Το διάστημα αυτό ήταν μια περίοδος, που σημάδεψαν μεγάλοι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες. Από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ και την παράδοση Μιλόσεβιτς, τις αγροτικές κινητοποιήσεις, κυρίως, όμως, οι μεγάλοι αγώνες για την Κοινωνική Ασφάλιση που έβαλαν βαθιά τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις.

Η γενική διαπίστωση από τις συζητήσεις αυτές είναι ότι το ΚΚΕ ανέπτυξε μεγάλη δράση στα μέτωπα αυτά, έκανε σημαντικά βήματα στην επικοινωνία του με τους εργαζόμενους και γενικότερα στις λαϊκές μάζες, βγαίνει δυναμωμένο. Οι περισσότερες, όμως, ΚΟ διαπιστώνουν ότι, ενώ είχαμε μια πρωτοφανή δραστηριότητα, για τις τελευταίες δεκαετίες τουλάχιστον, απέργησαν και κατέβηκαν στο δρόμο εκατομμύρια εργαζόμενοι, οι θέσεις που το ΚΚΕ προώθησε βρήκαν πλατιά απήχηση, ο αγώνας αυτός είχε αποτελέσματα, στο ίδιο το Κόμμα, στη λειτουργία και τη δράση του, το δυνάμωμά του γενικότερα, δεν έχουμε στον ίδιο βαθμό βελτίωση. Βήματα υπάρχουν, σε μια φανερή αναντιστοιχία, όμως, με τη δράση και την άνοδο του κινήματος. Δεν αφαιρούμαστε από τις δυσκολίες, που το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα σ' όλο τον κόσμο έχει και θα έχει για αρκετό καιρό ακόμη. Είναι, όμως, πρόβλημα, που πρέπει να σκύψουμε στη μελέτη και την αντιμετώπισή του και μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα.

Η οικονομική πάλη, ο αγώνας, δηλαδή, των εργαζομένων ενάντια στους εργοδότες τους και το κράτος, για την απόσπαση κατακτήσεων, για τη βελτίωση της ζωής τους, για καλύτερες συνθήκες δουλιάς, μείωση των ωρών εργασίας κτλ. έχει τεράστια σημασία. Απ' τη μια, συμβάλλει στον καθορισμό της αξίας της εργατικής δύναμης και, από την άλλη, στην πολιτική διαμόρφωση της εργατικής τάξης, είναι σχολείο για τους εργαζόμενους, που συνειδητοποιούν την ίδια τη θέση τους, τη δύναμή τους, μαθαίνουν να αγωνίζονται. Ο φορέας διεξαγωγής των οικονομικών αγώνων είναι τα συνδικάτα, το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο μεγάλος αγώνας εκατομμυρίων εργαζομένων για την απόκρουση της επίθεσης στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και τη διεύρυνση των κατακτήσεών τους εντάσσεται στην οικονομική πάλη. Ο χαρακτήρας της επίθεσης αυτής, των κατακτήσεων που καταργούνται σε συνθήκες μεγάλης ανόδου των παραγωγικών δυνάμεων, του πλούτου και των δυνατοτήτων της κοινωνίας, βοηθάει να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι βαθύτερα τις εξελίξεις, την πραγματική αιτία και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται, το ρόλο της κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών δυνάμεων.

Η πάλη, όμως, για το Ασφαλιστικό, όπως και γενικότερα η πάλη για οικονομικά αιτήματα αποτελεί τη βάση, δεν μπορεί να οδηγήσει την εργατική τάξη στην ολοκληρωμένη πολιτικοποίηση, στη συνειδητοποίηση του ιστορικού της ρόλου. Φτάνει τη συνείδηση ως το επίπεδο της διεκδίκησης αιτημάτων, της βελτίωσης των όρων ζωής των εργαζόμενων, τη διεκδίκησης δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στρέφεται, με λίγα λόγια, ενάντια στα αποτελέσματα και καθόλου δε θίγει τις αιτίες που τα προκαλούν, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και την απόσπαση υπεραξίας. Δεν οδηγεί στη συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων και την ανάγκη οριστικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων.

Χωρίς τις άλλες δύο μορφές της ταξικής πάλης, την πολιτική και την ιδεολογική, δεν ολοκληρώνεται η ταξική πάλη, δε διαμορφώνει η εργατική τάξη ολοκληρωμένη ταξική συνείδηση.

Αυτό απαιτεί γνώση των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης, δεν μπορεί η οικονομική πάλη το στοιχείο αυτό να το διαμορφώσει, ούτε η ίδια η εργατική τάξη στους κόλπους της. Ερχεται απ' έξω, με βάση τους κλασικούς. Είναι αποστολή του Κομμουνιστικού Κόμματος, του κόμματος της εργατικής τάξης να το κάνει, να βάλει στην εργατική τάξη τη γνώση των νόμων κίνησης της ιστορίας, να αποκαλύψει τους μηχανισμούς της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων, να δείξει το δρόμο της απελευθέρωσης.

Οσο το στοιχείο αυτό στη δουλιά του ΚΚ είναι αδύνατο, η δράση δεν ολοκληρώνεται, δε διαμορφώνει πλατύτερα επαναστατικές συνειδήσεις, το ΚΚ είναι ως ένα βαθμό σε αναντιστοιχία με την ιστορική αποστολή του. Δε διαμορφώνει τα αποτελέσματα που μπορεί, δε δίνει φτερά στα μέλη του.

Η ουσιαστική στροφή στην οργάνωση της πολιτικής πάλης με σύγχρονους όρους είναι βασική αναγκαιότητα για την ανάπτυξη του Κόμματος, να ριζώσει βαθιά στην κοινωνία, στις πιο πρωτοπόρες δυνάμεις, στην εργατική τάξη, στους άλλους εργαζόμενους, στη νεολαία, να αυξηθεί η επιρροή του και να εκφραστεί αυτό σ' όλους τους δείκτες, με τους οποίους εκτιμούμε τα αποτελέσματα τις δράσης.

Οι αγώνες για το Ασφαλιστικό βρήκαν το Κόμμα προετοιμασμένο. Είχε προβλέψει έγκαιρα τις εξελίξεις, γι' αυτό επεξεργάστηκε σε βάθος την πολιτική του, πατώντας γερά στο έδαφος του μαρξισμού - λενινισμού, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας και της κοινωνίας. Συγκεκριμενοποίησε σε ένα πλαίσιο δώδεκα στόχους πάλης, απλά διατυπωμένους, που έγιναν αποδεκτοί από ευρύτερες εργατικές και λαϊκές μάζες και, ταυτόχρονα, διαπερνούν τον ορίζοντα της κυρίαρχης πολιτικής, δίνουν στο πρόβλημα αυτό μια γεύση του περιεχομένου της λαϊκής οικονομίας που το 16^ο Συνέδριο αποφάσισε.

Το στοιχείο αυτό της έγκαιρης και σε βάθος επεξεργασίας της πολιτικής και των θέσεών μας σ' όλη την κλίμακα του Κόμματος είναι τεράστιας σημασίας. Πρέπει να χαρακτηρίζει τη δράση όλου του Κόμματος το επόμενο διάστημα. Στο επίπεδο της ΚΕ, σε αρκετούς τομείς διαμορφώνονται καλές επεξεργασίες, στοιχείο που πρέπει να γενικευτεί. Στο επίπεδο των Περιοχών, των Νομαρχιακών και των Αχτίδων, η συνήθης πρακτική είναι η μεταφορά των καθηκόντων, χωρίς την απαιτούμενη προσαρμογή, την εξειδίκευση ανάλογα με το χώρο, τη μελέτη της τακτικής και τη διατύπωση αιτημάτων, που θα συγκινούν και θα συσπειρώνουν τους εργαζόμενους, θα απαντούν σε ώριμες ανάγκες τους και, παράλληλα, θα οδηγούν έξω από την κυρίαρχη πολιτική, στη λογική τη λαϊκής οικονομίας.

Οι διάφορες φάσεις ενός αγώνα δίνουν σημαντικές δυνατότητες ανάδειξης του πολιτικού προβλήματος. Ο καλός σχεδιασμός από τα όργανα και η συνεχής παρακολούθηση δίνουν τη δυνατότητα ανάδειξης πλευρών του, για το ρόλο της κυβέρνησης, τη στάση κάθε πολιτικής δύναμης, ποιος πραγματικά ωφελείται απ' αυτήν την πολιτική, την αντίκρουση της προπαγάνδας του μονοδρόμου και όλα αυτά να συνενώνονται στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της δράσης εναντίον του κεφαλαίου και της πολιτικής του, της ενίσχυσης της ιδέας ότι η αντικατάσταση του καπιταλιστικού συστήματος είναι πλέον, αντικειμενικά, υπερώριμο καθήκον.

Δίπλα στην προσπάθειά του, το Κόμμα να συμβάλει στο σωστό προσανατολισμό των συνδικάτων με πραγματικά προοδευτικά αιτήματα, που να εκφράζουν τις ανάγκες της εργατικής τάξης, να συμβάλει στην οργάνωση της δράσης, στον εξοπλισμό με επιχειρήματα, να συμβάλει στην πρακτική δράση με τη δουλιά των μελών του μέσα από τα συνδικάτα, η κύρια αποστολή του είναι η διοργάνωση της πλατιάς ιδεολογικοπολιτικής δουλιάς στο θετικό έδαφος που διαμορφώνει η δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, η ενεργοποίηση και δραστηριοποίηση χιλιάδων εργατών.

Το ιδεολογικό μέτωπο, η επεξεργασία των επιχειρημάτων που να ξεσκεπάζει την επιχειρηματολογία των αντιπάλων και οι πρακτικοί τρόποι, ώστε να φτάνει με ζωντανό τρόπο σε χιλιάδες εργάτες, είναι ζητούμενο. Πρέπει να βρούμε τρόπους επικοινωνίας, διαύλους με τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις, στους τόπους κατοικίας, με τη νεολαία.

Στις αρχές και τα πρότυπα, τα οποία προσπαθεί να διαδώσει η άρχουσα τάξη, πρέπει να αντιτάξουμε τις πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις, τις ισχυρές παρακαταθήκες του κινήματος, τα ζωντανά παραδείγματα των αγωνιστών και της ιστορίας του.

Μόνο ένα τέτοιο συνολικά ανεπτυγμένο ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο μπορεί να επιδράσει αποφασιστικά στη διαμόρφωση συνειδήσεων, στην ανάπτυξη ενός κινήματος επαναστατικού, στην ανάπτυξη του ΚΚΕ. Πρέπει να δώσουμε πιο ολοκληρωμένα στο κομματικό μέλος, στην ΚΟΒ, στον Κνίτη, τον πραγματικό τους ρόλο, το πραγματικό τους περιεχόμενο, το ρόλο του μέλους του επαναστατικού κόμματος και της πρωτοπόρας νεολαιίστικής οργάνωσης, που αγωνίζονται ν' αλλάξουν τον κόσμο.

Η στροφή αυτή είναι υπόθεση των οργάνων, βασικό πρόβλημα καθοδήγησης, το οποίο πρέπει να εμποτίσει κάθε κομματικό αρμό. Η στροφή αυτή θα διαμορφώσει προϋποθέσεις, θα κινήσει το ενδιαφέρον για τη μελέτη, για την ευρύτερη πληροφόρηση, για τη θεωρία. Θα ανθήσει η ενασχόληση με τη θεωρία, την έρευνα, το βιβλίο και την κουλτούρα. Θα ανέβει κατακόρυφα η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη». Θα απαντήσουμε στο πρόβλημα, πολλοί νέοι να διαβάζουν λίγο ή να μη διαβάζουν, κομματικά μέλη να περιορίζονται στην πρακτική δουλιά, η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη», καθώς και το προοδευτικό βιβλίο να αναπτύσσονται με πολύ αργούς ρυθμούς, τόσο στις γραμμές μας, όσο και ανάμεσα στους πρωτοπόρους εργάτες.