Μετά την «ντε φάκτο» μείωση των μισθών (-10%) και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή τους, η εργοδοσία του Ιδρύματος «Παιδική Στέγη» επιχειρεί τώρα να περάσει ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στους μισθούς (αθροιστικά μέχρι και -30%), μέσα από την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης. Αρωγός σ' αυτήν την προσπάθεια είναι ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας στον οποίο προσέφυγε η εργοδοσία, στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με το κλαδικό σωματείο των Εργαζομένων στους Ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς.

Σε γνωμοδότηση που εξέδωσε ο ΟΜΕΔ στις 18/1/2016, αποδέχεται επί της ουσίας την επιχειρηματολογία της εργοδοσίας και αποφαίνεται ότι: «Το γεγονός ότι οι οικονομικές συνθήκες γενικότερα, αλλά και στον κλάδο ειδικότερα, δεν προκύπτει να έχουν βελτιωθεί - αντίθετα όλες οι προβλέψεις και όλα τα μακροοικονομικά και λοιπά στοιχεία του κλάδου και της οικονομίας γενικότερα καταδεικνύουν χειροτέρευση των οικονομικών συνθηκών για τα έτη 2015 - 2016, δεν επιτρέπουν και σε κάθε περίπτωση δεν δικαιολογούν αυξήσεις στις αποδοχές των εργαζομένων, ενώ πρωτίστως προέχει η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και της έγκαιρης καταβολής των αποδοχών τους, με την παράλληλη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ιδρύματος για την εξυπηρέτηση του σκοπού του».

Στη βάση αυτή, προτείνει οι νέοι μισθοί να διαμορφωθούν στο ύψος περίπου που προτείνει η εργοδοσία, ικανοποιώντας εν πολλοίς το αίτημά της. Μάλιστα, σε νέα τριμερή συνάντηση που έγινε στον ΟΜΕΔ στις 31/3, ο εκπρόσωπος του Οργανισμού παρέπεμψε στο ΕΣΠΑ για να προσδιορίσει το ύψος του μισθού των εργαζομένων, την ίδια ώρα που η εργοδοσία αρνούνταν οποιαδήποτε αξιοποίηση της περιουσίας της για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, με τον ισχυρισμό ότι «αυτή είναι δική μας και ό,τι θέλουμε την κάνουμε».

Τη Δευτέρα 4/4, ο ΟΜΕΔ επανήλθε και ζήτησε από το σωματείο να του προσκομίσει συγκριτικά οικονομικά στοιχεία ομοίων ιδρυμάτων καθώς και τυχόν επιχορηγήσεις από το υπουργείο. Σε κάθε περίπτωση, η θέση του Οργανισμού για τους όρους με τους οποίους θα πρέπει να διαμορφώνεται ο μισθός των εργαζομένων είναι εφαρμογή της γενικότερης πολιτικής της κυβέρνησης, που - όπως και οι προηγούμενες - επιδιώκει με κάθε μέσο να προσαρμόσει το λεγόμενο «κόστος εργασίας» στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.