλημα. Χρέος μου είναι να σας κάνω τη ζωή πιο εύκολη περιορίζοντας τη ρυθμιστική γραφειοκρατία».

Τι άλλο να τους τάξει πια; Παιδεία στα μέτρα των αναγκών τους και για εξασφάλιση καταρτισμένου εργατικού δυναμικού, Υγεία για να τους δουλεύει συνεχώς, υποδομές, Ενέργεια και χωροταξία για να αναπτύξουν πλήρως την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, ασφάλεια που αφορά κυρίως την καταστολή των εργατικών - λαϊκών αγώνων, μείωση των «γραφειοκρατικών» εμποδίων, και όλα αυτά στο χαμηλότερο δυνατό κόστος για το αστικό κράτος, ώστε να περισσεύουν πάντα επιπλέον κονδύλια για την παραπέρα ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω, αν και αποτελούν ένα πρώτης τάξης «λίπασμα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, κάνοντας εύκολη τη ζωή των επιχειρηματικών ομίλων, χρειάζονται και ένα «καθαρισμένο έδαφος», ώστε τα τεράστια συσσωρευμένα κεφάλαια που προκάλεσαν την καπιταλιστική κρίση των προηγούμενων χρόνων να βρουν κερδοφόρα διέξοδο. Εξ ου και οι αναφορές του προέδρου της ΝΔ, που μασκαρεύτηκαν με τα γνωστά περί «υγιούς ανταγωνισμού», ότι «δεν είναι δουλειά μας η επιλογή εθνικών πρωταθλητών, συχνά με αμφίβολα κριτήρια. Τους εθνικούς πρωταθλητές τούς αναδεικνύει η ίδια η αγορά», τους κανόνες της οποίας υποτίθεται θα προφυλάσσουν «ρυθμιστικές αρχές, Δικαιοσύνη, διοίκηση, το τραπεζικό σύστημα». Αλλά και οι αναφορές στο «ειδικό βάρος στη στήριξη της νέας επιχειρηματικότητας», που κατά τον πρόεδρο της ΝΔ «χρειάζονται ένα ειδικό πλαίσιο στήριξης με οριζόντιες πολιτικές στήριξης», με επιπλέον δηλαδή προνόμια, απαλλαγές και διευκολύνσεις προς τα νέα επιχειρηματικά «τζάκια».

Εξίσου αποκαλυπτικό και ενδιαφέρον ήταν και το κομμάτι της ομιλίας του προέδρου της ΝΔ στον ΣΕΒ όπου έδωσε... συμβουλές στους βιομήχανους για το πώς και προς ποια κατεύθυνση μπορεί να πάρει μπρος η καπιταλιστική οικονομία.

«Πρώτον, να επενδύσετε στο μέλλον του τόπου μας. Να κάνετε πράξη τις ορθές αναλύσεις των επιχειρηματικών μας συμβούλων για τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας. Να βάλετε να κεφάλαια που διαθέτετε εντός και εκτός Ελλάδας να δουλέψουν προς όφελος και δικό σας, αλλά και της χώρας. Αναμένω να επαναπατρίσετε επαρκή κεφάλαια για την κεφαλαιουχική ενίσχυση των επιχειρήσεών σας και αν αυτά δεν επαρκούν, να τα αναζητήσετε από το διεθνές επενδυτικό κοινό».

Αυτή την ανάγκη να ξαναριχτούν στο κυνήγι του κέρδους τα συσσωρευμένα κεφάλαια, ώστε να ξαναζεσταθεί η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, συνέδεσε ο Κυρ. Μητσοτάκης και με την ανάγκη για «ενότητα» των επιχειρηματικών ομίλων ως προς την κατεύθυνσή της, που πρέπει και να μεταφράζεται σε έτοιμα, στοχευμένα και χωρίς «περιττές» καθυστερήσεις σχέδια διάνοιξης νέων πεδίων κερδοφορίας, που θα υλοποιηθούν με τη συνδρομή του καπιταλιστικού κράτους. Να τι είπε: «Δεύτερον, να επενδύσετε σε συλλογικά σας όργανα, όπως ο ΣΕΒ, ακόμη περισσότερους πόρους για την εξειδίκευση και προώθηση των θεσμικών και διοικητικών παρεμβάσεων που είναι απαραίτητες για την επιτυχία σας. Η Πολιτεία χρειάζεται αξιόπιστους συνομιλητές που θα μπορούν να διαμορφώνουν τεκμηριωμένες προτάσεις. Δυστυχώς, η δυνατότητα αλλά και οι πόροι που διαθέτει η Δημόσια Διοίκηση συχνά δεν επαρκούν για την παραγωγή εφαρμοσμένης πολιτικής. Η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε αυτό το πεδίο είναι κρίσιμη...».

Οπως, βέβαια, ιδιαίτερα «κρίσιμη» για τους στόχους της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι και η εξασφάλιση της «κοινωνικής ειρήνης», στην οποία ο πρόεδρος της ΝΔ αναφέρθηκε εκτενώς, ζητώντας από το κεφάλαιο... μια κάποια αυτοσυγκράτηση στο ανελέητο κυνήγι του κέρδους, σκεπτόμενοι το συλλογικό και ευρύτερο συμφέρον τους. Επιστρατεύοντας τα χιλιοειπωμένα παραμύθια περί «αυτορρύθμισης των κλάδων», που τάχα προστατεύουν τον καταναλωτή, αλλά και θωρακίζουν και αναβαθμίζουν «την εγχώρια και διεθνή φήμη των προϊόντων και υπηρεσιών σας», όπως και τα περί προστασίας του περιβάλλοντος - «αναπόσπαστα συνδεδεμένο με όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας».

Και βέβαια, τη λεγόμενη «εταιρική κοινωνική ευθύνη» και τη συμβολή του κεφαλαίου στη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, με την εξής χαρακτηριστική αποστροφή: «Αναμένω να επιδείξετε αυξημένη κοινωνική ευθύνη και μέσα από χορηγική δράση να ενισχύσετε δημόσιους και ιδιωτικούς, κοινωφελείς φορείς, σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία και ο Πολιτισμός, που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και, έμμεσα, την εθνική οικονομία. Η φιλανθρωπία δεν είναι απλά μια συμβατική υποχρέωση στα πλαίσια του επιχειρηματικού καθωσπρεπισμού. Αφορά τον τρόπο με τον οποίο μια επιχείρηση, αλλά και οι μέτοχοί της ξεχωριστά, αντιλαμβάνονται το ρόλο τους μέσα στην κοινωνία. Το κέρδος είναι ο αυτοσκοπός κάθε επιχειρηματικής δράσης. Αλλά και η ευθύνη σας απέναντι σε μία κοινωνία που δοκιμάζεται, δεν μπορεί να εξαντλείται στην κατασκευή μιας εκκλησίας στο χωριό σας ή στη συμβατική δημοσίευση ενός απολογισμού εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Πρέπει να σκεφτείτε πιο φιλόδοξα, πιο τολμηρά. Και ενίοτε να αφήσετε στην άκρη την όποια προσωπική σας ματαιοδοξία και να αθροίσετε δυνάμεις (...). Πάνω απ' όλα, όμως, αναμένω να συμπράξετε με τους εργαζόμενους για την επίτευξη όλων όσων ανέφερα. Είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί ότι το συμφέρον εργαζομένων - επιχειρηματιών είναι κατά βάση κοινό».

Αλλωστε, αυτός ο φιλόδοξος και μόνιμος στόχος του κεφαλαίου να στοιχήσει το λαό πίσω από τα προτάγματά του, πείθοντάς τον ότι ως εκμεταλλευόμενος έχει τάχα τα ίδια συμφέροντα με τον εκμεταλλευτή του, χρειάζεται όντως «άθροιση» των δυνάμεων του κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που το στηρίζουν. Σε αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν, πάντως, να υπολογίζουν στη ΝΔ, όπως έδειξε και η ομιλία του προέδρου της, ενώπιόν τους...