Το καθεστώς σκληρής εκμετάλλευσης των εργαζομένων που επικρατεί στον τουριστικό κλάδο περιγράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής:

«Από τη μια πλευρά υπάρχει αύξηση των αφίξεων ξένων τουριστών στη χώρα και κατά συνέπεια ενίσχυση της κερδοφορίας και του κύκλου εργασιών για μια σειρά επιχειρήσεων του κλάδου, όμως αυτές οι εξελίξεις για τους εργαζόμενους συνιστούν υπερεντατικοποίηση της εργασίας τους. Γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη αύξηση των θέσεων εργασίας στο χώρο, ενώ η όποια "αύξηση της απασχόλησης", όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων, που κάνουν λόγο για 100.000 θέσεις εργασίας, αφορά ελαστικές σχέσεις, επιδοτούμενη ημιαπασχόληση, πρακτική, μαθητεία, "vouchers" κ.ά. Εχουμε περιπτώσεις ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, και μάλιστα από τις κερδοφόρες, που η πλειοψηφία των εργαζομένων αποτελείται από "μαθητές". Κι όλα αυτά, μια "νόμιμη" δηλαδή μορφή μαύρης εργασίας, υπάρχουν παράλληλα με τη "μαύρη" κι ανασφάλιστη εργασία και με την τυπική έννοια.

Την ίδια στιγμή, η Σύμβαση του 2012 μείωσε κατά 15% τους μισθούς των εργαζομένων του κλάδου και φέτος συμφωνήθηκαν υποτίθεται "αυξήσεις" πραγματική - κοροϊδία, της τάξης του 1% για την επόμενη διετία. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ακόμη κι αυτή η Σύμβαση Εργασίας δεν εφαρμόζεται στη μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, όπου οι μισθοί πάνε στα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, στα όρια των 586 ευρώ. Με λίγα λόγια, τα ρεκόρ του τουριστικού κλάδου πατάνε πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις».