Καταρχάς, κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικούν συμμετοχή στην αστική διαχείριση και διακυβέρνηση, έχουν επαφές και συναντιούνται με κάθε λογής εκπροσώπους μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Αρα και με εκδότες, που παίζουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της «κοινής γνώμης», ώστε να έχουν οφέλη στην προβολή τους, στην εξαπάτηση του λαού για να υφαρπάξουν την ψήφο. Από την πλευρά τους, επιχειρηματίες του συγκεκριμένου κλάδου, επειδή ακριβώς θέλουν να έχουν με τη σειρά τους οφέλη, είναι πρόθυμοι και συμμετέχουν σε αυτό το «παζάρι» όχι με ένα ή δύο αλλά με όσα περισσότερα κόμματα μπορούν. Αλλωστε, οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, πέρα από τα άμεσα οικονομικά επιχειρηματικά οφέλη που προσδοκούν, δεν σταματούν ποτέ να έχουν στο μυαλό τους τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Και αυτά είναι η λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, η λεγόμενη «σταθερότητα» του αστικού πολιτικού συστήματος, η διαμόρφωση των προϋποθέσεων για τη διατήρηση της εξουσίας από την αστική τάξη, η προβολή αστικών κομμάτων και σχημάτων που μπορούν να παίξουν τέτοιο ρόλο.
Πράγματι, το τι λες μπορεί να μην έχει τόση σημασία. Ομως, όταν αναλαμβάνεις τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος ως κυβέρνηση, υποχρεωτικά η διαπλοκή είναι μόνιμος ...σύντροφός σου. Και για να καταφέρεις να πάρεις την κυβερνητική εξουσία, αφού οι καπιταλιστές εξακολουθούν να κατέχουν την οικονομική εξουσία, αλλά και για να διαχειριστείς την κυβερνητική εξουσία προς όφελος των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Αλλωστε, έχουμε δει συγκεκριμένα έργα και ημέρες από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε αυτήν την κατεύθυνση. Η σκανδαλώδης ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, που θεωρούνται και οι «φορείς της ανάπτυξης», οι υποσχέσεις στον ΣΕΒ, τα κίνητρα και οι φοροαπαλλαγές σε επιχειρηματικούς ομίλους. Και την ίδια στιγμή, υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική, που καταστρέφει τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
Βέβαια, υπάρχει σύγκρουση διαφορετικών επιχειρηματικών συμφερόντων για το ποιος θα έχει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα που μοιράζουν κυβερνήσεις όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Και σε αυτήν τη σύγκρουση, που είναι σκληρή, οι μεν επιχειρηματίες παλεύουν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο μερίδιο, τα δε κόμματα που διαχειρίζονται το σύστημα προσπαθούν να το ανταλλάξουν και με πολιτική υποστήριξή τους.
Αυτό δεν βλέπουμε με αφορμή το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις τηλεοπτικές άδειες; Μήπως υπηρετεί τη διαφάνεια ή την αντιμετώπιση της διαπλοκής; Αστεία πράγματα. Είναι απλά ένα ξαναμοίρασμα της πίτας ανάμεσα σε παλιά και νέα «τζάκια». Και από αυτό το μοίρασμα πιθανόν να προκύψουν και κάποιοι πιο φιλικοί προς την κυβέρνηση.
Ο λαός πρέπει να δει τη συνολική εικόνα, την ουσία. Και παρά την επιχείρηση αποπροσανατολισμού που στήνεται σε βάρος του, η ουσία είναι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που ματώνει το λαό, είναι το πολιτικό προσωπικό, τα διάφορα κέντρα που - παρά τους ανταγωνισμούς τους - υπηρετούν αυτό το σύστημα. Και, βέβαια, οι σχέσεις διαπλοκής που υποχρεωτικά θα αναπτύσσονται όσο αυτό το σύστημα δεν ανατρέπεται.