Γράφει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μήνυμα που εξέδωσε την Τρίτη για την Πρωτομαγιά: «Οι αγώνες των εργαζομένων, τα πολύπλευρα κινήματα, οι διεκδικήσεις μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι απαραίτητα στοιχεία για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την επαναθεμελίωση των εργασιακών κεκτημένων τα οποία σάρωσαν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, με αποκορύφωμα τις μνημονιακές πολιτικές της τελευταίας πενταετίας (...) Επίσης, δεν ξεχνάμε τα βήματα που έχουν ήδη γίνει, παρά τη δυσκολία των καταστάσεων (...) Χρειάζονται, όμως, πολλά ακόμα. Μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες. Για να πάρουμε πίσω όσα δικαιούμαστε, για την πάταξη της μαύρης, ανασφάλιστης εργασίας, για το χτύπημα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, για να τελειώσει πια το καθεστώς αυθαιρεσίας. Για την ουσιαστική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων». Από το μακροσκελές μήνυμα απουσιάζει κάθε αναφορά στην εργοδοσία, σαν να πάλευαν οι εξεγερμένοι εργάτες του Σικάγου ενάντια σε ...ανεμόμυλους και όχι ενάντια σε μια σκληρή εργοδοσία και το κράτος της. Αλλά και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τις προηγούμενες κυβερνήσεις ως τον ένοχο για τα βάσανα των εργαζομένων και του λαού, αναγορεύοντας σε εναλλακτική λύση και διέξοδο τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία έχει μπροστά της «πολλά να κάνει». Το τι ακριβώς περιγράφεται με ακρίβεια στο 3ο μνημόνιο, που γράφτηκε κι αυτό καθ' υπαγόρευση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Επομένως, τα μηνύματα του ΣΥΡΙΖΑ για την Πρωτομαγιά, μόνο ως ...συνοδευτικά έγγραφα των μνημονίων μπορεί να θεωρηθούν και τίποτα παραπάνω.