Πρώτο μέρος μιας τριλογίας πάνω στη «δικτατορία του κέρδους» και πρώτη, μεγάλου μήκους ταινία της Κριστίνα Γκρόζεβα και του συν-σεναριογράφου της, Πέταρ Βαλχάνοφ. Πολυφορτωμένη με βραβεία και διακρίσεις από διεθνή φεστιβάλ, η μικρή τολμηρή βουλγαρική ταινία, με τη μορφή ηθικής παραβολής, είναι φορτισμένη με την ένταση και την ασφυξία της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στη σύγχρονη Βουλγαρία. Η ταινία αναμειγνύει έναν ανθρωπιστικό κοινωνικό ρεαλισμό, τύπου Νταρντέν, με καταστάσεις οριακές, παράλογες και κάπως αναξιόπιστες, σε μια μαύρη κωμωδία της απελπισίας. Η ηθοποιός Μαργκίτα Γκόσεβα, που υποδύεται τη Νάντια, είναι εξαιρετική στο ρόλο της αυστηρής δασκάλας αγγλικών και μητέρας μιας μικρής κόρης, που, μετά από μια κλοπή που έγινε στην τάξη της, προσπαθεί να διδάξει το σεβασμό, το δίκιο και την ανηθικότητα της κλοπής στους μαθητές της. Με το που επιστρέφει όμως στο σπίτι της μπαίνει ξαφνικά σε ένα σπιράλ όπου καλό και κακό γίνονται ένα και μπλέκει με τραμπούκους και τοκογλύφους. Αιτία, ο άνεργος και πότης άνδρας της που σπατάλησε τα λεφτά για κάποιες δόσεις του σπιτιού και τώρα πρέπει άμεσα να βρεθούν μετρητά που θα αποτρέψουν τον επικείμενο πλειστηριασμό. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά και η μεταφραστική εταιρεία, η δεύτερη δουλειά της Νάντια, κήρυξε αναπάντεχα πτώχευση. Το αφεντικό εξαφανίστηκε και οι υπάλληλοι έμειναν, εννοείται, απλήρωτοι.Η ένταση ανάμεσα στο χαρακτήρα της Νάντια, που έχει ανάγκη να ελέγχει τα πάντα γύρω της, και το ιλιγγιωδώς αυξανόμενο χάος στην προσωπική της ζωή, αποδίδεται εξαίρετα. Η Νάντια κυριαρχεί στη σκηνή, το εκφραστικό της πρόσωπο μας οδηγεί σε ένα ναρκοπέδιο αντικρουόμενων συναισθημάτων, πάντα κλιμακούμενα, σαν να βαδίζουν προς τη μεγάλη μάχη με αποφασιστικότητα. Η σκηνή όπου δίνεται η ευκαιρία στη Νάντια, με μια συγγνώμη προς τη μισητή μητριά της, να σώσει το σπίτι της με τα λεφτά που θα της δώσει ο πλούσιος και αποξενωμένος πατέρας της, διαθέτει εκλεκτικότατες συγγένειες με αντίστοιχες σκηνές του Μάικ Λι.
Σύγχρονη κοινωνική παραβολή με πολύ επιδεικτικό σενάριο και έντιμη και πετυχημένη σκηνοθεσία. Η κάμερα είναι κινητική, χωρίς να γίνεται συγκινητική. Η συσσώρευση τόσων τυχαίων κακών γεγονότων κάπου είναι υπερβολική, συμβάλλει βέβαια στο αναποδογύρισμα των αρχών της Νάντια, που ξαφνικά βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν ανήλεο κόσμο. Η ταινία μπορεί στο σύνολό της να ασθμαίνει συχνά, παράγει όμως άγχος και είναι συναρπαστική όσο ένα θρίλερ. Από τα πλέον πετυχημένα κομμάτια της παράλογης και ρυθμικής αυτής ταινίας, οι υπεράνθρωπες προσπάθειες της ηρωίδας όταν «παλεύει» με τους υπαλλήλους του ταχυδρομείου για να προλάβει να στείλει στην τράπεζά της το ευτελές ποσό που θα μπλοκάρει τον πλειστηριασμό του σπιτιού της.
Με τους: Μαργκίτα Γκόσεβα, Ιβάν Μπάρνεφ, Ιβάν Σάβοφ.
Παραγωγή: «The lesson - UROK», Βουλγαρία (2014).
Feeds
Μια ενδιαφέρουσα βδομάδα
