«Κυβερνητική μεσολάβηση για λήξη της απεργίας ζητούν οι εφοπλιστές», «Κίνδυνος να βρει σε "ύφαλο" η κρουαζιέρα λόγω της απεργίας», «Υπουργική παρέμβαση για την απεργία των λιμενεργατών ζητά ο Μίχαλος», «Διαμαρτύρονται ξένες εταιρείες κρουαζιέρας για τις απεργίες», «Παρακάμπτουν τον Πειραιά τα κρουαζιερόπλοια - Ταλαιπωρία για τους τουρίστες», «Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι εταιρείες για τις κρουαζιέρες». Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους τίτλους των τελευταίων ημερών και αφορούν σε ρεπορτάζ σχετικά με την απεργία των λιμενεργατών.

Ανεξάρτητα από το εάν συμφωνεί κανείς ή όχι με το πλαίσιο αιτημάτων των δυνάμεων που πλειοψηφούν στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, η χολή που χύνει το κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια του δεν αφορά στενά την απεργία των λιμενεργατών. Στο στόχαστρό τους έχουν συνολικά το δικαίωμα στην απεργία, το οποίο καταγγέλλουν διαρκώς ότι υπονομεύει την οικονομία και την ανάκαμψη, διώχνει επενδυτές και τουρίστες, υποσκάπτει το εθνικό συμφέρον. Η κυβέρνηση, με μεγάλη ευχαρίστηση, παρακολουθεί την επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα και, από την πλευρά της, επιστρατεύει τη μαλαγανιά για να σύρει τους απεργούς μακριά από τους αγώνες, αφού τους διαβεβαιώνει ότι έχει διασφαλίσει όλα τα εργασιακά δικαιώματα μετά την παραπέρα ιδιωτικοποίηση των Οργανισμών Λιμένων! Δηλαδή, καρότο και μαστίγιο, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με την απεργία.