Πριν ακόμα αρχίσει η πορεία στο βουνό, στο Ζεμενό έγινε μια σύντομη ομιλία από τον Αρη Ευαγγελίδη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

«Η σημερινή μας πεζοπορία εδώ στον ορεινό όγκο του Παρνασσού αποτελεί ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας. Συνδυάζει την αναψυχή, τη φυσική άσκηση, καλλιεργεί το ενδιαφέρον για τα θέματα του βουνού. Μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα αυτήν την πανέμορφη γωνιά της πατρίδας μας, αλλά κυρίως συνδυάζει τα παραπάνω με τη σπουδαία ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά έναν ιστορικό τόπο και τη δράση του Κόμματός μας στις κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης.

Ακολουθώντας τα χνάρια των μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, εδώ στα βουνά της ανταρτομάνας Ρούμελης, μπορούμε να φωτίσουμε καλύτερα το μεγαλείο του αγώνα που πρωτοστάτησε το Κόμμα μας ολόκληρη τη δεκαετία του '40. Μπορούμε να αντιληφθούμε το ψυχικό σθένος, το θάρρος και την αποφασιστικότητα στην πίστη, στο σκοπό του αγώνα, ακόμα και με τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν οι μαχητές του ΔΣΕ και του ΕΛΑΣ. Δυσκολίες μπροστά στις οποίες δεν λύγισαν. Εκαναν το καθήκον τους μέχρι τέλους, πολλοί έδωσαν και τη ζωή τους.

Πρωτοβουλία σαν τη σημερινή αποτελεί έμπρακτη απόδειξη πως το Κόμμα και η ΚΝΕ όχι μόνο δεν ξεχνούν την Ιστορία μας, αλλά αντίθετα καλλιεργούμε τη μαχητική στάση για τη γνώση της. Γιατί ο αγώνας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και ιδιαίτερα της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ δεν ανήκουν στο μουσείο της Ιστορίας. Τα συμπεράσματα από την πάλη ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους και στη συνέχεια από την ένοπλη σύγκρουση με την αστική εξουσία της περιόδου 1946 - 1949, έχουν θέση στη σύγχρονη ταξική πάλη. Τα διδάγματα αυτών των τιτάνιων αγώνων του λαού μας, στους οποίους πρωτοστάτησε το Κόμμα μας, ως εμπνευστής, καθοδηγητής και κύριος αιμοδότης, παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τις επεξεργασίες του Κόμματός μας, το Πρόγραμμά του, μέσα από την καθημερινή μας δράση για τη συσπείρωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας. Στον αγώνα για την ανατροπή του σάπιου και ιστορικά ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος.

(...) Η επίσκεψή μας σήμερα σε αυτά τα ηρωικά μέρη ας μείνει στη μνήμη μας όχι ως μια απλή εκδρομή, αλλά ως μια στιγμή στην αγωνιστική μας ζωή και δράση, που θα μας υπενθυμίζει αδιάκοπα ότι έχουμε χρέος να βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα χωρίς αναστολές. Σταθερά μπροστά. Να θυμόμαστε πάντα σε κάθε δύσκολη στιγμή την παλικαριά των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, που πήγαζε από το ότι ήταν λαϊκός στρατός, συνειδητά πειθαρχημένων μαχητών, με πίστη και αφοσίωση στο σκοπό τους».