Κυριακή 28 Φλεβάρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Καρναβαλικές διαθλάσεις

Ο πρωθυπουργός διαφωνεί με τις ποινικές διώξεις των αγροτών και γενικώς των κοινωνικών αγώνων, αλλά η κυβέρνησή του πέρασε το νόμο που επιτρέπει στον εκάστοτε πρόεδρο του Αρείου Πάγου να ασκεί μόνος του/μόνης της πειθαρχική δίωξη εναντίον δικαστικών λειτουργών.

Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου διατυμπανίζει δημόσια ότι μπορεί ν' απολαμβάνει κυριολεκτικά τη θέση που της εμπιστεύτηκε η αστική πολιτεία μας και στις απολαύσεις της συγκαταλέγεται και η μήνυση εναντίον καθηγητή του συνταγματικού δικαίου που την κατηγόρησε για αφέλεια και πολιτικαντισμό. Θεωρητικά ζητάει να δικάσουνε την υπόθεσή της αυτοί που μπορεί και να διωχθούν αν δεν το πράξουν.

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, που δεν πίστευε στα hot spots και μ' αυτή τη θέση μπήκε στη Βουλή, τώρα όχι απλώς βάζει το στρατό να τα φτιάξει, αλλά περνάει και τροπολογία με την οποία ο στρατός συντονίζει στο Προσφυγικό όχι μόνο τις δημόσιες αρχές κι υπηρεσίες αλλά και τις ΜΚΟ. Πρέπει να 'ναι στον κόσμο οι πρώτες Ενοπλες Δυνάμεις που διοικούν μονάδες Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Το συνταγματικό φιλοευρωπαϊκό τόξο του συνόλου των κομμάτων εντός Βουλής, φυσικά πλην ΚΚΕ, που θέλει το ΝΑΤΟ κι όλες τις Σούδες του μαζί, το φέρνει στο Αιγαίο πιο βαθιά και πιο πολύ να απολαμβάνει τον ήλιο και το τσίπουρο ως αντίτιμο για το κλειδί της Κερκόπορτας που δεκαετίες τώρα είναι ταξικά ξεκλείδωτη για τους πεινασμένους.

Ολοι αυτοί που τώρα βιάζονται να κλείσουν τις τρύπες του συστήματός τους, έκαναν πολύ καιρό, τόσον όσον χρειαζόταν, υπομονή, ώστε να μη διασαλευθεί η τάξις που θέλει έξω όλους τους χρυσαυγίτες, ακόμα και τον ομολογήσαντα φονιά. Είναι οι ίδιοι που δε δικαιολόγησαν ένα μπουκαλάκι νερό που έφυγε μαζί με αναστεναγμό κι οργή από την Μάγδα Φύσσα κι έπεσε στο πάτωμα 50 μέτρα μακριά από την πλάτη του χασκογελούντα Ρουπακιά.

Ολοι αυτοί ήταν και είναι πρόθυμοι να αναφωνήσουν «Ζε σουί σαρλί» μόλις κληθούν απ' τα μπρελόκ του Μέτερνιχ στην παραπαίουσα Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων τους, αλλά μισός δεν μπορεί να αναφωνήσει «Είμαστε όλοι πρόσφυγες», έξω απ' το φράχτη του ελληνικού Γκουαντάναμο που στήνεται καθόλου ανεπαισθήτως από τα ευρωτείχη μέσα.

Σ' αυτό το καρναβαλικό παιχνίδι διάθλασης των αντιφάσεων, όπου τσιμεντώνονται μαζί με τις τρύπες των δρόμων και τα πηγάδια, υπάρχει μια λεπτομέρεια που περνάει απαρατήρητη και σχεδόν ασυζητητί: Σε κάθε πρόταση - απαίτηση οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας και κυρίως του εργατικού κινήματος, σε κάθε κραυγή «πάρτε πίσω το νόμο - λαιμητόμο», η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν απαντά με «ελαφρύνσεις» βαρών, που προκύπτουν από το συνδυασμό Ασφαλιστικού και Φορολογικού. Θέλει θανατηφόρα προσοχή η βίαιη εξοικείωση των μαζών με την αποδοχή του Ασφαλιστικού ως Φορολογικού. Κοντολογίς, πίσω απ' τις κραυγές και τους ψιθύρους, δηλαδή το σάλιο και τη σιωπή που επιδιώκεται με τον υπερτονισμό εννοιών όπως «ιδεοληψία» και «κανονικότητα», άθλιες λέξεις του άθλιου καιρού, να μετατραπεί το δικαίωμα στην Πρόνοια, την Υγεία και τη σύνταξη σε φορομπηχτική υποχρέωση. Υστερα έρχεται το πονάει κεφάλι - κόβει κεφάλι. Υστερα έρχεται ο διάλογος που τελειώνει πάντα με τη φράση «και τώρα βγάλε το σκασμό». Και πολύ σύντομα θα έρθει και το δελτίο καιρού που θα λέει «σήμερα είναι καλός ο καιρός γιατί ήρθανε λίγοι πρόσφυγες στην ακτή»...

Στην τελική, το έργο το 'χουμε ξαναδεί: όσες φορές η παρακώλυση συγκοινωνιών υπέκρυπτε τον έλεγχο κυκλοφορίας του αίματος και της ροής των επενδύσεων σε ανθρώπινες οβίδες δυστυχίας...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ